Trzęsienie ziemi na Oceanie Indyjskim, 2004
Z Wikipedii
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz w dyskusji tego artykułu lub na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Trzęsienie ziemi na Oceanie Indyjskim - podwodne trzęsienie ziemi o magnitudzie 9,0, którego hipocentrum znajdowało się ok. 30 km pod dnem Oceanu Indyjskiego w pobliżu zachodniego wybrzeża północnej Sumatry (3°31'64" N, 95°85'43" E) 250 km na południowy wschód od Banda Aceh. Główny wstrząs nastąpił 26 grudnia 2004 o godzinie 01:58:53 czasu warszawskiego (00:58:53 UTC, 07:58:53 czasu lokalnego w Dżakarcie i Bangkoku). Według sejsmologów było to czwarte pod względem siły trzęsienie ziemi od roku 1900, od kiedy to prowadzi się ciągłe obserwacje sejsmiczne. Trzęsienie ziemi wywołało fale tsunami, które w ciągu trzech godzin uderzyły w wybrzeża kilku państw Azji Południowo-Wschodniej, a później także Afryki. Sięgające 10 m fale zniszczyły nadmorskie wsie i miasteczka, a także kąpieliska odwiedzane o tej porze roku przez zagranicznych turystów.
Największe zniszczenia tsunami spowodowało na wybrzeżu Indonezji (prowincja Aceh), Sri Lanki i Indii (stan Tamil Nadu, Andhra Pradeś oraz w archipelagach Andamanów i Nikobarów) oraz Tajlandii (m.in. na wyspie Phuket). Mniejsze zniszczenia odnotowano w Malezji, Birmie, na Malediwach, Seszelach oraz w Somalii. Według bilansu publikowanego przez AFP (z dnia 6 lutego 2005) liczba zabitych i zaginionych wynosi co najmniej 294 tysiące ludzi i nie jest to ostateczny bilans tragedii. Kilka milionów straciło dach nad głową.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka trzęsienia ziemi
Początkowo siłę wstrząsu oceniano na 6,8 stopnia w skali Richtera. Jednak dla tak potężnych trzęsień bardziej właściwe jest podawanie magnitudy momentu sejsmicznego, którą początkowo obliczono na 8,1 (USGS), by później zrewidować jej wartość do 8,5, dalej do 8,9. Ostatecznie sejsmolodzy podali wartość magnitudy 9,0. Był to zatem najsilniejsze trzęsienie ziemi od blisko 40 lat. Od roku 1900, odkąd prowadzi się regularne obserwacje sejsmiczne, zarejestrowano tylko cztery wstrząsy o większej magnitudzie. Niektóre z nich były również źródłem fal tsunami, ale liczba ich ofiar nie przekraczała tysiąca.
| Mag. | Rok | Obszar | Uwagi |
| 9,5 | 1960 | Chile | |
| 9,2 | 1964 | Alaska, USA | |
| 9,1 | 1957 | Alaska, USA | [2] |
| 9,0 | 1952 | Kamczatka, ZSRR | [3] |
Hipocentrum znajdowało się na zachód od Sumatry 30 km pod poziomem morza. Obszar ten jest częścią tzw. pacyficznego pierścienia ognia, czyli obszaru bardzo aktywnego sejsmicznie. Fale sejsmiczne odczuwalne były w Bangladeszu, Indiach, Malezji, Birmie, Singapurze, Tajlandii i na Malediwach. Niezwykła była rozległość obszaru generującego wstrząsy. Według szacunków 1200 km uskoku tektonicznego osunęło się o 15 metrów do strefy subdukcji, w której Płyta Indyjska zanurza się pod Płytą Birmańską. Dno morskie Płyty Birmańskiej podniosło się około 10 metrów. Ruch ten był źródłem fal uderzeniowych poruszających się z prędkością 800 km/h, które po dotarciu na wybrzeża przekształciły się w zabójcze fale tsunami.
Płyta Indyjska jest częścią większej płyty tektonicznej - Płyty Indoaustralijskiej - która tworzy granice Oceanu Indyjskiego oraz Zatoki Bengalskiej. Całość przemieszcza się w kierunku północno-wschodnim z prędkością 6 cm/rok (ocenia się zatem, że podczas tego wstrząsu przesunęła się o tyle ile zwykle w ciągu 330 lat). Płyta Indyjska styka się z Płytą Birmańską, uznawaną za część większej Płyty Euroazjatyckiej, a która niesie ze sobą archipelagi Nikobarów i Andamanów oraz północną Sumatrę. Razem z nią porusza się na wschód. Płyta Indyjska zanurzająca się pod Birmańską topnieje pod wpływem rosnącej temperatury i ciśnienia. Powstała w ten sposób magma przemieszcza się w górę, tworząc wulkaniczny Łuk Sundajski. Przesuwające się płyty mogą się zatrzymać, nagromadzone wówczas naprężenia rozładowały się podczas tego wstrząsu.
[edytuj] Wstrząsy wtórne oraz inne wydarzenia geologiczne
Po głównym wstrząsie zarejestrowano szereg wtórnych. Na Wyspach Andamańskich w ciągu kilku następnych dni pojawiły się wstrząsy o magnitudzie w zakresie 5,7 – 6,3. W innych obszarach zarejestrowano też wstrząsy o magnitudzie 7,1 oraz 6,6. W obszarze hipocentrum pojawiły się natomiast drgania o sile w zakresie od 5,0 do 6,3 (więcej z USGS). Trzy dni przed wstrząsem zarejestrowano inne trzęsienie ziemi o magnitudzie 8,1 na niezamieszkanych wyspach na zachód od Nowej Zelandii (Wyspy Auklandzkie) oraz leżącej na północ od Australii Wyspie Macquariego ([4]).
| Zabici | Rok | Mag. | Obszar | Uwagi |
| 830 tys. | 1556 | Shaanxi, Chiny | szacunek historyków |
|
| 650 tys. | 1976 | 7,5 | Tangshan, Chiny | Oficjalnie 255 000 |
| 200 tys. | 1920 | 8,6 | Gansu, Chiny | |
| 200 tys. | 1927 | 7,9 | Tsinghai, Chiny | |
| 110 tys. | 1948 | 7,3 | Aszgabat, Turkmenistan | |
| 143 tys. | 1923 | 7,9 | Tokio, Japonia |
Statystycznie wstrząsy o magnitudzie 8,1 zdarzają się co roku. Istnieje hipoteza, według której ta seria trzęsień ziemi mogła mieć charakter reakcji łańcuchowej. Wcześniejsze wstrząsy mogły zburzyć chwiejną równowagę pomiędzy płytami tektonicznymi po przeciwnej stronie Płyty Indoaustralijskiej ([6]). Ciekawa jest zbieżność czasowa z trzęsieniem ziemi, które miało miejsce 26 grudnia na terenie chińskiej prowincji Junan (1 osoba zabita, 23 ranne). Wielkie trzęsienie na Oceanie Indyjskim pojawiło się dokładnie rok po zniszczeniu miasta Bam w Iranie ([7]), ale ta zbieżność jest uznawana za przypadkową. To trzęsienie miało magnitudę 6,6 i zabiło ok. 30 000 ludzi.
| Zabici | Rok | Obszar | Uwagi |
| 100 tys. | 1755 | Lizbona, Portugalia | Trzęsienie i fala |
| 40 tys. | 1782 | Morze Południowochińskie |
|
| 36 tys. | 1883 | Krakatau, Indonezja | |
| 8 tys. | 1976 | Zatoka Gulf, Filipiny |
Niedługo przed 26 grudnia na terenie Australii zorganizowano testy sejsmiczne polegające na kontrolowanych eksplozjach. Fale dźwiękowe miały posłużyć do poszukiwania złóż surowców. Istnieje podejrzenie, że ich ubocznym skutkiem było wypłynięcie na plaże w Tasmanii, Nowej Zelandii oraz Australii 169 wielorybów i delfinów. Śmierć zwierząt nastąpiła pod koniec listopada roku 2004 ([8]).
