Parijs-Roubaix

Parijs-Roubaix
Plaatselijke benaming	Paris-Roubaix
Regio:	Noord-Frankrijk
Datum:	tweede weekend van april (2006: 9 april)
Type:	Kasseiklassieker
Bijnaam:	de Hel van het Noorden, la Reine des Classiques, la Pascale
Geschiedenis
Eerste editie:	1896
Aantal edities:	104
Eerste Winnaar:	Josef Fischer GER
Recentste winnaar:	Fabian Cancellara SUI (2006)
Meeste zeges:	Roger De Vlaeminck BEL (4 keer)

Portaal Sport - Wielersport

Parijs-Roubaix is een eendaagse wielerwedstrijd die elk voorjaar wordt verreden in het noorden van Frankrijk.

De wedstrijd is een van de vijf wielerklassiekers die in het voorjaar worden verreden. Parijs-Roubaix heeft dus z'n strepen verdiend als wielermonument naast Milaan-San Remo, de Ronde van Vlaanderen, Luik-Bastenaken-Luik en de Ronde van Lombardije. De eendaagse wedstrijd staat bekend als de hel van het noorden (l'enfer du Nord), omdat een belangrijk deel van de koers wordt verreden over de kasseistroken die karakteristiek zijn voor dit gebied. De omschrijving hel van het noorden werd het eerst in 1919 gebruikt door een journalist die de eerste editie na de Eerste Wereldoorlog volgde en diep onder de indruk was van de oorlogsverwoestingen in Noord-Frankrijk. Afhankelijk van de weersomstandigheden zijn deze stroken ofwel stoffig, ofwel uiterst glad. Veel renners beschouwen Parijs-Roubaix als de belangrijkste eendaagse wedstrijd van het jaar. Een andere bijnaam voor de wedstrijd is dan ook la reine des classiques of ook la Pascale.

De textielfabrikanten Theo Vienne en Maurice Perez organiseerden deze grote klassieker van de wielersport voor het eerst in 1896 en met uitzondering van de beide wereldoorlogen is de wedstrijd sindsdien elk jaar verreden. Tegenwoordig is de organisatie van de wedstrijd in handen van de Société du Tour de France (A.S.O.: Amaury Sport Organisation), die ook de Ronde van Frankrijk organiseert.

Sinds 2005 maakt de wedstrijd deel uit van de UCI ProTour.

Inhoud

1 Parcours
2 Kasseien
- 2.1 De belangrijkste kasseistroken
3 Dramatiek
4 "De Dubbel"
5 Fietsen en materiaal
6 Quotes over Parijs-Roubaix
7 Overzicht winnaars
8 Overwinningen per land
9 Zie ook
10 Externe link

[bewerk] Parcours

De wereldberoemde velodroom van Roubaix waar ieder jaar de Helleklassieker aankomt

Oorspronkelijk liep de wedstrijd van Parijs naar Roubaix, een voorstad van Rijsel. Vanwege de grote afstand werd de startplaats noordwaarts verlegd. In 1968, onder leiding van Jean Stablinski, werd de startstreep voor het eerst getrokken in Compiègne, dat zowat 80 km ten noorden van Parijs ligt. De finish is traditioneel op de wielerbaan van Roubaix, waar de renners nog anderhalve ronde moeten afleggen (1 km).

[bewerk] Kasseien

Parijs-Roubaix kreeg zijn reputatie van kasseienkoers pas na de Eerste Wereldoorlog. Kasseien waren weliswaar niet onbekend in dat gebied, maar voor die tijd werd er nog veel gereden over stoffige wegen, gemaakt van puin en grind. Nadat veel van die wegen in de Eerste Wereldoorlog kapot geschoten waren, werden ze hersteld met kasseien.

