Kappa (demon)

Z Wikipedii

Kappa (河童) lub Gatarō (川太郎) to japoński złośliwy demon wodny. Istnieje wiele relacji o spotkaniu z kappą, schwytaniu go w sieci itp., dlatego należy on też do dziedziny kryptozoologii.

[edytuj] Opis

Kappy przebywają w rzekach i jeziorach oraz w lasach i na pustkowiach zawsze w pobliżu zbiorników wodnych. To istoty bardzo złośliwe, nawet o skłonnościach morderczych (wabią dzieci do rzek, żeby je tam utopić, często wysysając organy wewnętrzne (wg innych wersji krew, wątrobę lub „siłę życiową” przez odbyt). Obwinia się je także o porywanie dzieci i gwałcenie kobiet. Jednocześnie lubią robić zwykłe żarty w pobliskich wsiach strasząc kobiety, kradnąc żywność i hałasując. Mimo swojej siły i złośliwości są naiwne i łatwo je przechytrzyć. Nie lubią ognia i wiele wsi urządza festiwale z pokazami ogni sztucznych, żeby odstraszyć kappy.

Kappa to demon wzrostu kilkuletniego dziecka, łączy w sobie cechy hybrydy żółwia (wg innych wersji: małpy lub żaby) i człowieka; usta ma w formie nieco wydłużonego dzioba, palce połączone błoną (świetnie pływa), wierzch głowy jest łysy, wgłębiony i otoczony wianuszkiem zielonych włosów. Ta naturalna „miska" wypełniona jest wodą, która daje demonowi siłę. Nikt nie pokona kappów w bezpośrednim starciu, są bardzo silne i niebezpieczne, spotkanie ich jest zawsze groźne. Istnieje tylko jeden sposób: kappa jest bardzo uprzejmy, dlatego widząc demona należy mu złożyć głęboki ukłon powitalny. Kappa zawsze oddaje ukłon, a wtedy magiczna woda z „miski” na głowie wyleje się i demon straci całą swoją siłę, a nawet może umrzeć.

Kappa jest czasem pokryty łuską (lub skorupą) koloru zielonego, żółtego lub niebieskiego. Ma wydzielać zapach ryby. Bardziej niż ludzkie mięso (z dzieci lub nawet dorosłych) kappa lubi ogórki, dlatego Japończycy często rzucają do rzeki lub jeziora to warzywo, żeby demony same nie przyszły go szukać i żeby je obłaskawić. Tak obdarowany kappa staje się życzliwy, nie topi ludzi, a regularnie częstowany ogórkiem może się nawet odwdzięczać pomagając w irygacji pól ryżowych i lecząc chorych (zna różne lekarstwa). Zaprzyjaźniony kappa jest miłym towarzyszem, bo świetnie mówi po japońsku i gra w shōgi (rodzaj szachów). Oprócz tego zawsze wywiązuje się z obietnic i nie łamie przysięgi. Ku czci życzliwych kappów wznoszono chramy (shintō).

[edytuj] Kappa dziś

Demon był zawsze częstym motywem folkloru i sztuki, a we współczesnej Japonii nawet zyskał na popularności. Stał się bardziej sympatyczny, bardziej „dziecinny” i życzliwy. Żółwie Ninja są wyraźnie podobne do kappy. Odmianę sushi, nadziewaną ogórkiem, nazwano na cześć kappy- kappamaki.

Kappy są ulubionym tematem kreskówek (np. Kappa no Kaikata (Jak wychować kappę), pojawiają się w Pokemonach), literatury dziecięcej, gier komputerowych (np. Final Fantasy) i zabawek.

Nawet dziś umieszcza się wizerunki kappów na tablicach zakazujących kąpieli w rzekach czy jeziorach. Jako bohater legend demon spełnia pożyteczną rolę „straszaka” w wychowaniu dzieci (ucząc je, żeby nie kąpały się bez dozoru i kłaniały się uprzejmie).

Popularne japońskie powiedzenie "kappa no kawa nagare" ("tonący kappa") oznacza "każdy może się pomylić".

Kappa pojawił się także w drugim tomie przygód Harrego Pottera (Harry Potter i Komnata Tajemnic) jako "zwodnik kappa" - stwór żyjący na bagnach, zwodzący wędrowców.

Tego demona spotkał na swojej drodze również królik-samuraj, Usagi_Yojimbo, stworzony przez Stana Sakaiego, w komiksie pod tytułem "Kappa". Historia znajduję się w drugim tomie przygód Usagiego, pt. "Samuraj". W tej opowieści kappa czyha na zbłąkanych wędrowców i można go przebłagać tylko świeżym pieczywem.

[edytuj] Teorie

Kappa uznawany jest czasem za istotę realnie istniejącą; wskazują na to liczne relacje osób, które rzekomo widziały to stworzenie. Należy do rozpowszechnionych w mitologiach świata demonów wodnych, topiących ludzi. Źródłem mitu o kappie mógł być japoński zwyczaj wrzucania martwo urodzonych płodów lub poronionych embrionów do rzek. Istnieje też teoria, że kappa został wymyślony na podobieństwo mnichów portugalskich, którzy dziwnym wyglądem (tonsura, habit) i niezwykłym zachowaniem fascynowali Japończyków w XVI wieku.