W tym samym rejonie miało potem miejsce pierwsze w serii trzęsienie ziemi z magnitudą powyżej 8. Jednak geolodzy uważają, że wielki wstrząs na Oceanie Indyjskim nie mógł być ubocznym skutkiem eksplozji testowych. Ich energia była zbyt mała. Jednak w przeszłości wydobycie ropy przez ludzi zainicjowało trzęsienie ziemi.
[edytuj] Moc wielkiego trzęsienia ziemi
Jeżeli obliczymy całkowitą energię wyzwoloną podczas trzęsienia o magnitudzie 9,0, to okaże się, że rozrzutni Amerykanie potrzebują na skonsumowanie takiej ilości prądu cały miesiąc. Huragan Isabel wyzwolił taką energię w ciągu 70 dni swojej niszczycielskiej działalności ([9]). Każdy wzrost magnitudy o 1 to 32-krotny wzrost energii, a 2 – 1000-krotny. Jeżeli posłużymy się sławną formułą Einsteina - E = mc2, to uzyskamy dla energii wielkiego trzęsienia ziemi masę 100 kg. Podczas eksplozji atomowej na energię zamieniane jest zwykle kilka gramów masy bomby. Taka ilość energii wystarczyłaby, aby przyrządzić 20.000 szklanek herbaty dla każdego mieszkańca planety.
Wielkie trzęsienie ziemi wywołało tak znaczny ruch, że wpłynęło na obrót Ziemi. Niektóre modele teoretyczne sugerują, że doba na naszej planecie została skrócona o całe 3 milionowe części sekundy (3 µs). Jednak nie musimy się bać, że nagle zabraknie nam dnia na ulubione zajęcia, bo siły pływowe Księżyca wydłużają okres obrotu Ziemi, o całe 15 µs w ciągu roku. Za 3 miesiące doba powróci do swojej starej długości. Wstrząs wywołał też przesunięcie osi Ziemi o 2,5 cm (na biegunie). Jednakże naturalne ruchy osi obrotu naszej planety mogą być rzędu 15 metrów. ([10], [11]).
Niektóre wyspy położone na południowy zachód od Sumatry oddaliły się od niej nawet o 20 metrów. Północne krańce samej Sumatry przemieściły się ok. 36 metrów w tym samym kierunku. Jednak są to tylko przewidywania, a ich potwierdzenie zostanie uzyskane dopiero po przeprowadzeniu pomiarów z wykorzystaniem systemu GPS.
[edytuj] Zniszczenia oraz ofiary
Trzęsienie ziemi stało się źródłem fal uderzeniowych. Kiedy zbliżyły się one do wybrzeży Oceanu Indyjskiego, zamieniły się w mordercze tsunami. Na Pacyfiku zarejestrowano fale o wysokości nie przekraczającej kilku centymetrów. Całkowita liczba ofiar trzęsienia ziemi oraz fal tsunami osiągnęła wielkość 120 000 istnień ludzkich. Dziesiątki tysięcy osób zaginęło. Miliony straciły dach nad głową oraz miejsca pracy. Organizacje humanitarne stwierdziły, że co trzecia ofiara kataklizmu była dzieckiem. Wśród ofiar znalazły się tysiące turystów z całego świata, którzy spędzali razem ze swoimi pociechami Boże Narodzenie na słonecznych plażach Oceanu Indyjskiego.
Fale tsunami częściej zdarzają się nad Oceanem Spokojnym. Rządy krajów leżących nad tym akwenem zorganizowały system ostrzegania o nadciągających falach. W ciągu ostatniej dekady XX wieku kilka razy fale tsunami uderzyły na indonezyjskie wyspy należące do Pacyfiku:
Ostatnie uderzenie tsunami na Oceanie Indyjskim zostało wywołane wybuchem wulkanu Krakatau w roku 1883. Wielka fala tsunami z 26 grudnia była pierwszą od 100 lat, która uderzyła na wybrzeża Oceanu Indyjskiego. Ludność była do tego stopnia nieprzygotowana na nadejście apokaliptycznej ściany wody, że niektórzy z ciekawością obserwowali jej przybycie, zamiast ratować swoje życie.
Po kataklizmie stan zagrożenia ogłosiły Sri Lanka, Indonezja oraz Malediwy. ONZ ogłosiła, że operacja ratunkowa będzie najdroższa w historii tej organizacji. Specjaliści obawiają się, że na skutek klęski może wybuchnąć epidemia, która pochłonie drugie tyle ofiar. Wszystkie państwa świata oraz organizacje pozarządowe podjęły akcję humanitarną, aby pomóc ofiarom apokaliptycznej klęski.
Niektórzy naukowcy zastanawiają się czy to nie będzie największe uderzenie tsunami w nowożytnej historii.
Godziny opisywanych wydarzeń podawane są według czasu lokalnego oraz czasu warszawskiego. Różnica czasu pomiędzy Polską i dotkniętymi kataklizmem rejonami: Kenia i Somalia +2; Mauritius, Réunion +3; Malediwy +4; Indie +4:30; Bangladesh, Sri Lanka +5:00; Wyspy Kokosowe +5:30;zachód Indonezji, Tajlandia +6;Malezja, Singapur +7. Trzęsienie ziemi miało miejsce o 01:58:53 czasu warszawskiego.
[edytuj] Ofiary
| Państwo | Zabici | Ranni | Zaginieni | Uchodźcy | |
|---|---|---|---|---|---|
| Potwierdzone | Szacowane | ||||
| Indonezja | 173 981 | 220 000 | 100 000 | 6 245 | 500 000 |
| Sri Lanka | 38 195 | 38 195 | 16 665 | 23 000 | 573 000 |
| Indie | 10 714 | 16 413 | — | 5 669 | 380 000 |
| Tajlandia | 5 305 | 11 000 | 8 457 | 4 499 | — |
| Somalia | 176 | 295 | — | — | 5 000 |
| Birma | 90 | od 400 do 600 |
45 | 200 | 30 000 |
| Malediwy | 82 | 82 | — | 26 | 22 000 |
| Malezja | 74 | 74 | 299 | — | — |
| Tanzania | 10 | 10 | — | — | — |
| Bangladesz | 2 | 2 | — | — | — |
| RPA | 2 | 2 | — | — | — |
| Kenia | 1 | 1 | — | — | — |
| Seszele | 1 | 1 | — | — | — |
| Madagaskar | — | — | — | — | 1 000 |
| Suma | 228 633 | 286 675 | 510 000 | 160 000 | od 3 000 000 do 5 000 000 |
Indie, Indonezja oraz Sri Lanka ucierpiały najbardziej na skutek tej klęski. Skutki katastrofy w poszczególnych państwach umieszczono w poszczególnych rozdziałach. Informacje dotyczące państw, które straciły mniej niż 20 obywateli lub doznały skutków katastrofy pośrednio (turyści) umieszczono w ostatnim rozdziale.
