Meddle
Z Wikipedii
Meddle | |
Wykonawca | Pink Floyd |
Wydany | 30 października 1971 |
Nagrywany | styczeń 1971 - sierpień 1971 |
Gatunek | rock progresywny |
Długość | 46:51 |
Wytwórnia | Harvest Records, Capitol Records |
Producent | Pink Floyd |
Płyta po płycie | |
Relics (1971) |
Obscured by Clouds (1972) |
Meddle – szósty album progresywnej grupy rockowej Pink Floyd z 1971 roku (zob. 1971 w muzyce). Dzieło to uważane jest przez fanów i muzyków zespołu za początek klasycznego okresu w jego historii.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka albumu
Sukces Atom Heart Mother był połowiczny. Utwór znalazł uznanie słuchaczy i krytyków, lecz niemożliwy był do odtworzenia na żywo. Został wykonany tylko raz i wymagał zatrudnienia orkiestry oraz chóru. Grupa postanowiła więc skomponować inne progresywne dzieło, tym razem zakrojone na mniejszą skalę. W ten sposób powstała suita Echoes, która znalazła się na stronie B albumu Meddle.
Utwór rozpoczyna się od powolnego unisono granego na pianinie przepuszczonego przez odpowiednie efekty i powtarzającego się przez półtorej minuty utworu. Z czasem do gry włączają się kolejne instrumenty (gitara, gitara basowa, organy, perkusja) w długim i delikatnym crescendo, przechodząc w duet łagodnie grającej gitary i organów. Kulminacją pierwszej części utworu jest krótki, poetycki tekst śpiewany przez Davida Gilmoura i Richarda Wrighta oraz kończący ją duet gitary i gitary basowej podkreślany wysuniętą na przód ścieżką perkusji. W drugiej części słyszymy wiatr, krakanie wron i dźwięki podobne ludzkiemu zawodzeniu w oddali. Raz po raz pojawia się też głośno wyjąca gitara. W pewnym momencie powraca otwierające utwór unisono na pianinie, prowadzące do trzeciej części, będącej bliskim powtórzeniem pierwszej. Echoes idealnie zgrywa się z ostatnią 24-minutową sekwencją filmu Stanleya Kubricka Odyseja kosmiczna 2001, czego dowodem jest zmontowana przez fanów zespołu, wersja Odysei kosmicznej 2001 z utworem Echoes zamiast oryginalnej scieżki.
Strona A albumu zawiera pięć krótszych utworów, z których na najbardziej znanym jest One of These Days, blisko sześciominutowa kompozycja instrumentalna. Otwiera ją dźwięk wiejącego wiatru, z którego wyłania się gitara basowa grająca unisono, przepuszczona przez kamerę pogłosową, dołącza do niej perkusja i organy grające powtarzające się pasaże i w końcu agresywne solo gitary stalowej. W połowie czwartej minuty perkusista Nick Mason wypowiada, głosem zniekształconym przez elektroniczny przetwornik, zdanie: "One of these days, I'm going to cut you into little pieces" ("Któregoś dnia potnę cię na małe kawałeczki"). W codzie utworu muzyka zwija się znów do dźwięku wiejącego wiatru. Jak głosi legenda, utwór był dedykowany znanemu londyńskiemu prezenterowi radiowemu, który zalazł muzykom za skórę, często i niewybrednie krytykując ich piosenki.
Pozostałe utwory to głównie akustyczne kawałki. A Pillow of Winds to spokojna ballada z delikatnym wokalem Gilmoura. Utrzymane w podobnym klimacie Fearless, kończy się śpiewnaym przez kibiców Liverpool FC You'll Never Walk Alone. San Trópez Watersa, jest w porównaniu z resztą płyty dość wesołym i szybkim utworem. Natomiast Seamus to krótki blues, w którym gitarzysta zespołu dzieli obowiązki wokalisty z psem. Piosenka ta często wskazywana jest przez fanów jako najsłabsza na tym krążku, a nawet w całym dorobku grupy.
[edytuj] Lista utworów
- "One of These Days" (Mason, Gilmour, Waters, Wright) - 5:58
- "A Pillow of Winds" (Gilmour, Waters) - 5:11
- "Fearless" (Gilmour, Waters) - 6:09
- "San Tropez" (Waters)- 3:44
- "Seamus" (Mason, Gilmour, Waters, Wright) - 2:16
- "Echoes" (Mason, Gilmour, Waters, Wright) - 23:31
[edytuj] Twórcy
- Roger Waters - gitara basowa, śpiew
- Nick Mason - perkusja, efekty dodatkowe
- Richard Wright - instrumenty klawiszowe, śpiew
- David Gilmour - gitara, śpiew
- Pink Floyd - producent
- Seamus - śpiew w utworze Seamus