Azja Południowo-Wschodnia

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Azja Południowo-Wschodnia – nazwa stosowana dla określenia regionu Azji obejmującego Półwysep Indochiński, Archipelagów Nusantary i Archipelag Malajski wraz z Filipinami. Obejmuje on zatem następujące państwa: Birma, Tajlandia, Kambodża, Laos, Wietnam, Malezja, Singapur, Indonezja, Timor Wschodni, Brunei i Filipiny. Zajmują one powierzchnię około 4,495 mln km², z liczbą ludności przekraczającą 550 mln mieszkańców (szacunek na rok 2004).

Niekiedy do Azji Południowo-Wschodniej zalicza się też Birmę, stanowiące historycznie tzw. Indie zagangesowe, należące do Indii archipelagi Andamany i Nikobary, oraz stanowiące przedmiot sporu między Chinami a Wietnamem, Malezją i Filipinami archipelagi Paracelski i Spratly. Natomiast wschodnie obszary Indonezji, położone na Nowej Gwinei i stanowiące prowincję Irian Jaya Zachodni (Irian Jaya Barat) oraz wyspy Aru, zaliczane są do Oceanii, a nie do Azji. Niekiedy także Timor Wschodni również zaliczany jest od Oceanii.

W latach 1954-77 istniała międzynarodowa organizacja o nazwie Organizacja Paktu Azji Południowo-Wschodniej (SEATO), której celem było zapewnienie pokoju w tym regionie świata. Pakt ten utworzyły dwa państwa tego regionu: Tajlandia i Filipiny oraz kilka mocarstw światowych i regionalnych, które miały swoje interesy w tym regionie, tj. Stany Zjednoczone, Australia, Francja, Nowa Zelandia, Pakistan oraz Wielka Brytania.