[edytuj] Indie
Wyspy Andamańskie oraz Nikobarskie znajdowały się niedaleko na północ od epicentrum trzęsienia ziemi i dlatego poniosły w Indiach największe straty. Na południu archipelagu fala osiągnęła wysokość 15 metrów. Naliczono aż 5 421 ([12]) ludzi, którzy stracili życie, a odnaleźć nie można podobnej liczby mieszkańców. Co piąty mieszkaniec archipelagu jest ranny, nie żyje albo zaginął [13]. Na wyspie Chowra zginęło 1000 osób, a przy życiu pozostało tylko 500. Niektóre wyspy należące do grupy Nancowry zostały całkowicie zatopione. Ich mieszkańcy nie dają znaku życia, a było ich 18 tys. Baza indyjskiej armii położona na Wyspach Nikobarskich została prawie całkowicie zniszczona ([14]).
Niektóre wyspy Andamańskie oraz Nikobarskie zamieszkiwały dzikie plemiona (Jarawę, Sentinelese, Shompen, Onge oraz Wielki Wyspę Andamańską). Tubylcy żyli w całkowitym oderwaniu od cywilizacji. Ich liczba była bardzo niewielka (największy szczep liczył 1000 osób). Większość miejscowej ludności przetrwała dzięki w osadzonych na wyższych terenach domach ([15]), jednak pojedyncze osoby straciły życie ([16]). Fakt ten wzbudził radość etnografów, którzy bardzo interesowali się życiem prymitywnych tubylców.
Na Subkontynencie Indyjskim spora część wschodniego wybrzeża została dotknięta klęską. Ponad 7000 osób zostało zabitych, a kolejne tysiące doznały ran i straciły swoje domy oraz miejsca pracy ([17]). Ocean, który żywił zamieszkujących masowo indyjskie wybrzeże rybaków, roztrzaskał ich łodzie o ląd. W stanie Tamil Nadu doliczono się ponad 3 200 zabitych, 487 osób zginęło w Pondicherry, a 89 w Adhra Pradesh (1 200 zaginionych). W stanie Kerala życie straciły 174 osoby, a pozbawionych domostw zostały tysiące.
Wśród ofiar z Tamil Nadu większość stanowiły kobiety i dzieci. Spora część ofiar pochodziła z dystryktu Nagapattinam (1 700), Cuddalore (ponad 400), Kanyakumari (525) oraz miasta Chennai, wcześniej Madras (200). Skutki powodzi uniemożliwiły ratownikom dotarcie do dystryktów Nagapattinam oraz Cuddalore nawet z użyciem śmigłowców. Spora część ofiar ze stanu Kanyakumari została zaskoczona nad brzegiem morza w czasie rytualnych ablucji. Ponad 700 osób zostało uwięzionych w sanktuarium Vivekananda na jednej z przybrzeżnych wysp. Z tego 650 udało się ewakuować, ale 50 ciągle brakuje. Na plaży Marina dzieci bawiły się na plaży, a ich rodzice odbywali poranne spacery. W tej chwili niedzielnego odpoczynku zmiażdżyła ich mordercza fala. Nie odnaleziono przynajmniej 5 tysięcy ludzi, którzy się tam znajdowali.
W stanach Velankanni i Nagapattinam potwierdzono śmierć co najmniej 1 500 osób. Większość ofiar była wśród wiernych, których fale zalały podczas uroczystości z okazji Bożego Narodzenia w bazylice Matki Boskiej. Woda wdarła się do jednego z indyjskich reaktorów atomowych w Kalpakkam, co zmusiło załogę do jego wyłączenia. Nie zanotowano większych uszkodzeń, ani wycieku radioaktywnego ([18]).
Armia Indyjska, marynarka oraz straż wybrzeża zostały postawione w pogotowie, aby nieść pomoc ofiarom niespotykanej tragedii. Podjęto lotnicze zrzuty zaopatrzenia dla potrzebujących. Władze tego kraju wysłały na pomoc Sri Lance, Indonezji i Malediwom 4 tys. żołnierzy. Jednak na własnym terytorium władze Indii miały spore trudności organizacyjne. Geetanjali Master, pracownik UNICEF w Nagapattinam (stan Tamil Nadu) stwierdził, że często niepotrzebnie dostarczona żywność gnije w jednych miejsca podczas, gdy w innych panuje głód ([19]). Natomiast UNICEF w obawie epidemii podjął akcję szczepień przeciw odrze. W stanie Kerala rozprowadzono 15 tys., a w Tamil Nadu 100 tys. dawek szczepionki ([20]).
[edytuj] Indonezja
Indonezyjskie Ministerstwo Zdrowia potwierdziło śmierć ponad 80 tys. osób. Spośród nich 9 tys zginęło w stolicy prowincji Banda Aceh oraz w okolicznych miejscowościach. Teren ten oprócz fal tsunami dotknęły fale sejsmiczne. Wstrząsy spowodowały zawalenie się wielu budynków. Jeden z urzędników rządowych ocenił, że w Meulaboh, innym mieście z tej prowincji mogło zginąć 60 000 osób, co trzeci mieszkaniec. W tę miejscowość uderzyło aż siedem fal tsunami. Inne źródła rządowe przekazały ONZ, że trzęsienie zabiło tam co trzeciego mieszkańca (40 tys). W narodowym raporcie nie uwzględniono ciągle wielu mniejszych miast na zachodnim wybrzeżu Sumatry. Specjaliści ONZ sądzą, że w wielu z tych miejsc zginął, co czwarty mieszkaniec. Setki tysięcy ludzi straciły dach nad głową.([21]).
Urzędnicy rządowi są bardzo zaniepokojeni brakiem informacji z wielu niewielkich wysp położonych na zachodnim wybrzeżu Sumatry. Między innymi są to najbiedniejsze w Indonezji wyspy Simeulue i Nias. W przypadku samej Nias oficjalne źródła podają liczbę 122 zabitych (źródło:Media Indonesia Online poprzez Ministerstwo Zdrowia Indonezji. Jednak z nieoficjalnych źródeł (rodziny korzystające z telefonów radiowych mogło zginąć od 600 do ponad 1000 osób. Wiele linii komunikacyjnych zostało zniszczonych, a radio zakłóca kiepska pogoda (źródło: KCM, aktualizowane z Poczta Dżakarcka)
Sama fala tsunami dosięgnęła przede wszystkim prowincji Aceh oraz pozostałych rejonów Północnej Sumatry. Dziesięciometrowe fale minęły północne krańce wyspy i popłynęły w kierunku Cieśniny Malacca. Uderzyły w północno-wschodnie wybrzeża niedaleko miasta Bierun. Zachodnie brzegi Sumatry znajdowały się 100 km od epicentrum. Co najmniej pięć wiosek zostało całkowicie zniszczonych. Podczas lotów zwiadowczych ratownikom ukazały się tysiące zatopionych domów. Ci którzy przetrwali musieli przez wiele dni żywić się znalezionymi orzechami kokosowymi. W wielu miejscowościach pojawili się bandyci, rabujący rzeczy ocalałe z powodzi.
Ulice wielu nadbrzeżnych miast pokryły stosy trupów. W obliczu zagrożenia epidemią cholery oraz czerwonki ratownicy przystąpili do kopania masowych grobów, w których spiętrzono stosy niezidentyfikowanych ciał. Jednym z najbardziej poszukiwanych artykułów pierwszej potrzeby stały się worki na trupy ([22]).
W Banda Aceh Ponad 110 tys. osób znalazło się w obozach dla uchodźców. Mieszkańcy niedotknięci kataklizmem rozpoczęli zbiórkę ubrań, a organizacje rządowe przystąpiły do budowy tymczasowych namiotów. Jednak silne deszcze stały się udręką dla pozbawionych domu ofiar. Nurlina, 32-letnia matka trojga dzieci, będąca w 8 miesiącu ciąży stwierdziła, że spanie podczas takich ulew na mokrej ziemi jest bardzo uciążliwe. Natomiast 33-letnia Razali, podziękowała za otrzymywane w odpowiedniej ilości jedzenie, ale wyraziła obawę o brak pomocy medycznej. Uchodźcy myli się i pili wodę z tego samego źródła. Wiele dzieci zachorowało i zostało zarażone pasożytami. Anonimowy pracownik ONZ stwierdził, że wiele z nich jest bardzo poważnie chorych, a niedożywione matki straciły pokarm i nie mogą karmić piersią swoich pociech ([23]).
