Punt (wiskunde)
Een punt is, in de wiskunde, een object met 0 dimensies. Het punt-object wordt conceptueel geassocieerd met "locatie" (oftewel, een punt in de wiskunde is precies wat je denkt dat het is als je het woord hoort) -- wat dat ook moge betekenen in het specifieke deelgebied van de wiskunde waar je het op enig moment precies over hebt.
Het concept van een punt in de wiskunde is ontstaan uit de Euclidische meetkunde, waar het min of meer gedefinieerd is als een oneindig klein onderdeel van een opgespannen, algebraïsche vectorruimte. De gehele ruimte bestaat uit oneindig veel punten, ten opzicht van elkaar gearrangeerd op een manier die uitgedrukt kan worden in een combinatie van de basisvectoren die de ruimte opspannen.
Objecten binnen een vectorruimte (lijnen, vlakken, schijven, etc.) zijn welbepaalde soorten deelverzamelingen van de verzameling punten die de vectorruimte vormen.
Een individueel punt binnen een vectorruimte wordt meestal aangeduid (of zelfs vereenzelvigd) met met een vector in de vectorruimte. Deze vector geeft dan de "ligging" van het punt aan ten opzicht van de oorsprong.
Naast de meetkunde zijn er nog andere deelgebieden van de wiskunde die het concept "punt" kennen.
De grafentheorie bijvoorbeeld gebruikt het concept punt als element van een van de twee verzamelingen die een graaf beschrijven. Als een graaf op papier wordt weergegeven, worden de punten meestal weergegeven als een bepaalde locatie op het papier, vandaar de associatie met locatie in de grafentheorie.
In de topologie noemt men elk element van de drager van de topologische ruimte een punt.
In de differentiaalmeetkunde en de differentiaaltopologie zijn punten, de elementen van een variëteit.
