Płaszczyzna Niemyckiego
Z Wikipedii
Płaszczyzna Niemyckiego to przykład przestrzeni topologicznej. Był on opublikowany po raz pierwszy w 1935 przez Aleksandrowa i Hopfa [1] jako przykład autorstwa Niemyckiego.
[edytuj] Definicja
Niech będzie domkniętą górną połową płaszczyzny z kartezjańskim układem współrzędnych. Na zbiorze L wprowadzamy topologię τN przez określenie bazy otoczeń w każdym punkcie :
- jeśli i x2 > 0, to , gdzie a d oznacza standardową odległość na płaszczyźnie,
- jeśli , to , gdzie a .
Przestrzeń topologiczna (L,τN) nazywana jest płaszczyzną Niemyckiego.
[edytuj] Własności
- Płaszczyzna Niemyckiego (L,τN) jest ośrodkową przestrzenią Tichonowa.
- Przestrzeń ta zawiera domkniętą dyskretną podprzestrzeń mocy continuum, np zbiór . Dlatego (L,τN) nie jest przestrzenią normalną.
- Każdy domknięty podzbiór płaszczyzny Niemyckiego jest przekrojem przeliczalnej rodziny zbiorów otwartych.
- Przestrzeń (L,τN) jest zupełna w sensie Čecha.
[edytuj] Bibliografia
- ↑ Alexandroff, Paul; Hopf, Heinz. Topologie. Band I. Berlin 1935