OGame
Z Wikipedii
OGame – internetowa gra strategiczna; tzw. Massive Multiplayer Online Strategic Game - w skrócie MMOSG. Twórcą gry jest niemiecka grupa programistów Gameforge GmbH. Gra została przetłumaczona i uruchomiona także w innych krajach (m.in. w Polsce, Francji, Turcji, Włoszech, Rosji, Wielkiej Brytanii). Sama rejestracja jest darmowa, a konto komandor, czyli dodatkowe funkcje ułatwiające grę jest płatne.
Spis treści |
[edytuj] Wymagania
Gra nie wymaga instalowania w systemie operacyjnym żadnego dodatkowego oprogramowania. Do gry wystarczy przeglądarka internetowa. OGame wykorzystuje Interfejs tekstowy.
[edytuj] Tury a czas
Gra ta nie jest grą turową, lecz strategią czasu rzeczywistego (RTS), tj. każda z czynności nie zajmuje pewnej ilości tur, lecz trwa określoną ilość czasu. Najważniejszą cechą Ogame jest to że gra toczy się 24 godziny na dobę, także wtedy gdy gracz nie jest zalogowany. Tak więc atak może nastąpić w każdej chwili nawet kiedy śpimy, jesteśmy w szkole lub pracy.
Ilość czasu potrzebnego na ukończenie danego zadania zależy od nabytego doświadczenia w danej czynności i zaawansowania technologicznego (są budynki zwiększające szybkość pracy np. "Fabryka Robotów", czy "Fabryka Nanitów"). Ilość potrzebnego czasu jest zawsze wyświetlona przy danej czynności.
[edytuj] Świat gry
Gra podzielona jest na osobne serwery, zwane Universami (obecnie polska wersja Ogame posiada 49 universów). Universum jest osobnym wszechświatem mieszczącym maksymalnie 14 tysięcy graczy. Każde Universum dzieli się na galaktyki, układy słoneczne i planety. Oprócz tych jednostek organizacji istnieją także niekiedy księżyce, które także możemy rozbudowywać, powstałe wokół planet w wyniku nagromadzenia odpadków pozostałych po konfrontacji dużych flot. Za każde 100k latających surowców (30% metalu i kryształu zużytego na budowę zniszczonych w walce statków), szansa na powstanie księżyca wynosi 1%, jednak maksymalnie może być to 20%. Kolejne ataki nie sumują się. Każdy wszechświat dzieli się na 9 galaktyk, te na 499 układów słonecznych, w których występuje 15 planet. Każda z planet w układzie różni się zarówno rozmiarem jak i temperaturą. Właściwości te przy każdej kolonizacji planety są ustalane na nowo, częściowo na podstawie losowych współczynników. Jeśli planeta zostanie przez gracza porzucona, a następnie skolonizowana ponownie, wartości te są jeszcze raz losowane. Każdy gracz może posiadać jedną planetę matkę i maksymalnie osiem kolonii (razem dziewięć planet).
[edytuj] Zasady
Głównym zadaniem jest kontrola nad jak największą częścią wszechświata, zbieranie i handel surowcami, rozbudowywanie swojego imperium, postęp technologiczny oraz walka i układy z innymi graczami.
W jednym wszechświecie można posiadać maksymalnie dziewięć planet, a na każdej z nich można wydobywać trzy surowce – metal, kryształ i deuter. Te wykorzystujemy budując budynki na coraz wyższych poziomach, tworząc statki, systemy obronne, bądź rozwijając technologie.
Czwartą jednostką, która jest potrzebna do rozwoju, jest energia – od jej ilości zależy współczynnik produkcji, który w przypadku niedoboru zmniejsza nam wydobycie surowców. Każdy budynek wydobywający surowce zużywa określoną ilość energii – do wytwarzania energii służą elektrownie (słoneczna oraz fuzyjna) i satelity słoneczne.
[edytuj] Przebieg gry
Gra, w głównej mierze, odbywa się w trzech sferach – (roz)budowy budynków, odkrywania technologii cywilnej oraz militarnej i budowy statków. Każda z tych sfer (w większości przypadków) jest oddzielona od reszty, czyli działanie w jednej nie „zajmuje” drugiej.