[edytuj] Malezja
Mimo bliskości do epicentrum trzęsienia Malezja uniknęła wielu strat. Śmiercionośne fale rozbiły się o wybrzeża Sumatry. Za nim dotarły do Malezji straciły sporą część swojej niszczycielskiej energii. Media zdążyły ostrzec ludność na godzinę przed uderzeniem ściany wody. Ratownicy wywiesili na plażach czerwone chorągiewki sygnalizując nadciągające zagrożenie. Dzięki temu żniwo śmierci udało się ograniczyć do 66 osób (52 – Penang, 10 – Kedah, 3 – Perak, 1 – Selangor). Sporą część ofiar z Penang stanowiły dzieci bawiące się na publicznych plażach. Nie zanotowano ofiar wśród turystów. Wiele rybackich osad zostało poważnie zniszczonych na Kuala Muda w Kedah i na wyspie Langkawi. W mieście Penang fale porwały znaczą ilość pojazdów. Jednak i w Malezji wielu ludzi bardzo ucierpiało. Zulkifli Mohamad Noor straciła pięcioro z siedmiorga swoich dzieci na plaży Pasir Panjang. Wstrząsy tektoniczne odczuli również pracownicy Bliźniaczych Wieży PETRONAS.
Premier Malezji Abdullah Ahmad Badawi skrócił swoje wakacje w Hiszpanii i powrócił do kraju. Nakazał on zaprzestanie wszelkich noworocznych uroczystości oraz ponaglił wszystkich, aby zamiast tego się modlili. Rząd postanowił też odroczyć decyzje o deportacji nielegalnych imigrantów o miesiąc (z 31 grudnia 2004 do 31 stycznia 2005). Rząd obiecał rodzinom zabitych po 1000 ringgitów (750 zł) odszkodowania, a rannych po 200 ringgitów. Osoby, które musiały uciekać otrzymają 200 ringgitów, mieszkańcy uszkodzonych domostw 2 000 ringgitów, zniszczonych 5 000, właściciele roztrzaskanych łodzi rybackich 1 000 za mniejszą i 3 000 za większą.
[edytuj] Malediwy
Władze Malediwów podały, że 80 ([24]) osób zostało zabitych, a 31 zaginęło, ale z wieloma wyspami nie udało się dotąd nawiązać kontaktu. Dwie trzecie stolicy Malé zostało zalane w godzinach porannych. Wiele nisko położonych atoli zostało całkowicie zalanych. Dotyczyło to wielu ośrodków turystycznych. Czternaście wysp zostało całkowicie ewakuowanych ([25]).
Rząd ogłosił stan klęski narodowej ([26]) powołano specjalne siły ratownicze, aby udzielić pomocy ofiarom oraz dostarczyć im niezbędne do przetrwania rzeczy. Dużym problemem stał się brak sprawnych linii komunikacyjnych. Większość z nich zniszczyły fale, a rząd nie przygotował planu ratunkowego na wypadek klęsk naturalnych.
[edytuj] Birma
Zgodnie z oficjalnymi raportami rządowymi w Birmie fale tsunami zabiły 90 osób. W delcie Irrawaddy zginęło najwięcej osób. Zniszczeniu uległo kilka wiosek oraz most. Władze wojskowej junty sprawującej władzę w Birmie, ocenzurowały wszelkie informacje w mediach o katastrofie i dlatego dokładne dane nie są znane. Urzędnicy reżimu twierdzili najpierw, że zginęło 36 osób, a potem zwiększyły tę liczbę do 90. Wojsko zablokowało cały dotknięty klęską rejon. Obcokrajowcom zabroniono oddalania się z miasta Kawthaung na dalej niż 3 km. Całe wybrzeże patrolowały łodzie wojskowe, mające uniemożliwić dziennikarzom dotarcie do zniszczonego obszaru. Wszystkie te działania niedemokratycznego reżimu miały na celu ukrycie prawdziwej liczby ofiar, którą niektórzy specjaliści oceniali na wiele tysięcy ([27]). Dziennik Bangkok Post podał informację, że ok. 800 obywateli Birmy, którzy pracowali w Tajlandii zginęło podczas uderzenia fali.
[edytuj] Somalia
Wiele wiosek na wybrzeżu Somalii, mimo że są położone w odległości 4 500 km od epicentrum trzęsienia ziemi, zostało całkowicie zniszczonych. Według oficjalnych danych zginęły co najmniej 142 osoby, wiele osób uważa się za zaginione, tysiące domostw zostało zniszczonych, a ponad 50 tys. Somalijczyków musiało opuścić swoje domy.
Ściany wody otoczyły główny meczet w mieście Brava. Według przekazanych informacji wioski Beyla, Gracad, Muduy, Nugaal w rejonie Puntland zostały starte z brzegu.
Według ministra rozwoju odległych rejonów, Ali Abdi Awari żniwo śmierci może być dużo większe, bo rząd ma informacji o losie rybaków, którzy byli na morzu w czasie tej katastrofalnej powodzi. W Somalii brak jest działającej administracji rządowej, większa część liczącego 1000 km wybrzeża jest kontrolowana przez lokalne zbrojne bandy, co utrudnia zebranie informacji i niesienie pomocy.
ONZ udzieliła pomocy 2 000 ludzi pozbawionym przez fale domostw na wyspie Hafun, leżącej 1150 na północny wschód od Mogadiszu.
[edytuj] Sri Lanka
Władze Sri Lanki potwierdziły śmierć 29 744 osób. Bezlitosne ściany wody dopadły w większości dzieci i osoby starsze. Największe fale uderzyły w południowe i wschodnie wybrzeża wyspy. Rebelianci należący do armii Tamilskich Tygrysów mieli w tym czasie pod kontrolą większą część północnego oraz wschodniego wybrzeża. Na ich terytorium liczbę osób zaginionych oszacowano na 18 481. Zniszczony wojną kraj miał duże problemy z udzieleniem ofiarom należytej pomocy oraz dokładnym policzeniem ciał tych, którzy zginęli. Po wyspie tułało się ponad 889 175 ludzi ([28]) pozbawionym przez żywioł domów. Rozkładające się trupy doprowadziły do zagrożenia epidemią, a rząd miał bardzo ograniczone zasoby środków ratowniczych. Mimo konfliktu dzielącego tamilskich rebeliantów i oddziały rządowe, obie te organizacje połączyły swoje siły w akcji pomocy ofiarom.
1200 ciał zabitych naliczono w Batticaloa na wschodzie. W Trincomalee zabójcze ściany wody wdarły się 2 km w głąb lądu zabijając 800 osób na północnym wschodzie Sri Lanki. Baza marynarki Trincomalee została całkowicie zalana. W Mullaitivu oraz Vadamaradchi East naliczono 1000 osób pozbawionych życia przez żywioł ([29]). Ekspres “Królowa Morza” relacji Kolombo – Galle został przez fale porwany razem z torami. Spośród wszystkich 1 600 pasażerów cudem uratowało się 300 osób.
