Jerzy Hausner

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

**Jerzy Hausner**

Funkcja:	Minister gosp. i pracy III RP
Okres urzędowania:	od 7 stycznia 2003 do 31 marca 2005
Poprzednik:	Jacek Piechota
Następca:	Jacek Piechota
Data urodzin:	6 października 1949
Miejsce urodzin:	Świnoujście, zachodniopom.
Małżonka	Maria Hausner
Zawód:	Ekonomista
Partia polityczna:	Sojusz Lewicy Demokratycznej Partia Demokratyczna

Jerzy Hausner (ur. 6 października 1949 w Świnoujściu) – polski polityk i ekonomista, poseł niezależny, wiceprzewodniczący Partii Demokratycznej - demokraci.pl.

Absolwent I Publicznego Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Opolu z roku 1967. Ukończył Akademię Ekonomiczną w Krakowie, następnie wieloletni pracownik tej uczelni; w 1994 otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych, specjalizuje się w ekonomii politycznej oraz gospodarce i administracji publicznej. Autor ponad 200 publikacji, także książkowych.

Długoletni działacz PZPR, pracownik aparatu - sekretarz Komitetu Krakowskiego PZPR.

Był szefem doradców wicepremiera Grzegorza Kołodki w rządzie Włodzimierza Cimoszewicza, następnie pełnomocnikiem rządu ds. reformy zabezpieczenia społecznego. Autor pakietu ustaw, które rozpoczęły proces zmian w polskich ubezpieczeniach społecznych. W 1996 powołany do Zespołu Doradców Ekonomicznych prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego.

W październiku 2001 wszedł w skład gabinetu Leszka Millera jako minister pracy i polityki społecznej. Po zmianach strukturalnych w administracji rządowej od stycznia 2003 minister gospodarki, pracy i polityki społecznej, od czerwca 2003 także wicepremier. Firmował swoim nazwiskiem plan rządu naprawy finansów publicznych (plan Hausnera), który w większości nie doczekał się realizacji. Zachował stanowiska wicepremiera i ministra gospodarki i pracy w rządzie Marka Belki (od maja 2004). Krótko pełnił tam też obowiązki minisra zdrowia.

7 lutego 2005 Hausner ogłosił swoje wystąpienie z Sojuszu Lewicy Demokratycznej, której posłem był od 2001 roku. Później wystąpił też z klubu parlamentarnego SLD. 28 lutego 2005 roku wraz z przewodniczącym Unii Wolności Władysławem Frasyniukiem i Tadeuszem Mazowieckim zapowiedział utworzenie nowej formacji politycznej - Partii Demokratycznej. W związku z zaangażowaniem w działalność na rzecz tej organizacji odszedł z rządu 31 marca 2005. Został jednym z założycieli Partii Demokratycznej na jej pierwszym kongresie w dniach 7-8 maja 2005 i otwierał jej listę w wyborach do Sejmu w 2005 roku w okręgu krakowskim , nie zdobył jednak mandatu.