Tadeusz Zieliński (polityk)
Z Wikipedii
Tadeusz Zieliński (ur. 19 czerwca 1926 r. w Krakowie, zm. 28 września 2003), polski polityk i prawnik; specjalista prawa pracy, prawa związkowego i ubezpieczeń społecznych.
Od 1977 profesor Uniwersytetu Śląskiego, a od 1982 Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1994 członek PAN. Z ramienia Episkopatu Polski członek Rady Społeczno-Gospodarczej przy ostatnim Sejmie PRL; ekspert "Solidarności", członek Komitetu Helsińskiego w Polsce, uczestnik obrad Okrągłego Stołu.
W okresie od 1989 do 1991 zasiadał w Senacie, od lutego 1992 do marca 1996 był Rzecznikiem Praw Obywatelskich, od stycznia do października 1997 pełnił funkcję ministra pracy i polityki socjalnej w rządzie SLD-PSL. Odpadł w pierwszej rundzie wyborów prezydenckich w listopadzie 1995(zdobył 631 432 głosów- 3,53% głosów, co dało mu 6 miejsce). Od 2001 szef resortowej komisji do spraw kodyfikacji Kodeksu pracy, a od 2002 przewodniczący Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Pracy.
Najważniejsze publikacje:
- Stosunek prawa pracy do prawa administracyjnego (1977)
- Prawo pracy. Zarys systemu (cz. 1–3 1986)
- Klauzule generalne w prawie pracy (1988)
[edytuj] Zobacz też
Michał Czarski | Jacek Kuroń | Michał Boni | Jerzy Kropiwnicki | Jacek Kuroń | Leszek Miller | Andrzej Bączkowski | Tadeusz Zieliński | Longin Komołowski | Jerzy Hausner | Krzysztof Michałkiewicz | Anna Kalata