Szkolnictwo na Sri Lance poniosło wielkie straty. Aż 170 budynków zostało zniszczonych przez żywioł, a kolejne 180 zamieniono na obozy dla uchodźców ([30]).
| Miejsce | Wys. (metry) | Uwagi |
| Samoa, Pago Pago | 13 | |
| Antarktyda, Showa | 73 | 8900 km od epi. |
| Chile, Iquique | 19 | |
| Fidżi, Suva | 11 | |
| Meksyk, Manzanillo w stanie Colima |
260 | kształt dna dodał siły fali |
| Nowa Zelandia, Jackson Bay |
65 | |
| Peru, Callao | 50 | |
| USA,San Diego | 22 | |
| Vanuatu, Port Vila | 18 |
Ludność Sri Lanki przystąpiła do zbierania darów dla osób, które straciły cały dobytek. Ratownicy dostarczają pomoc potrzebującym, ale nawet w najbiedniejszych rejonach kraju zwykli ludzie ofiarują ofiarom pieniądze, wodę, worki z ryżem oraz ubrania jako pomoc.
Oprócz domów mieszkańców wyspy fale zdewastowały również wiele hoteli. Ośrodki turystyczne, położone na południowym wybrzeżu były pełne zagranicznych turystów spędzających na Sri Lance bożonarodzeniowy weekend. Rząd przerzucił w rejon klęski 20 tys. żołnierzy, aby pomóc ofiarom oraz zatrzymać bandytów ograbiających ich zrujnowane domy. Chińskie miny przeciwpiechotne pozostałe po dwudziestu latach wojny domowej na Sri Lance, zostały wypłukane przez fale, które rozrzuciły je wzdłuż wybrzeża stwarzając ogromne zagrożenie dla ludności. Norweska organizacja humanitarna “The Norwegian Peoples' Aid” ogłosiła apel, aby zorganizować misję saperów mających pomóc w oczyszczaniu wybrzeża Sri Lanki z tych niebezpiecznych przedmiotów.
W Parku Narodowym Yala uratowała się większość dzikich zwierząt. Uciekły one w wyżej położone rejony, zupełnie jakby wcześniej wyczuły nachodzące zagrożenie. Pojawiły się spekulacje, że wyczuły infradźwięki wytwarzane przez falę. Najprostszym wyjaśnieniem fenomenu może być fakt, że większość zwierząt biega szybciej od ludzi i dlatego zdążyły uciec przed śmiercionośną ścianą wody.
[edytuj] Tajlandia
Rząd Tajlandii potwierdził śmierć 4 985 ludzi, 10 350 zostało rannych, a ponad 6 424 ([31]) zaginęło. Mordercze fale dopadły popularny ośrodek wypoczynkowy Phuket. Mniej znaną wśród turystów miejscowość Khao Lak 80 km na północ ściany wody potraktowały jeszcze gorzej. Świadkowie twierdzili, że nieludzki żywioł pozostawił na plaży w tej miejscowości 700 ludzkich ciał. Całkowita liczba zabitych może przekroczyć 2 tysiące. W przeciwieństwie do wysokich hoteli Phuket, w Khao Lak turyści mogli wypoczywać w domkach letniskowych. Do akcji usuwania zniszczonych domów wykorzystano sześć słoni. Te ogromne zwierzęta z łatwością podnosiły swoimi trąbami szczątki budynków i wydobywały ciała zabitych.
Tajlandzki wiceminister spraw wewnętrznych Sutham Sangprathum stwierdził, że pośród wszystkich ofiar tragedii w jego kraju było ponad 700 turystów. W Phuket zebrano ciała 44 obcokrajowców. Na Wyspach Phi Phi mordercze fale zmyły setki domków letniskowych. W akcji ratunkowej uczestniczyli posiadacze motorowych riksz, przewożący ofiary do szpitali i ratujący turystów przez nadciągającą ścianą wody. U wybrzeży Tajlandii wiele osób nurkowało w czasie uderzenia fali. Ciała niektórych z nich odnaleziono rozerwane przez żywioł na kawałki. Jedną z tak zabitych ofiar był Bhumi Jensen, wnuk króla Ramy IX.
Mimo ogromu klęski Tajlandczycy jak najszybciej postanowili powrócić do normalnego życia. Już 2 stycznia 2005 roku 80% hoteli otworzyło swoje podwoje dla gości oferując zniżki do 75% ([32]).
[edytuj] Pozostałe kraje
[edytuj] Bezpośrednio poszkodowane
Wiele innych krajów zostało dotkniętych przez tsunami oraz fale sejsmiczne. Obywatele Tanzanii stracili życie, a mieszkańcy innych państw doznali wielu strat materialnych. Kraje takie jak Oman czy Australia zarejestrowały tylko niegroźne prądy morskie na swoich wybrzeżach. Obywatele wielu krajów świata zostali pozbawieni życia lub zaginęli podczas bożonarodzeniowego wypoczynku na pięknych plażach Tajlandii i Sri Lanki.
| Państwo | Skutki |
| Australia | Wstrząsy były odczuwalne wzdłuż północno-zachodniego wybrzeża, zarejestrowano też małe podtopienia. Na terenie Zachodniej Australii w Geraldton, 425 km na północ od Perth, kilka łodzi zerwało się z cum. Natomiast w Busselton 750 km na południe ojciec z synem zostali porwani razem z łodzią na pełne morze, ale udało się ich uratować. Na terenie Australii nie zanotowana ofiar śmiertelnych. Obawiano się strat na Wyspach Kokosowych, ale na szczęście nikt nie zginął. Kilka osób bawiących się na plaży Wyspy Bożego Narodzenia, zostało wciągniętych przez prąd 150 metrów w głąb morza. Los sprawił, że byli to sprawni pływacy i udało się wydostać ich na brzeg. |
| Bangladesz | Zginęło dwoje dzieci, których turystyczna łódź przewróciła się do góry dnem na skutek uderzenia fali. |
| Kenia | Atak tsunami wywołał niewielkie straty materialne. Dwie osoby utonęły w Watamu, niedaleko Mombasy, jedna została ranna |
| Madagaskar | Fale zalały szereg nisko położonych nadmorskich obszarów, ale nie odnotowano ofiar. Tsunami o wysokości 1,6 metra przelała się przez wioskę niedaleko Munakary niszcząc domy 1 200 osób. Dodatkowym problemem stał się zbliżający się do wyspy cyklon Chambo. |
| Mauritius | Uderzenia tsunami nie zabiły nikogo ale na północy wyspy jedna wioska została całkowicie zatopiona. |
| Oman | Fale rozbiły się na wybrzeżu, ale nikt nie ucierpiał. |
| RPA | Dwie osoby zginęły. Wahania poziomu morza mieściły się w granicach 2-3 metrów (Kwazulu Natal, Przylądek Wschodni). Pierwsza z ofiar straciła życie na plaży Blue Horizon w miejscowości Port Elizabeth, a druga utonęła w rzece Quinera w Gonubi ([33]). |
| Reunion (Francja) | Ponad 200 łodzi zatonęło, zniszczeniu uległy urządzenia portowe, straty oszacowano na 500 tys. euro. |
| Seszele | Życie straciła jedna osoba. Główny most w mieście Port Victoria został zniszczony. |
| Singapur | Wstrząsy sejsmiczne odczuli mieszkańcy wyższych pięter wieżowców. |
