Përsiatja
Nga Wikipedia, Enciklopedia e Lirë
Përsiatja (ose meditimi nga lat. meditatio - mendoj, përsias,) është një mënyrë përkushtimi fetar ose ushtrimi mendor dhe shpirtëror, në të cilin njeriu përqendron mendjen e tij në një pikë të vetme (fjalë, fjali, emër), për të arritur një gjendje apo shkallë më të lartë të vetëdijes shpirtërore.
Tabela e përmbajtjeve |
[redaktoni] Përkufizime të emërtimit
[redaktoni] Hyrje
[redaktoni] Llojet e përsiatjes
[redaktoni] Budizëm
[redaktoni] Gnostikë
[redaktoni] Hinduizëm
[redaktoni] Krishterim
[redaktoni] Islam
[redaktoni] Judaizëm
[redaktoni] Sikhizëm
[redaktoni] Taoizëm
[redaktoni] Qëndrimet trupore
[redaktoni] Qëllimi dhe pasojat e përsiatjes
[redaktoni] Thënie
- "Përsiatja sjell dituri; mungesa e përsiatjes lë në padije. Mëso mirë çka të çon përpara dhe çfarë të mban prapa, dhe zgjidh shtegun që të çon në dituri." Buddha
[redaktoni] Shiko edhe
- Kuji-in
- Isihiazmi
- Joga
- Lutja
- Vipasana
- Zazeni
