Jan Raas

Jan Raas (Heinkenszand, 8 november 1952) was een Nederlands beroepswielrenner van 1975 tot 1985. Hij is ook een tijdlang ploegleider geweest.

[bewerk] Carrière

Raas blonk vooral uit in de klassiekers, waarvan hij er veertien won in zijn carrière. Hij won onder meer een record van 5 keer de Amstel Gold Race, en kreeg dan ook de bijnaam Amstel Gold Raas. In 1979 werd hij in Valkenburg ook nog wereldkampioen op de weg. Met Gerrie Knetemann en Joop Zoetemelk deelt hij het Nederlands record Tour-etappe overwinningen: tien stuks.

Voordat hij beroepswielrenner werd behaalde Raas al successen bij de amateurs (Nederlands kampioen in 1973, ritoverwinningen in Olympia's Ronde van Nederland).

In 1975 tekende Raas een contract bij de, later zo vermaard geworden, Raleigh ploeg van Peter Post. Hij vertrok daar weer na twee seizoenen, wegens onenigheid over zijn positie in de ploeg. Raas wenste een beschermde rol in de klassiekers, maar Peter Post wilde die hem niet geven.

In het seizoen 1977 reed Raas voor de Frisol/Gazelle ploeg en bewees zijn gelijk met overwinningen in Milaan-San Remo, de Amstel Gold Race en een etappe in de Ronde van Frankrijk. Omdat Frisol als sponsor stopte aan het eind van het seizoen keerde Raas in 1978 terug op het oude nest. Toen brak voor Raleigh een periode aan van grote successen, niet in het laatst door de bijdrage van Raas, die niet alleen zelf overwinningen behaalde, maar ook de hand had in zeges van ploeggenoten als Henk Lubberding en Leo van Vliet in Gent-Wevelgem-Gent, respectievelijk in 1980 en 1983).

Een opvallende prestatie leverde Raas in de Ronde van Frankrijk van 1982, waar hij één dag in de bolletjestrui van het bergklassement reed. Die trui had hij veroverd door in de proloog de snelste tijd neer te zetten over een beklimming die in het parkoers was opgenomen.

In 1983 kwam het tot een breuk met Peter Post, waarbij Raas opstapte en voor zichzelf begon. Een groot deel van de renners ging met hem mee. In Kwantum Hallen werd een nieuwe sponsor gevonden. Jan Gisbers en de Belg Guillaume Driessens werden aangetrokken als ploegleiders. Een val van Raas in Milaan-San Remo in 1984 markeerde diens einde als actief renner: hij kwam nog wel terug, maar niet meer op het niveau dat hij had. Het verwachte succes binnen de nieuwe ploeg bleef voorts uit. Interventie van de sponsor leidde ertoe dat Driessens en Gisbers in het voorjaar van 1985 aan de kant werden gezet en dat Raas zelf ploegleider werd.

Als ploegleider was hij aanvankelijk succesvol: renners als Adri van der Poel, Gerrit Solleveld, Jelle Nijdam, Jean-Paul van Poppel e.a. behaalden overwinningen in klassiekers en Tour-etappes. Na 1990 verdampte langzaamaan het succes, mede door gebrek aan nieuwe talentvolle aanwas vanuit de kringen der amateurs. Sponsors begonnen hun belangstelling te verliezen.

Waar andere Nederlandse ploegleiders (Post, Gisbers) in die periode daardoor noodgedwongen stopten, slaagde Raas er echter in opnieuw een sponsor te vinden in de Rabobank. Hoewel soms hoopvolle resultaten bereikt werden, bleek de sponsor eind 2003 ontevreden en werd Raas op een zijspoor gezet. In zijn column in het Algemeen Dagblad haalt hij sindsdien met grote regelmaat zijn gram op de Rabobank, die hij sindsdien niet meer bij naam wenst te noemen.