| Tanzania | Życie straciło 10 osób. Tankowiec przewożący ropę, osiadł na mieliźnie w Der es Salaam uszkadzając ropociągi |
[edytuj] Pośrednio poszkodowane
[edytuj] A-C
| Państwo | Ofiary |
| Argentyna | Według MSZ 11 osób zaginęło w Tajlandii, 5 w Indonezji, dwie w Indiach |
| Australia | Zgodnie z raportem MSZ ponad 9 000 obywateli tego kraju znajdowało się w rejonie zagrożenia morderczą falą, nie doliczono się 1 250. Potwierdzono śmierć 10 osób, w tym 6-miesięcznego niemowlęcia, 16-letniej dziewczynki dotkniętej zespołem Downa. Pięcioro osób zginęło w Tajlandii, troje na Sri Lance. Aż 12 osób było zaginione, w tym 9 w Tajlandii, 2 w Indonezji, 1 na Wyspach Nikobarskich. Rannych zostało 30 osób (25 w Tajlandii, 3 na Sri Lance, 1 w Indiach. Ministerstwo spraw zagranicznych obawiało się, że dodatkowe 41 straciło życie. Media spekulowały, że zginęło kilkuset Australijczyków, między innymi Troy Broadbridge, znany sportowiec. |
| Austria | Pięciu Austriaków zginęło na terenie Tajlandii i Sri Lanki, a minister spraw zagranicznych Ursula Plassnik oceniła, że życie mogło stracić od 50 do 60 osób. Ponad dwustu rannych Austriaków, zostało przetransportowanych do kraju. W zagrożonym rejonie przebywało 1 500 turystów. |
| Belgia | Trzech Belgów zostało zabitych w Phuket oraz taka sama liczba w Khao Lak (Tajlandia). Rząd obawiał się, że śmierć mogła dosięgnąć kilkuset. |
| Brazylia | Brazylijski dyplomata Lys Amayo de Benedek D'Avola oraz jego 10-letni syn zginęli w Phi Phi, a dwie inne osoby zaginęły. |
| Chile | Pierwsze raporty zawierały informację o 56 zaginionych osobach, ale wszystkie oprócz Francisci Cooper się odnalazły. Wypoczywała ona w Phi Phi. Kolejny raport stwierdził brak 9 kolejnych osób różnych narodowości legitymujących się chilijskimi paszportami. |
| Chiny | Osiem osób zostało rannych w Tajlandii, a czterdzieści zaginęło. Aktor filmów akcji Jet Li doznał niegroźnej rany stopy podczas ratowania życia swojej córki. |
| Chorwacja | Trzyletnia dziewczynka straciła życie w Tajlandii, a 2 osoby zaginęły. |
| Czechy | Młoda dziewczyna zginęła w Tajlandii. Szacowano, że dodatkowe 6 osób straciło życie. Pięcioro było rannych w Tajlandii, w tym modelka Petra Nemcova, a jej przyjaciel zaginął (Brytyjczyk). Około 1 000 Czechów przebywało w rejonie klęski. |
[edytuj] D-H
| Państwo | Ofiary |
| Dania | Potwierdzono śmierć 7 osób w Tajlandii i jednej na Sri Lance, a 466 zaginęło [34]. |
| Estonia | 5 osób zaginęło w Tajlandii, a przynajmniej jedna ranna w Malezji |
| Filipiny | Osiem osób nie żyje, a kilka zostało rannych w Phuket. |
| Finlandia | Trzynastu Finów straciło życie w Sri Lance, a 194 zaginęło. Z klęski uratowali się minister finansów Sauli Niinistö, a muzyk Aki Sirkesalo oraz jego rodzina zaginęli. |
| Francja | Zginęło 21 Francuzów, 189 zostało rannych, a 90 zaginęło. |
| Grecja | Minister spraw zagranicznych stwierdził, że jedna osoba została lekko ranna w Tajlandii. Szacowano, że w chwili uderzenia fali w Phuket znajdowało się 300 Greków. |
| Hiszpania | Według MSZ zgodnie z danymi na 30 grudnia 11 turystów zaginęło na wyspie Javelock (Andamany) oraz w Phuket. |
| Holandia | Rząd holenderski potwierdził śmierć 9 osób, ale inne źródła podawały liczbę 10 (9 – Tajlandia, 1 – Sri Lanka). Pięćdziesięciu Holendrów zaginęło, większość w Phuket i Phi Phi. |
| Hong Kong | Dwóch obywateli straciło życie w Tajlandii. Zaginione były 174 osoby (113 Tajlandia, 3 Malezja, 12 Sri Lanka, 3 Malediwy, 15 Indonezja). |
[edytuj] I-N
| Państwo | Ofiary |
| Irlandia | Dwie osoby zaginęły w Tajlandii. |
| Izrael | Czterech Żydów straciło życie, a 5 zaginęło w Phuket i Phi Phi. |
| Japonia | Odnaleziono ciała 15 martwych mieszkańców kraju kwitnącej wiśni, a 700 nie udało się odnaleźć. Pośród zaginionych był Sadayuki Yoshino, pierwszy sekretarz japońskiej ambasady w Bangkoku, oraz jego syn. Wypoczywali wspólnie na plaży w Phuket. |
| Kanada | Potwierdzono śmierć trzech Kanadyjczyków na Sri Lance. W Phuket życie straciły dwie osoby, kolejne dwie zaginęły, a 12 zostało rannych. Na Malediwach zaginęło 11 Kanadyjczyków, ale za to 45 udało się odnaleźć żywych. |
| Kolumbia | W Tajlandii zginęło 18-miesięczne niemowlę, a jego rodzice obraz brat zostali ranni – stwierdził to konsul Kolumbii w Dżakarcie |
| Korea Południowa | Ośmiu Koreańczyków straciło życie oraz 8 zaginęło, a 17 zostało rannych. |
| Malezja | Sześcioro osób zginęło w południowej Tajlandii |
| Meksyk | Ambasada Meksyku w Tajlandii podała, że 17 ich obywateli zaginęło, a 10 trafiło do szpitali. |
| Niemcy | Szacuje się, że 10 000 Niemców przebywało w regionie apokaliptycznej klęski. Dnia 26 grudnia Gerhard Schröder stwierdził, że śmierć dopadła 26 jego rodaków, a około 1000 zaginęło. Oceniano, że kilkuset Niemców mogło stracić życie. Były kanclerz Niemiec Helmut Kohl został ewakuowany helikopterem z dachu hotelu, w którym wypoczywał na Sri Lance. |
| Nowa Zelandia | MSZ potwierdził śmierć jednej obywatelki tego kraju w Phuket, a dwoje innych było uważanych za zmarłych. Jedenastu Nowozelandczyków trafiło do szpitali w Tajlandii, a jeden w Chennai (Indie). Spośród turystów przebywających w tajskich kurortach zaginęło 64, a czworga nie udało się doliczyć w Sri Lance, takiej samej ilości w Indiach, a jednego na Wyspach Andamańskich ([35]). |
| Norwegia | Zginęło 21 osób, w tym dwoje na Sri Lance oraz 19 w Tajlandii. MSZ poszukiwało 462 zaginionych Norwegów. |
[edytuj] P-S
| Państwo | Ofiary |
| Polska | MSZ podało, że 1 osoba zginęła, a 12 Polaków było poszukiwanych (stan na 8 stycznia 2005). Siedmioro poszukiwanych mieszkało poza Polską: w Szwecji (4), Niemczech (2) i Australii (1). Pozostali to mieszkańcy województw: mazowieckiego, wielkopolskiego i łódzkiego. |
| Portugalia | Według MSZ nie był znany los 22 obywateli spośród 230 przebywających w rejonie kataklizmu. Jednak oficjalnie za zaginione uznano 8 Portugalczyków, a 3 przebywało w tajlandzkich szpitalach. |