Vanaf de jaren zestig zijn veel van die kasseien weer verdwenen onder een laag asfalt, maar ze hadden inmiddels zo'n eigen karakter aan Parijs-Roubaix gegeven, dat de organisatie haar best doet in de omgeving originele kasseistroken te vinden en ze zo mogelijk als erfgoed te laten beschermen. Sommige kasseienstroken zijn alleen toegankelijk voor publiek op de wedstrijddag. Tegenwoordig moeten de renners elk jaar over meer dan 50 km kasseien rijden. Bekende kasseienstroken zijn het Bos van Wallers-Arenberg, Pevelenberg (Mons-en-Pévèle) en het Carrefour de l'Arbre. Elke kasseistrook (fr: secteur pavé) krijgt een gradatie in de vorm van sterren, waarbij 5 sterren de slechtste stroken aanduiden. In 2005 werd voor het eerst in veertig jaar het Bos van Wallers buiten het parcours gelaten, vanwege de slechte toestand van de kasseien aldaar. In 2006 werd de strook terug opgenomen in het parcours.

[bewerk] De belangrijkste kasseistroken

Nummer	Naam kasseistrook	Lengte
17	Trouée d'Arenberg	2,4 km
10	Mons-en-Pévèle	3 km
4	Carrefour de l'Arbre	2,1 km
25	Quiévy à Saint-Python	3,7 km
18	Haveluy à Wallers	2,5 km
16	Wallers à Hélesmes	1,6 km
6	Cysoing à Bourghelles	1,3 km
6	Bourghelles à Wannehain	1,1 km
5	Camphin-en-Pévèle	1,8 km

[bewerk] Dramatiek

Alleen al omdat de wedstrijd plaatsvindt tijdens de maand april, terwijl het vaak regent en nog behoorlijk koud is, blijft Paris-Roubaix de wielerliefhebber aanspreken. Geen enkele wedstrijd komt dichter in de buurt van wielrennerij in zijn oervorm. In geen enkele andere eendagswedstrijd liggen vreugde, verdriet, roem en dramatiek zo dichtbij elkaar als tussen het vertrekpunt, de Place du Palais te Compiègne, en de aankomst op de velodroom van het Noord-Franse Roubaix.

De kinderkopjes liggen er nergens zo verraderlijk, grauw en grimmig bij als in de hel van het noorden. Eén blik op de erelijst maakt duidelijk dat enkel de allergrootsten de vaak onmenselijke tocht over de Franse kasseiwegen tot een goed einde wisten te brengen.

Heroïsch zijn de veldslagen waar Octave Lapize, Gaston Rebry, Rik Van Steenbergen, Rik Van Looy, Peter Post, Eddy Merckx, Roger De Vlaeminck (alias Monsieur Paris-Roubaix), Francesco Moser, Hennie Kuiper, Sean Kelly, Bernard Hinault en Gilbert Duclos-Lassalle als triomfator naar voor zijn gekomen. Ieder jaar worden deze flandriens aangemoedigd door duizenden wielerliefhebbers die in grote getalen naar verlaten landweggetjes in Troisvilles, Wallers en Cysoing afzakken om de doortocht van hun helden mee te maken. Voor wie als eerste, vaak onherkenbaar door stof en slijk, de wielerbaan bereikt te Roubaix gaan echter de hemelpoorten open. De anderen spoeden zich naar de verouderde douches om alle sporen en ellende van de voorbije tocht door het voorgeborgte van de hel weg te spoelen.

[bewerk] "De Dubbel"

Parijs-Roubaix wordt soms vergeleken met die andere kasseiklassieker : de Ronde van Vlaanderen die altijd de zondag voor Parijs-Roubaix op de Vlaamse wegen verreden wordt. De Ronde wordt getypeerd als een race met een resem Vlaamse hellingen, waarvan het merendeel met kinderkopjes geplaveid is (vandaar ook een kasseiklassieker). Parijs-Roubaix, daarentegen, heeft geen hellingen maar telt wel heel wat kasseistroken, die er veel zwaarder -lees heroïscher- bij liggen dan in Vlaanderen. Dat vergt dus een grotere behendigheid. Als je de Ronde wint én de week erna ook in Roubaix mag zegevieren, dan heb je niet zomaar twee wereldbekerkoersen op één week tijd gewonnen. Je mag je dan terecht kasseikoning noemen die de dubbel gepakt heeft. Het volgende zeer beperkte kransje aan renners slaagde in die machtige prestatie.