[edytuj] Budynki
W zakładce budynków możemy wybierać konstrukcje, które chcemy wybudować lub rozbudowywać w celu poprawienia poziomu zaawansowania, co daje możliwość rozwoju kolejnych technologii (i zwiększenia tempa ich odkrywania), budowy nowych statków (i skrócenie czasu ich produkcji), zwiększenia tempa budowy nowych technologii i zwiększenia wydobycia surowców. Wszystkie budynki mają tzw. poziomy – budynek wyższego poziomu jest oczywiście bardziej efektywny od budynku niższego poziomu, ale koszt i czas budowy następnego poziomu jest zawsze większy (poza kilkoma wyjątkami dwukrotnie). Ponieważ planety mają ograniczoną liczbę tzw. „pól” (każdy poziom każdego budynku zajmuje jedno „pole”, budynki obronne nie zajmują miejsca na planecie - oprócz magazynów rakiet), istnieje możliwość burzenia budynków (po jednym poziomie), ale na to, podobnie jak na budowę, potrzeba czasu i surowców. W przypadku rozpoczęcia budowy (lub burzenia) reszta operacji w tej zakładce jest zablokowana do czasu jej ukończenia. Inny gracz nie może zniszczyć już wybudowanych budynków. Są też budynki, które przyśpieszają powstawanie innych np. fabryka robotów i fabryka nanitów. Można też dodać, że nie wszystkie budynki powinny być równomiernie rozbudowywane np. gdy kopalnie metalu mamy na poziomie 18, kopalnię kryształu powinniśmy mieć na 16 a ekstraktor deuteru na 12. Różnice zależą jednak od indywidualnego stylu gry każdego gracza.
[edytuj] Badania
W zakładce badań możemy odkrywać lub rozwijać poznane już technologie – te umożliwią nam lepsze wykorzystanie energii, możliwość produkcji statków oraz dostęp do większej ilości struktur budowlanych np. Elektrownia fuzyjna wymagania: ekstraktor deuteru (poziom 5), technologia energetyczna (poziom 3). Zasady rozwoju technologii są analogiczne jak w przypadku budynków, z tym że badania nie zajmują „pól”, działają na wszystkich planetach (czyli nie trzeba odkrywać tych samych technologii na każdej planecie osobno) i mogą być odkrywane tylko na jednej planecie w tym samym czasie. Do rozwijania nowych technologii potrzebne jest laboratorium badawcze. Do co raz nowszych technologii potrzebny jest wyższy poziom laboratorium badawczego. Wyższy poziom laboratorium nie tylko pozwala odkrywać nowe technologie ale także zwiększa prędkość badania wszystkich technologii.
[edytuj] Militaria
Trzecią częścią jest sfera militarna – dzieli się ona zarówno na obronę, gdzie możemy produkować działa lub systemy defensywne (ilość możliwości wzrasta wraz z naszym rozwojem, bardzo ułatwia nam to sojusz gdyż przeważnie atakowani są gracze bez sojuszu bo stanowią łatwy łup; jednak jak od każdej zasady istnieją wyjątki), jak i systemy ofensywne takie jak statki bojowe, kolonizacyjne, sondy szpiegowskie oraz transportowe itp. Tutaj, w przeciwieństwie do poprzednich sfer, zadania są kolejkowane, czyli można dodać zadanie produkcji statku lub działa nawet jeżeli produkcja już trwa – wtedy zadanie to zostanie wykonane zaraz po tym, jak zostanie ukończone poprzednie. Systemy defensywne i statki mają wspólną kolejkę i nie można ich budować jednocześnie.
Gdy gracz dysponuje flotą, może zaatakować planetę innego gracza. Czas lotu jest zależny od odległości między planetą, z której wysyła flotę a planetą atakowaną oraz od poziomu badań nad odpowiednimi rodzajami napędów. Jeśli gracz atakujący zdoła przełamać obronę przeciwnika, na jego statki (zależnie od ich łącznej ładowności) zabierana jest maksymalnie połowa surowców znajdujących się na planecie przeciwnika. Walki odbywają się natychmiastowo (kończą się w momencie, gdy flota dociera do docelowej planety). Tak jak do badań potrzebne jest laboratorium badawcze tak do budowania statków i systemów obronnych potrzebna jest stocznia. Do wyprodukowania nowego, lepszego statku potrzebny jest wyższy poziom stoczni. Wyższy poziom stoczni skraca czas budowy systemów obronnych oraz statków kosmicznych. Czas budowy statków i systemów obronnych (oraz budynków) skraca również fabryka nanitów. Każdy poziom fabryki nanitów skraca o połowę czas budowy systemów obronnych i statków (oraz budynków).
[edytuj] Odstępstwa
Mimo iż każda ze sfer (w większości przypadków) nie oddziałuje na drugą (czyli możemy budować budynek i niezależnie od tego np. odkrywać technologię), to zasada ta nie stosuje się do sytuacji, gdy budowana jednostka jest bezpośrednio związana z procesem jaki chcemy wykonać. Najprostszym przykładem jest laboratorium badawcze – w przypadku rozwoju tego budynku, nie możemy przeprowadzać żadnych prac badawczych do czasu ukończenia budowy (i vice versa). Drugim przykładem jest stocznia lub fabryka nanitów - podczas ich rozbudowy nie możemy budować żadnych statków ani systemów obronnych.
