Szalej jadowity
Z Wikipedii
Szalej jadowity | |
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Podgromada | Magnoliophytina |
Klasa | Rosopsida |
Podklasa | dereniowe |
Nadrząd | Aralianae |
Rząd | Araliowce |
Rodzina | selerowate |
Nazwa systematyczna | |
Cicuta virosa L. 1753 |
Szalej jadowity, blekot, bzducha wodna, cykuta, cykuta jadowita, pietruszyca wodna, szaleniec, szaleń, wsza wodna (Cicuta virosa L. Sp.Pl.2 1753) - gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny selerowatych (Apiaceae Lindl). Rośnie w strefie umiarkowanej, także w Polsce.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój: Roślina trwała, o wys. do 1,2 m. Łodyga naga, rozgałęziona.
- Liście: 2 -3 krotnie pierzastosieczne, odcinki lancetowate, na brzegach ostro piłkowane.
- Kwiaty: zebrane w wieloszypułkowe baldachy złożone z 10 - 12 baldaszków. Pokryw brak, pokrywek wiele, zwisłych, szczecinowatych. Kwiaty drobne, białe z wykształconym kielichem w postaci pięciu wyraźnych ząbków. Kwitnie VI - VIII.
- Owocem: jest kulista rozłupnia, dwubocznie ścisnięta. Każda rozłupka na grzbiecie z 5 podłużnymi żeberkami. Dojrzewają od połowy sierpnia przez wrzesień.
- Część podziemna: Ma bulwiaste kłącza podobne do kłącza tataraku z widocznymi na przekroju komorami powietrznymi. Pachnie pietruszką i ma słodkawy smak.
- Biotop : Występuje w miejscach podmokłych, na brzegach stawów, przy rowach.
Roślina trująca: Cała roślina zawiera trujący wielonienasycony alkohol - cykutoksynę bardzo silnie toksyczny; już spożycie około 5g kłącza powoduje zgon. Objawy zatrucia występują szybko, niekiedy w kilkanaście minut po spożyciu. Są to: ślinotok, pieczenie w jamie ustnej, wymioty, często wielokrotne drgawki. Śmierć może nastąpić wskutek porażenia ośrodka oddechowego.
W skutek otrucia cykutą zmarł między innymi Sokrates (patrz też: szczwół plamisty).