Krakatau
Z Wikipedii
Krakatau - wyspa znajdująca się w Cieśninie Sundajskiej, w Indonezji. Na wyspie znajduje się czynny wulkan.
27 sierpnia 1883 roku doszło do jednej z największych odnotowanych erupcji wulkanu (i jednocześnie wszystkich katastrof żywiołowych) w dziejach ludzkości. Huk było słychać z odległości 3200 km. Potężna erupcja rozpoczęła się 26 sierpnia o godzinie 12:53. W nocy wybuchy słyszane z odległości 4325 km. 27 sierpnia o 5:30, 6:42 i 8:20 czasu lokalnego nastąpiły kolejne erupcje. Finał nastał w końcu o 10:02. Wulkan wyrzucił w powietrze 19 km³ popiołów na wysokość 55 km, czyli do stratosfery, które opadły nawet na statek British Empire. Na wyspie Rodriguez na Oceanie Indyjskim, oddalonej o 4800 km, mieszkańcy widzieli na horyzoncie popioły i błyski. Myśleli, że to bitwa morska i wysłali nawet swoje oddziały. 2/3 wyspy zniknęło z powierzchni ziemi. Fala tsunami (wysokości do 40 metrów i prędkość ponad 700 km/h ) zmyła miejscowe wioski na pobliskim lądzie i obiegła połowę planety, zanim zupełnie zanikła. Fala sejsmiczna obiegła Ziemię 7 razy. Zginęło 36 417 ludzi - 32 tysiące wskutek tsunami a 4 000 od popiołów i gazów, które uwolnione do atmosfery sprawiły, że mniej więcej przez 3 lata Słońce widziane z ziemi miało zabarwienie zielone, a Księżyc niebieskie. Ocenia się, że wybuch miał siłę ok. 200 megaton trotylu i w sumie wyrzucił z siebie 46 km³ pyłów, które w sumie pokryły 70% powierzchni globu.
W latach 20. XX wieku w tym miejscu wyłoniła się aktywna do dziś góra wulkaniczna. (ok. 140 m wysokości) nosząca nazwę Anak Krakatau ("Dziecko Krakatau").