| Rumunia | Dwóch rumuńskich turystów zaginęło w Phuket, ale odnaleziono ich żywych. W obszarze objętym uderzeniem tsunami przebywało 20 obywateli tego kraju, ale Cristian Gaginschi, przedstawiciel MSZ twierdzi, że nikt więcej nie ucierpiał. |
| Rosja | Według rosyjskiej ambasady w Tajlandii przynajmniej dwóch obywateli tego kraju zginęło w Phuket, a odnaleźć nie udało się prawie 50. W tajskim kurorcie przebywało około 1000 Rosjan, a spośród 250 przebywających w Sri Lance nikt nie doznał poważniejszej szkody. |
| RPA | Według MSZ 2 034 obywateli Republiki Południowej Afryki przebywało w południowo-wschodniej Azji podczas kataklizmu. Potwierdzono śmierć 4 z nich w Tajlandii, a przynajmniej 16 osób zaginęło w tym 14 w Tajlandii oraz 2 w Indiach ([36], [37]). |
| Singapur | Przynajmniej siedem osób straciło życie: 1 - Sri Lanka, 1 – Indie, 5 – Tajlandia (Phuket). Nie udało się ustalić losu 18 Singapurczyków: 16 w Phuket i dwojga w Aceh (Indonezja). Kontaktu nie nawiązano ze 183 osobami([38]). |
| Szwecja | MSZ potwierdziło śmierć 60 Szwedów, w tym 59 w Tajlandii oraz jednego na Sri Lance, jednak premier Göran Persson, wyraził obawę, że uderzenie tsunami było największą naturalną katastrofą w historii tego kraju. Polityk stwierdził, że zginąć mogło ponad tysiąc obywateli Szwecji, czyli więcej niż w katastrofie promu Estonia w roku 1994. MSZ podało, że 3559 osób zaginęło w Tajlandii. W rejonie zagrożenia znalazło się 20 tys. Szwedów. Pięćdziesiąt osób było zaginionych na Sri Lance, 4 w Indiach (Kerala oraz Tamil Nadu) oraz dwoje w Malezji. |
| Szwajcaria | MSZ potwierdził śmierć 12 osób. Spośród 2 200 Szwajcarów przebywających w obszarze oddziaływania fal, z 850 nie udało się nawiązać kontaktu. |
[edytuj] T-Z
| Państwo | Ofiary |
| Tajwan | Dwie osoby straciły życie, a kilka zaginęło i zostało rannych. Tajwańskie statki rybackie zostały uszkodzone podczas uderzenia fali, a liczące 35 osób załogi doznały niegroźnych obrażeń. |
| Turcja | Zaginęło 75 Turków w tym 3 podczas nurkowania: 41 – Tajlandia, 7 – Indie, 5 – Malezja, 4 – Sri Lanka, 3 – Birma, 2 – Singapur, 7 – Indonezja. Dwoje obywateli tego kraju znalazło się w szpitalu w Phuket. Turecki operator GSM Turcell podał, że jego komputery zarejestrowały aktywność 2 500 należących do jego sieci telefonów w zagrożonym rejonie ([39], [40]). |
| USA | Departament Stanu stwierdził śmierć 14 Amerykanów. Jedną z ofiar był fotograf Fernando Bengoechea. W tym 7 osób zginęło w Sri Lance oraz taka sama liczba w Tajlandii. |
| Węgry | Według MSZ 8 Węgrów zostało rannych w Phuket. |
| Wielka Brytania | Ponad 10 tys. Brytyjczyków było w zagrożonym rejonie. Potwierdzono śmierć 34 osób (Foreign & Commonwealth Office): 28 – Tajlandia, 3 – Sri Lanka, 3 – Malediwy. Jednak rząd Tajlandii podał, że odnalazł ciała 43 obywateli Wielkiej Brytanii ([41]). Czternastoletnia wnuczka Richarda Attenborough, Lucy Holland, straciła życie, a 17-letnia Alice trafiła do szpitala, dodatkowo dwoje członków jego rodziny zaginęło. Zaginął fotograf Simon Atlee, który przebywał tam ze swoją przyjaciółką Petrą Newcovą. Modelce udało się przeżyć. |
| Włochy | Przynajmniej 14 mieszkańców Italii zostało zabitych w Tajlandii (6 w Phuket, a 3 w Phi Phi). Około 600 osób było zaginionych [42]. MSZ podało, że 5000 turystów oraz 3500 stałych mieszkańców z obywatelstwem włoskim przebywało z strefie zagrożenia. |
[edytuj] Systemy wczesnego ostrzegania
Tylko kraje leżące na wybrzeżach Pacyfiku stworzyły system wczesnego ostrzegania przez uderzeniami fal tsunami. Zarówno państwa położone wokół Oceanu Indyjskiego jak i Atlantyku przez wiele lat naiwnie ignorowały zagrożenie. Większość polityków z całego świata uznała, że nie ma sensu wydawać pieniędzy na badania naukowe, bo fala tsunami i tak nie uderzy za ich kadencji. Tylko na terenie Oceanu Spokojnego rozmieszczono system czujników połączonych ze stacjami monitorującymi. Dostęp do danych otrzymały lokalne media, aby w razie zagrożenia ostrzec pluskających się na plażach mieszkańców. Początki systemu to rok 1965. Do zapoczątkowania działalności sieci monitoringu przyczyniło się trzęsienie ziemi z roku 1964, które wytworzyło fale uderzeniowe. Do systemu pacyficznego należy również Tajlandia, ale obejmuje on tylko wschodnie wybrzeża tego kraju. Pojedyncza stacja pomiarowa u wybrzeża Australii wykryła fale o wysokości 50 cm.
Amerykańska Służba Geologiczna (ang. US Geological Survey) wydała oświadczenie stwierdzające, że według niej wiele ofiar morderczej fali dałoby się uratować. Do wybrzeży Sri Lanki oraz Indii ściana wody dotarła dopiero po trzech godzinach. Co więcej, mieszkańcy tych państw byli pozbawieni podstawowej wiedzy na temat tego zagrożenia. Nie potrafili rozpoznać wyraźnych oznak nadciągającej apokalipsy, aż do końca. Wielu ludzi specjalnie przyszło na brzeg, aby dokładnie przyjrzeć się żywiołowi.
Kiedy na plażach pojawiły się tysiące ludzkich ciał, politycy postanowili zbudować system wczesnego ostrzegania przez tsunami ([43]).
[edytuj] Pomoc humanitarna
Ogromne zniszczenia postawiły przed światową społecznością wyzwanie na wielką skalę. Miliony ludzi straciły dostęp do wody i żywności. Gospodarka wielu społeczności zarabiających na utrzymanie dzięki morzu została zniszczona. Odpowiedzią była pomoc zebrana w kwocie przekraczającej 100 mln dolarów. Jednak specjaliści twierdzą, że potrzebne będą miliardy.
W krajach dotkniętych klęską pojawił się strach przed wybuchem epidemii, błyskawicznie rozwijającej się na gnijących w ciepłym klimacie zwłokach. ONZ ogłosiła rozpoczęcie największej w swojej historii akcji pomocy humanitarnej. Rozpoczęto pośpieszne pozbywanie się ciał zabitych, aby uratować tych, którzy przeżyli kataklizm.
[edytuj] Zobacz też:
- Największe trzęsienia ziemi w historii
- Trzęsienie ziemi na Sumatrze, 2005
- Pacyficzny pierścień ognia
[edytuj] Linki zewnętrzne (pl.)
[edytuj] Linki zewnętrzne (ang.)
