Oflag VII A Murnau
Z Wikipedii
Oflag VII A Murnau – niemiecki obóz jeniecki (Oflag) dla oficerów polskich podczas II wojny światowej, ulokowany w Bawarii w mieście Murnau.
Obóz miał wymiary około 200x200 metrów i składał się z kilku baraków, garaży, placu apelowego, wartowni i budek strażniczych. Po kampanii wrześniowej przebywało w nim około 1000 jeńców polskich. W szczytowym okresie działalności obozu po upadku powstania warszawskiego w obozie więziono ponad 5000 oficerów wszystkich szczebli, głównie polskich. 22 marca 1945 przybyło jeszcze 381 jeńców ewakuowanych z Oflagu II C Woldenberg.
Wśród nich byli m.in. generałowie dywizji:
- Władysław Bortnowski
- Tadeusz Kutrzeba
- Tadeusz Piskor
- Juliusz RómmelTekst pochylony'Tekst pochylony
generałowie brygady:
- Roman Abraham
- Franciszek Alter
- Władysław Bończa-Uzdowski
- Leopold Cehak
- Jan Chmurowicz
- Walerian Czuma
- Franciszek Dindorf-Ankowicz
- Juliusz Drapella
- Janusz Gąsiorowski
- Edmund Knoll-Kownacki
- Wincenty Kowalski
- Jan Kruszewski
- Józef Kwaciszewski
- Stanisław Małachowski
- Czesław Młot-Fijałkowski
- Bernard Mond
- Zygmunt Piasecki
- Wacław Piekarski
- Zygmunt Podhorski
- Emil Przedrzymirski-Krukowicz
- Zdzisław Przyjałkowski
- Jan Jagmin-Sadowski
- Antoni Szylling
- Stanisław Taczak
- Wiktor Thommée
- Juliusz Zulauf
oraz kontradmirał Józef Unrug