Wilhelm Lawicz-Liszka
Z Wikipedii
| Wilhelm Lawicz-Liszka | |
|---|---|
| ' | |
| Życie |  pułkownik |
| Urodził się | 9 listopada 1893 Kraków |
| Zmarł | 16 lutego 1968 Londyn |
| Kariera | |
| W służbie od | 1914 |
| Pełniona funkcja | dowódca 20 DP |
| Główne wojny i bitwy | wojna obronna 1939r., I wojna światowa, wojna polsko-bolszewicka |
| Odznaczenia | |
   |
|
Wilhelm Andrzej Lawicz-Liszka (ur. 9 listopada 1893 w Krakowie, zm. 16 lutego 1968 w Londynie) - pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego, w czasie kampanii wrześniowej dowódca 20 Dywizji Piechoty.
Ukończył gimnazjum w Krakowie, a następnie podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1912 wstąpił do Polskich Drużyn Strzeleckich, a w 1914 do 2 Pułku Piechoty Legionów. W 1915 roku awansowany na podporucznika. Od 1918 w II Korpusie Wschodnim, brał udział w bitwie pod Kaniowem. Przedarł się do dywizji strzelców gen. Żeligowskiego. Na początku 1919 powrócił do kraju w stopniu majora. W czasie wojny polsko-radzieckiej dowódca 44 pp, awansował do stopnia podpułkownika, odznaczony orderem Virtuti Militari i czterokrotnie Krzyżem Walecznych. W latach dwudziestych ukończył Wyższą Szkołę Wojenną i przez pewien czas pełnił służbę w Sztabie Generalnym. W latach 1927-1929 dowódca 52 pp, otrzymał awans na pułkownika. W latach 1930-1934 dowódca piechoty dywizyjnej 25 DP. Od 1935 roku dowódca 20 DP, którą dowodził także w czasie kampanii wrześniowej. Za dzielność podczas obrony Warszawy odznaczony orderem Virtuti Militari IV klasy. Po kapitulacji w niewoli niemieckiej w oflagu VII A Murnau. Po wojnie pozostał na emigracji w Londynie. Pochowany na warszawskich Powązkach.