Renners die beide kasseiklassiekers op één jaar tijd wonnen en daarmee eeuwige roem genieten:

Jaar	Winnaar	Land
1923	Henri Suter	Zwitserland
1932	Romain Gijssels	België
1934	Gaston Rebry	België
1954	Raymond Impanis	België
1957	Fred De Bruyne	België
1962	Rik Van Looy	België
1977	Roger De Vlaeminck	België
2003	Peter van Petegem	België
2005	Tom Boonen	België

[bewerk] Fietsen en materiaal

Door de vaak barre weersomstandigheden waarin de renners over de kasseien moeten dokkeren, kiezen ploegen vaak voor specifiek technisch materiaal. Een specifieke frame- en wielenkeuze zijn vaak typerend voor deze wedstrijd.

De gebruikte fietsen in P-R hebben dan ook veel weg van de cyclocross. Zo wordt meestal gekozen voor bredere banden, of specifieke remsoorten. Veel ploegen kiezen er voor om her en der op het parcours extra personeel met reservewielen (of soms met reservefietsen) te plaatsen omdat veel stroken vaak niet of moeilijk bereikbaar zijn met de ploegwagen. Zo wordt de renner beter geassisteerd bij eventuele materiaalbreuk of platte band.

Sommige toprenners gebruiken zelfs speciale frames, die geoptimaliseerd zijn voor het dokkerwerk van P-R. Deze frames bieden meer stabiliteit en comfort voor de renner. In 2005 gebruikte winnaar Tom Boonen een TIME frame met langere wielbasis. In diezelfde editie gebruikte George Hincapie een TREK-prototype frame met een 2 mm dikke vering aan de zitting, die -volgens de producenten- haast alle schokken zou opvangen.

Al een tijdje kunnen de renners bij bandbreuk assistentie vragen van een neutrale motor die tussen de renners laveert. De typische gele moto's voeren wielen met zich mee die ter beschikking staan van de renners met pech.

[bewerk] Quotes over Parijs-Roubaix

"Let me tell you, though - there’s a huge difference between Flanders and Paris-Roubaix. They’re not even close to the same. In one, the cobbles are used every day by the cars, and kept up, and stuff like that. The other one - it’s completely different . . . The best I could do would be to describe it like this - they plowed a dirt road, flew over it with a helicopter, and then just dropped a bunch of rocks out of the helicopter! That’s Paris-Roubaix. It’s that bad - it’s ridiculous." - Chris Horner [1].
"This is the one race that I dream of all year long, and look forward to all year long." - George Hincapie in verschillende interviews.
"When you attack in Paris-Roubaix, you don't have to think. It doesn't take five minutes to work it all out. You just do what feels right at the moment." - Johan Museeuw tijdens een intervieuw met Cycle Sports Magazine.
"Thousands line the road in this annual rite of spring cheering their larger than life heroes. Urging, at times, even helping them victory. They ride in the tracks of bygone legends dreaming of distant fame and glory. But glory is not without a price. These bloodied and battered warriors struggle through the rain, the cold, the mud, on roads better suited to oxen cart than bicycles. But for the victor there is glory, immortality and a place in history amongst the giants of the road. Since 1896, the greatest bike racers on earth have come to test their very souls in this brutal and beautiful spectacle." - CBS Sports, 1987
"This is a race that suits me when I'm having a good day. On the other hand, if you don't have the legs, this is the worst place you could possibly be." - Jo Planckaert, 2004