[edytuj] Sojusze
Gra umożliwia i w znacznej mierze polega na zawieraniu sojuszy z innymi uczestnikami gry. Zasady gry pozwalają posiadać maksymalnie jedno konto w jednym universum i współpracować na poziomie ekonomicznym oraz militarnym ze swoimi sojusznikami, rosnąc razem z nimi w siłę i mając ich wsparcie. Sojusze to rodzaje klanów z gier innego typu. Największe sojusze liczą sobie od stu kilkudziesięciu do ponad 500 członków. Jednak dobre sojusze mają nie więcej niż 30 członków. Większość nie stawia na ilość lecz na jakość (znajomość zasad, doświadczenie, opinię, stały rozwój, ilość punktów, wielkość floty itp.)
[edytuj] Universum 669
Specjalne Universum dla osób będących członkami OGameTeamu. Jest to speeduni, akcja dzieje się tam 4 razy szybciej. Można było tam równeż uzyskac dostęp poprzez wygraną w konkursach. Na tym Universum były wyszukiwane bugi w grze. Aktualnie jest ono zawieszone w działaniu i jego przyszły los jest nieznany.
[edytuj] prOGame
Aktualnie dostępne jest również międzynarodowe speed-uni nazwane prOGame (od pro, jak profesjonalny). Grają tam (a przynajmniej według założeń powinni grać) najlepsi gracze z całego świata. Akcja dzieje się 4 razy szybciej. Oznacza to, że atak w jednym układzie może zajmować niecałe 10 minut! Niestety, by grać na prOGame należy wykupić komandora, który kosztuje 14 złotych za 14 dni gry. Z tego powodu to Universum nie cieszy się dużą popularnością wśród graczy z Polski. Maksymalna ilość graczy: 7500. Po 3 dniach bez wykupionego Komandora konto zostaje skasowane. Oficjalnym językiem na forum prOGame jest język angielski.
[edytuj] OGame Team
OGame Team to grupa ludzi zajmujących się administracją OGame. Hierarchia administratorów:
W grze: GA (Game Administrator) -> SGO (Super Game Operator) -> GO (Game Operator) -> tGO (Testowy Game Operator)
Na forum: FA (Forum Administrator) -> SMOD (Super Moderator) -> MOD (Moderator)
Zwierzchnikiem wszystkich administratorów jest Ogi, założyciel polskiego OGame.
[edytuj] Kontrowersje związane z grą
[edytuj] Nieuczciwość graczy
Do przykładów nieuczciwych zachowań należą:
- wykorzystywanie wielu kont przez jednego gracza
- handel surowcami (m.in. w serwisach aukcyjnych)
- publikowanie w Internecie map wszechświatów
- stosowanie oprogramowania, które automatyzuje pewne czynności w grze (warunki gry pozwalają jedynie na ręczne korzystanie z przeglądarki internetowej).
Większość z tych zachowań jest karana przez administratorów gry. Na tle zasadności kar i obiektywizmu administratorów powstaje wiele nieporozumień.
[edytuj] Uzależnienie od OGame
OGame, podobnie jak inne gry czasu rzeczywistego może prowadzić do uzależnienia. Intensywna gra wymaga podporządkowania życia wydarzeniom w uniwersach. Każda dłuższa nieobecność online może doprowadzić do utraty statków i surowców, dlatego doświadczeni gracze stosują techniki ratowania floty wojennej, czyli tzw. fleet save. Większość walk i wojen rozstrzyga się w nocy, bądź - w trakcie roku szkolnego i akademickiego - przed południem. Dlatego wielu graczy sprawdza też stan gry w środku nocy lub nad ranem. Rodzice i partnerzy graczy OGame podkreślają, że sukces w grze staje się priorytetem przewyższającym wydarzenia życia codziennego[1].
Osiągnięcie dobrej pozycji w grze wymaga wielu miesięcy pracy. Dlatego im dłużej trwa obecność gracza na OGame, tym trudniej jest zakończyć grę[2]. Opuszczenie gry utrudnia sposób usuwania konta gracza. Konto w OGame zostaje usunięte dopiero po 7 dniach od decyzji gracza, a przez ten czas może on odwołać swoją decyzję.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Zob. np. relacje dotyczące uzależnień w komentarzach do artykułu Jak usuwałem swoje konto na Ogame
- ↑ Dla wielu graczy przyczyną opuszczenia OGame jest spektakularna porażka, po której muszą tygodniami dochodzić do wcześniejszego stanu posiadania.
