Abraham
Voor andere betekenissen van de naam, zie Abraham (voornaam)
Voor de Hongaarse componist, zie Paul Abraham
Abraham (Arabisch: ابرَاهِيم Ibrahim, Hebreeuws: אברהם, Avraham) is een van de aartsvaders en wordt gezien als de stamvader van verschillende volkeren en groeperingen, voor joden en bepaalde Arabische volkeren in letterlijke zin, voor bijvoorbeeld christenen in overdrachtelijke zin. Hij wordt genoemd in het boek Genesis en als Ibrahim in de Koran. Vandaar dat jodendom, christendom en islam ook wel 'Abrahamitische religies' worden genoemd.
Inhoud |
[bewerk] Abraham in de Hebreeuwse Bijbel
In de Tenach en het Oude Testament wordt het leven van Abraham in Genesis de hoofdstukken 11 tot en met 25 beschreven (tot Genesis 17:5 heet hij Abram).
In Genesis treffen we geen biografie, maar enkele gebeurtenissen die het leven van Abraham typeren. In Genesis 11:26 lezen we van zijn geboorte. Volgens Genesis 25:8 stierf hij op 175-jarige leeftijd.
In Genesis 11 wordt eerst het geslachtsregister van Abraham gegeven. Vanaf Sem, een zoon van Noach, wordt een geslachtslijn getekend tot op Terach de vader van Abraham.
Volgens de beschrijving woonde Abraham oorspronkelijk in het Chaldeese Ur alwaar hij ook was geboren. Deze plaats lag in Zuid-Mesopotamië.
Abram (zoals hij aanvankelijk heette) was getrouwd met Sarai. Zij hadden geen kinderen gekregen omdat zij onvruchtbaar was.
Abram had van God te horen gekregen dat hij zijn geboorteland moest verlaten: "Ga naar het land dat ik je wijs". Abram deed dit; hij vertrok met zijn familie en dienstknechten naar Haran. Daar kreeg hij een tweede oproep van God, waarna hij met zijn huishouden (circa 1000 personen) een trekkend bestaan heeft geleid.
Omdat Abram geen kinderen kon krijgen bij zijn vrouw, gaf Sarai hem een van haar slavinnen, Hagar genaamd. Zij schonk hem een zoon Ismaël.
Later in zijn leven verscheen God voor Abram en zei: "Ik zal met jou een verbond aangaan en je zeer veel nakomelingen geven. En je zult de stamvader worden van vele volkeren. Daarom heet je niet langer Abram, maar Abraham. En je vrouw heet niet langer Sarai, maar Sara. En ik zal haar vruchtbaar maken."
Sara schonk hem een zoon Izaäk. Als test van zijn geloof moest Abraham echter dit zoontje offeren. Toen hij op het punt stond om dit inderdaad te doen, weerhield God hem ervan en stond er een ram gereed om de plaats van het mensenoffer in te nemen.
Sara werd 127 jaar en stierf in Kiryat Arba, ook wel Hebron genoemd, in Kanaän (nu op de Westelijke Jordaanoever).
Later trouwde Abraham opnieuw, met Ketura. Zij schonk hem zes zonen: Zimran, Joksan, Medan, Midjan, Jisbak en Suach.
Abraham werd 175 jaar. Hij werd begraven door zijn zonen Isaäk en Ismaël, volgens de overlevering in de huidige Grot van de Aartsvaderen in Hebron.
[bewerk] Tijdlijn
Volgens de Bijbelse tijdlijn is Abram in 2038 B.C. geboren. De naamsverandering naar Abraham vond plaats in 1939 B.C.. Hij overleed in 1863 B.C..
[bewerk] Abraham in de Koran
In de Koran is Ibrahim een belangrijke profeet voorafgaand aan Mohammed. In de Koran komt het verhaal van de opdracht om zijn zoon te offeren ook voor. Hoewel er in de Koran geen zoon met naam genoemd wordt, wordt doorgaans aangenomen door moslims dat het niet Isaäk is die door Ibrahim op het altaar wordt gelegd maar zijn andere zoon, Ismaïl. De Arabieren zien hem als hun voorouder. Uiteindelijk neemt een offerdier de plaats in van de zoon. Het offer van Ibrahim wordt nog ieder jaar gevierd door gelovige moslims met het offeren van een schaap op het offerfeest.
Moslims geloven dat Ibrahim genoodzaakt was hierna zijn (bij)vrouw Hagar en hun zoon Ismaïl de woestijn in te jagen. Maar God redde hen echter door het ontspringen van de bron Zamzam en beloofde, volgens Genesis 21:18, dat ook Ismaïl de vader zou worden van een groot volk: de Arabieren. Volgens de plaatselijke traditie zouden Hagar en Ismaïl zich gevestigd hebben in Mekka, alwaar Ibrahim hen op kwam zoeken. Ibrahim en Ismaïl herbouwden samen de Ka'aba, die oorspronkelijk gebouwd was door Adam maar was vervallen en gebruikt werd voor afgoderij. Moslims beschouwen Adam als de eerste monotheïst.
[bewerk] Abraham in het christendom
In het Nieuwe Testament wordt Abraham ten voorbeeld gehouden als de ideale christen avant la lettre omdat hij zo rotsvast op God vertrouwde waardoor God hem als rechtvaardig aanmerkte.
Want zoals een christen door God als rechtvaardig wordt beschouwd dankzij zijn geloof in het offer van Jezus Christus zo is Abraham door zijn vaste geloof in God een Oud-Testamentische voorloper daarvan.
In geestelijke zin worden alle ware christenen ook nakomelingen van Abraham genoemd zoals de Israëlieten (en Arabieren) zijn lijfelijke nakomelingen zijn.
Samengevat zegt het Nieuwe Testament over Abraham
- Abraham was een voorvader van Jezus Christus [1]
- Abraham was de stamvader van het Joodse volk [2]
- Abraham werd door God geëerd [3]
- Door zijn geloof is Abraham nu in het Koninkrijk bij Christus [4]
- God is Abrahams God; daarom leeft Abraham bij God [5]
- Abraham ontving van God grote beloftes [6]
- Abraham volgde God [7]
- God zegende Abraham om zijn geloof [8]
- Abraham is de stamvader van ieder die in geloof tot God komt [9]
[bewerk] Abraham, andere betekenissen
De naam komt in Nederland voor in verschillende uitdrukkingen. Bijvoorbeeld:
- Hij weet waar Abraham de mosterd haalt - hij weet hoe de zaken in elkaar steken. Het is een verbastering van mutsaard (takkenbos, brandhout)
- Hij heeft Abraham gezien - hij is vijftig jaar oud geworden. Door een verkeerde interpretatie van Johannes 8:57.
- Zanger Pierre Kartner heeft als pseudoniem Vader Abraham
[bewerk] Referenties
- ↑ Matthëus 1, Lucas 3
- ↑ Mattheüs 3; Lucas 3; Handelingen 13 Romeinen 4; 2 Corinthiërs 11, Hebreeën 6
- ↑ Hebreeën 7
- ↑ Matthëus 8; Lucas 12 & 16
- ↑ Mattheüs 22; Markus 12; Lucas 20; Handelingen 7
- ↑ Lucas 1; Handelingen 3 & 7; Galaten 3, Hebreeën 6
- ↑ Handelingen 7; Hebreeën 11
- ↑ Romeinen 4; Galaten 3; Hebreeën 11, Jacobus 2
- ↑ Romeinen 9; Galaten 3