[edytuj] Poszukiwania zaginionych w sieci
Osoby poszukujące zaginionych bliskich mogą szukać informacji w Internecie (ang.):
- Tablica ogłoszeniowa Phuket – informacje o zaginionych
- Zaginieni Belgowie
- Czerwony Krzyż - http://www.icrc.org/home.nsf/home/webfamilylinks#a9
- Szpital w Phuket (Tajladnia), aktualizowana lista ofiar – http://www.phukethospital.com/
- Tablica informacyjna firm turystycznych ze Sri Lanki - http://www.contactsrilanka.org/
- Grupa dyskusyjna – http://groups.yahoo.com/group/asia_tsunami_2004/
- BBC
- CNN
[edytuj] Bieżące wiadomości
- ABC News – Atak tsunami
- BBC News In-Depth Report – Katastroficzne trzęsienie w Azji
- Channel News Asia Special Coverage – Mordercze fale
- CNN Special – Atak tsunami
- Financial Times News In Depth – Katastroficzne trzęsienie w Azji
- Guardian Unlimited Special Report – Katastroficzne trzęsienie na Oceanie Indyjskim
- MSNBC News – Zabójcze tsunami w Azji
- New York Times – raport
- NPR – Tsunami niszczy azjatyckie państwa
- Rediff – Tsunami: fale zagłady
- Reuters AlertNet – Trzęsienie ziemi i fale tsunami w południowej
- Scotsman – Trzęsienie ziemi na Oceanie Indyjskim
- Washington Post – Tsunami w Południowej Azji
- Yahoo! News – Katastrofalne azjatyckie tsunami
- Guardian's World News Guide – lokalne wiadomości
- Haveeru Daily - Maledivy
- TamilNet – Sri Lanka
[edytuj] Raporty geologiczne
- Global Earthquake Report – zestawienia aktualizowane po kolejnych trzęsieniach
- National Institute of Oceanography, India – Tsunami z 26 grudnia 2004
- NOAA – Raport o tsunami na Pacyfiku, 27 grudnia
- USGS – magnituda 9.0 – na zachodnim wybrzeżu północnej Sumatry, 26 grudnia 2004, 01:58:50 CET.
- USGS – Największe trzęsienia ziemi od 1900 roku
[edytuj] Filmy i zdjęcia
- Mający 156MB plik .torrent – zawiera szereg materiałów z Phuket, Patong oraz Sri Lanki.
- Banda Aceh, Indonezja Zdjęcia satelity Quickbird, DigitalGlobe Inc., 28 grudnia
- Film BBC o skutkach tsunami (wymagany RealPlayer)
- Zdjęcia zniszczonej wyspy Koh Phi Phi
- Zdjęcia i filmy przedstawiające skutki Azjatyckiego Tsunami
- Zdjęcia agencyjne ze zrujnowanych wybrzeży
- Więcej zdjęć z Malé
- Film zrobiony 26 grudnia w Penang, Malezja (WMV)
- Seria zdjęć obrazująca falę tsunami zalewającą kurort w Phuket (Tajlandia)
- Kolejne zdjęcia z Malé, stolicy Malediwów.
- Zdjęcia satelitarne
[edytuj] Linki do stron informacyjnych
- ReliefWeb – Wiadomości na temat trzęsienia ziemi oraz tsunami w Południowej Azji
- Strona EinNews o Sri Lance
- Wiadomości z:
[edytuj] Blogi
- http://tsunamihelp.blogspot.com/, http://asiaquake.org/ - SEA-EAT, blog o trzęsieniu ziemi oraz tsunami w Południowo-Wschodniej Azji – wiadomości, pomoc, zbiórka pieniędzy, wysiłki wolontariuszy
- http://nipun.charityfocus.org/pp - Blog ProPoor, informacje o sposobach pomocy,
- http://indonesiahelp.blogspot.com/ - Indonesia HELP, pomoc oraz zbiórka pieniędzy dla ofiar w prowincji Aceh oraz na Północnej Sumatrze (Indonezja)
- http://tsunamihelpindia.blogspot.com/, http://sumankumar.com/ - Tsunami Help India, informacje z Chennai w Indiach
- http://www.rupya.com - Rupya – Pomoc po tsunami oraz stale aktualizowany blog również z Chennai w Indiach
- http://www.thiswayplease.com/extra.html - This Way Please's Extra Extra, informacje z Jaffna w Sri Lance
- http://phukettsunami.blogspot.com/ - relacje świadka uderzenia fal w Phuket, Ricka Von Feldta, zawiera zdjęcia
- urban75 – relacje świadków z Malediwów
- primary0 Relacje z Malediwów
- http://www.nomadlife.org – informacje AIESEC na temat trzęsienia
[edytuj] Artykuły prasowe
- Raw Data: How to Help FOXNews
- Lista zniszczonych ośrodków wczasowych w Phi Phi, Phuket, Koh Lanta, Khao Lak and Khao Sok
- Ciała leżące na ulicach Aceh The Jakarta Post
- http://www.rupya.com/chennai - najnowsze wiadomości o skutkach tsunami w Indiach
- Liczba ofiar wzrosła do 22 000 w Sri Lance Agencja Prasowa Xinhua
- Tsunami zarejestrowane kamerami filmowymi NBC
- Ostatnie wiadomości z Minivan (Dziennik z Malediwów)
- Brytyjski turysta jedną z ofiar pośród 15 zabitych na Malediwach Channel News Asia, 27 grudnia 00:50 (CET +7)
- Dziesięć osób zabitych w Birmie
- Ponad 1800 osób zginęło w Południowych Indiach Times of India
- Tsunami zabiło ponad 9 000 osób w południowo-wschodniej Azji New Delhi Television
- Atak morza odebrał życie tysiącom BBC News World Edition, 26 grudnia
- Skutki ogromnego trzęsienia ziemi The Weekend Australian, 26 grudnia
- Losy zwierząt podczas katastrofy
- http://indonesia.united.co.uk/ - lista organizacji udzielających pomocy ofiarom fal tsunami w Indonezji
[edytuj] Dodatkowe informacje
- Opisy zjawiska fal tsunami:
- Badania geofizyczne z roku 1998 – studia strefy zderzenia Płyty Euroazjatyckiej oraz Indo-Australijskiej wzdłuż Łuku Sundajskiego
- PBS NewsHour – przewidywanie trzęsień ziemi
- Brytyjskie Ministerstwo Zagranicznych – porady dla osób udających się na Malediwy
- BBC News: Światowa pomoc – czy cierpienie zostanie zapomniane?
- Eksperyment Tsunami
Następujące linki zawarte na stronie zostały wykryte przez bota jako martwe (404):
- http://earthquake.usgs.gov/recenteqsww/Quakes/ussjal.htm
- http://www.news.com.au/common/story_page/0,4057,11787870%5E28477,00.html
- http://earthquake.usgs.gov/recenteqsww/Quakes/uscvad.htm
- http://www.independent-media.tv/item.cfm?fmedia_id=10209&fcategory_desc=Under%20Reported
- http://www.cnn.com/2004/TECH/science/12/29/quake.wobble.reut/index.html
- http://www.newkerala.com/news-daily/news/features.php?action=fullnews&id=50910
- http://www.newkerala.com/news-daily/news/features.php?action=fullnews&id=52843
- http://www.presidencymaldives.gov.mv/v3/pages/News.php3?NewsID=2702
- http://www.politi.dk/Asia/asiastatus3112041700.html
- http://www.digitalglobe.com/tsunami_gallery.html
- http://www.asinah.org/travel-guides/srilankanews.html
- http://www.asinah.org/travel-guides/indianews.html
- http://www.asinah.org/travel-guides/thailandtsunami.html
- http://news.yahoo.com/news?tmpl=story&u=/nm/20041230/od_uk_nm/oukoe_quake_animals_1
Prosimy o weryfikacje i poprawienie linków.
