Xénese
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
| Biblia hebrea ou Antigo Testamento para máis detalles vexa Canon bíblico |
Os xudeos, protestantes, católicos romanos, e ortodoxos:
|
Os católicos romanos e os ortodoxos inclúennos, mais os xudeus e os protestantes exclúen:
|
Os ortodoxos (Sínodo de Xerusalem) inclúen:
|
Os ortodoxos rusos e etíopes inclúen:
|
A Biblia ortodoxa etíope inclúe:
|
A Biblia siríaca (peshitta) inclúe:
|
O libro do Xénese é o primeiro libro da Biblia. Fai parte dos primeiros cinco libros (Pentateuco), cuxa autoría é, tradicionalmente, atribuída a Moisés .
Narra acontecimentos, desde a criación mítica do mundo, na perspectiva xudaica (o chamado "relato do Xénese"), pasando polos Patriarcas hebreus, ata á fixación deste pobo no Exipto, despois da historia de Xosé.
- Autor: Moisés (segundo a tradición popular; os exexetas discordan seriamente diso)
- Significa: comezo, principio, orixe.
- Primeiro libro da Biblia e primeiro do Pentateuco.
- Posui 50 capítulos
- Contén unha historia da criación da Terra, da humanidade, da queda do home e da escolla da nación de Israel por Deus
[editar] Personaxes Principais
- Adán e Eva
- Noé
- Abrahán
- Isaac
- Xacob
- Xosé
[editar] Estudos e discusións
As discusións acerca da orixe e autoría dos textos bíblicos dependen da premisa de que estes textos non foron ditados por Deus ao ouvido dos homes e que os relatos non sexan literais, mais que teñan sido interpretacións dos atos de Deus a través da historia do pobo de Israel. Partindo deste principio, é difícil tratar do contido de Xénese como un texto escrito por apenas unha persoa nun curto período de tempo.
Crese que o libro de Xénese foi escrito por Moisés (aínda que el viñese a morrer antes do final do Pentateuco), ou por cronistas próximos a el. Entretanto, evidencias no texto demonstron que as tradicións de Xénese, especialmente entre o final da narrativa do Diluvio e a historia de Xosé, devan ter sido compiladas durante o período de dominación babilonica, entre os séculos VII e VI a.C..
É postulado que Abrahán teña nacido na cidade de "Ur dos caldeos", termo repetido algunhas veces. sen embargo, os caldeos somente surxiron na rexión de Ur, a leste da Mesopotamia, por volta do século IX a.C., polo menos 1000 anos despois do tempo suposto para a historia de Abrahán. A propria diferenza nos estilos literarios e as historias aparentemente desconexas da vida de Abrahán pode ser un indicativo de que tais historias foran compiladas en diferentes momentos, ou por diferentes autores, a partir dunha tradición oral transmitida por moitas xeracións.
Alguns estudiosos acreditan que as historias de Isaque, en varios momentos tán semellantes ás de Abrahán, sexan un recurso estilístico observado en outros pontos do relato bíblico (a recorrencia da cidade de Belén relacionada ao nacimento de Davi e Xesús para resaltar seu parentesco, por exemplo, aínda que Xesús nunca fose referido como belenense ou belemita, mais como nazareno), para realzar a ligación entre os dous personaxes a través dos seus atos, fortalecendo a ligación entre Israel, fillo de Isaque, e o patriarca Abrahán.
A narrativa da historia de Xosé, que visa explicar a orixe das 12 Tribos de Israel, pode ter sido compilada por cronistas de Israel, no período en que os reinos de Israel e Xudá estiveron divididos, durante o primeiro milenio antes de Cristo, pois toda a narrativa realza a importancia e a nobreza de Xosé (pai das mea-tribos de Efraín e Manasés, as tribos dominantes do Reino do Norte), en contrapartida coa indiferenza e a invexa de Xudá (a tribo predominante do Reino do Sur), refletindo o rencor das tribos de Xosé e a tribo de Xudá naquel período. Ao final da narrativa, cando Xacob chega ao Expito e abenzoa aos seus fillos, á tribo de Xudá prometeselle que reinaría sobre todas as outras, o que contradi a finalidade do resto da narrativa.
