Z Wikipedii
Skeletonista Brady Canfield, 2003
Skeleton – jednoosobowe, ciężkie (max 50 kg) sanie sportowe o nisko umiejscowionym środku ciężkości. Umożliwiają one osiąganie dużych prędkości podczas zjazdu po torze lodowym (do ok. 130 km/h). Istnieje również sport o tej samej nazwie.
Skeleton wywodzi się od cresty - konkurencji saneczkarskiej, która polegała na zjeździe na sankach z niewielkiego wzniesienia. Była ona popularna zwłaszcza w Szwajcarii. Podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1928 roku cresta po raz pierwszy została rozegrana jako konkurencja olimpijska. Jako, że wtedy igrzyska odbywały się w St. Moritz, a inne kraje nie chciały rozgrywać typowo szwajcarskiej konkurencji pojawiła się ona z powrotem podczas kolejnej olimpiady w St. Moritz, która odbyła się w 1948 roku. W latach 50. i 60. XX w. z cresty wyewoluował skeleton. Przez kilkadziesiąt lat był uprawiany tylko w Szwajcarii. Dopiero w 1988 roku Międzynarodowa Federacja Saneczkarska (FIBT) postanowiła zorganizować Puchar Świata. W pamiętnym sezonie 1988/1989 pierwszym zdobywcą Pucharu Świata został reprezentant Szwajcarii Alain Wicki. Od 1996 r. skeleton uprawiają również kobiety. W 2002 skeleton został włączony do programu olimpijskiego.
[edytuj] Zasady rozgrywania zawodów
W zawodach Pucharu Świata, Pucharu Europy i Pucharu Ameryki rozgrywane są 2 ślizgi:
- W Pierwszym ślizgu startują wszyscy zgłoszeni zawodnicy. Numery są im losowane według grup które są ustalane na podstawie klasyfikacji Pucharu tzn. gr.1 miejsca 1-10, gr.2 miejsca 11-20 itd.
- W drugim ślizgu startuje 20 najlepszych zawodników w ślizgu pierwszym. Startują oni w kolejności odwrotnej do zajmowanych miejsc tzn. 20,19,18 itd.
Inaczej prezentuje się sytuacja podczas Mistrzostw Świata oraz Igrzysk Olimpijskich kiedy to rozgrywane są 4 ślizgi.
- W pierwszym ślizgu zawodnicy startują według wylosowanych numerów, które są przydzielane tak samo jak w zawodach Pucharu Świata.
- W drugim ślizgu 20 zawodników startuje w kolejności odwrotnej do miejsc zajętych w pierwszym ślizgu.
- W trzecim ślizgu zawodnicy startują według numerów startowych w odwrotnej kolejności według przydzielenia do grup tzn. najpierw startują numery 10-1, potem 20-11 itd.
- Do ostatniego, czwartego ślizgu przechodzi tylko 15 zawodników. Startują oni tak samo jak w ślizgu drugim w kolejności odwrotnej do miejsc zajmowanych po 3 ślizgach.
[edytuj] Legendy skeletonu
Do legendarnych zawodników niewątpliwie zalicza się tych którzy zdobyli Puchar Świata co najmniej 2 razy.
- Christian Auer Austria pięciokrotny zdobywca Pucharu Świata w sezonach:1994/1995, 1995/1996, 1997/1998, 1998/1999, 1999/2000
- Willi Schneider Niemcy dwukrotny zdobywca Pucharu Świata w sezonach: 1996/1997, 2000/2001
- Alain Wicki Szwajcaria dwukrotny zdobywca Pucharu Świata w sezonach: 1988/1989, 1990/1991
- Jeff Pain Kanada dwukrotny zdobywca Pucharu Świata w sezonach: 2004/2005, 2005/2006
Wśród pań nie ma jeszcze legend - żadna nie zdobyła dwukrotnie Pucharu Świata.
[edytuj] Wyniki na Olimpiadzie
[edytuj] Turyn 2006
[edytuj] Salt Lake City 2002
[edytuj] Wyniki Pucharu Świata
[edytuj] Polacy w skeletonie
16 lutego 2006 roku na Igrzyskach Olimpijskich w Turynie zadebiutowała Monika Wołowiec. Zajęła 15 (ostatnie) miejsce. Jest pierwszym zawodnikiem z Polski, który wystartował w tej konkurencji na Olimpiadzie.