Troja
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
Troja (gr. Τροία), och Ilion (Ἴλιος) genannt, ass eng legendär Stad a Klengasien, net wäit ewech vun der Ägäis an dem Hellespont.
Inhaltsverzeechnes |
[Änneren] Legendäert Troja
[Änneren] Grënnung
Der Legend no gouf Troja vum Ilos, Jong vum Tros gegrënnt, deen dann och den éischte Kinnek wor. Nofolger gëtt säi Jong Laomedon. De Poseidon, dee vum Zeus bestroft gi war, baut d'berühmte Mauere vun der Stad. Duerch eng Offense vum Kinnek onzefridden, schéckt hien e Séimonster vrun d'Stad. Den Herakles kann d'Monster zwar ëmbrengen, mee wéi d'Trojaner hien net bezuele wëllen, bréngt hien de Laomedon a seng Famill ëm, mat Ausnahm vum Priamos, ee vu senge Jongen, an der Hesione, senger Duechter.
[Änneren] Den Trojanesche Krich
Em dëse legendäre Krich tëscht Griichen an Trojaner dréint sech dem Homer säi Wierk d'Ilias, souwéi dem Virgil séng Aeneis, wou den Aeneas, Held vun Troja, an Italie flücht, wat spéider zur Grënnung vu Roum féiere wäert.
Als Urspronk vum Krich gëtt d'Entféierung vun der schéiner Helena duerch de Paris, en trojanesche Prënz, ugesinn. D'Helena wor d'Fra vum spartanesche Kinnek Menelaos. Fir d'Trojaner ze bestrofen, di sech d'griichesch Kinneken zesummen, a belageren d'Stad. No zéng Joer Belagerung gelénkt et de Griichen duerch den Odysseus an den Trick vum trojanesche Päerd an d'Stad eranzekommen an de Krich schlussendlech ze gewannen.
[Änneren] Historescht Troja
Laang Zäit nëmmen als Legend ugesinn, huet den däitschen Archäolog Heinrich Schliemann am Joer 1870 vum Géigendeel konnten iwwerzeegen, wéi hie Ruinen an der Géigend vum tierkeschen Hissarlik fonnt huet (am Nordweste vun Anatolien). Haut wësse mer, datt op där Plaz net nëmmen eng, mee néng Stied stoungen, vun deenen déi eelsten am 3. Joerdausend v. Chr. eriicht gi wor.
An den 20er Joeren huet de schwäizer Geléierten Emil Forrester gemengt, Nimm aus hethitesche Schrëften - Wilusiya an Taruisa - mat Ilium an Troia kënnen z'identifizéieren. Ausserdem huet hien an engem vun den Texter den Numm vun engem wilusesche Kinnek fonnt - Alaksandu - wat net allzewäit vum trojanesche Prënz Alexander oder Paris ewechläit. Dës Iddie goufe laang dementéiert, entweder well si ze onwaarscheinlech sinn, oder well einfach d'Beweiser feele fir dës Theorien z'ënnerstëtzen. Den Historiker Trevor Bryce huet dës Iddi a séngem Buch The Kingdom of the Hittites (D'Kinnekräich vun den Hethiter) vun 1998 erëm opgegraff, andeems hien de sougenannte Manapa-Tarhunda-Bréif zitéiert, wou vun engem Kinnekräich Wilusa riets geet, dat iwwert dem Seha (a klassescher Zäit als Floss Caicus bekannt) an net wäit vu Lazpa (Insel Lesbos) leie ging.
[Änneren] Ausgruewungen
Nom Heinrich Schliemann senger Ausgruewung hu sech nach aner Archäologen op de Wee an Anatolie gemaach. Zu hinnen zielt de Carl W. Blegen, deen erausfonnt huet, datt et sech am ganzen ëm néng Stied handelt. Zur Bronzezäit war d'Stad wuel e gutt Handelszentrum, d'geographesch Lag erlaabt eng komplett Kontroll iwwert d'Dardanellen wou all Schëff wat vun der Ägäis an d'Schwaarzt Mier well, duerchmuss. Déi läschte Stad um Site wor d'réimescht Ilium oder Ilion, gegrënnt zu der Zäit vum Augustus. Ilium wor eng wichteg Handelsstad bis zur Grënnung vu Konstantinopel. Während dem byzantinesche Räich gouf d'Stad ëmmer méi onwichteg bis si enges Dags verschwonne war.
1998 goufen d'Ausgruewunge vun enger Equipe vun der Eberhard-Karls-Universitéit vun Tübingen weidergefouert, zesumme mat der Universitéit vu Cincinnati an ënnert der Leedung vum Professor Manfred Korfmann.
[Änneren] Linken
[Änneren] Kuckt och
- Trojanesche Krich
