Jan Mitręga
Z Wikipedii
Jan Mitręga (ur. 21 kwietnia 1917 w Michałkowicach) – minister górnictwa i energetyki w latach 1959-1974, wiceprezes Rady Ministrów w latach 1971-1975.
Urodzony w polskiej rodzinie o tradycjach powstańczych i narodowych. W 1935 wstąpił do Związku Młodzieży Socjalistycznej (ZMS), a w 1936 do Związku Młodzieży Komunistycznej (ZMK). Od 1937 roku pracował na KWK Michał (Siemianowice Śląskie). W czasie II wojny światowej był współorganizatorem akcji strajkowej wymierzonej w hitlerowców, sprzeciwiającej się 10 godzinnemu systemowi pracy. W 1945 r. stanął na czele konspiracyjnej Rady Zakładowej, czuwającej nad tym by Niemcy nie zniszczyli zakładu pracy podczas swojej ewakuacji. W latach 1947-1952 był szefem Rady Zakładowej KWK Michał. W 1952 został powołany do pracy jako podsekretarz stanu w Ministerstwie Górnictwa i Energetyki. W tym czasie ukończył także Akademię Górniczą w Krakowie. W tym czasie powołał Międzyresortową Komisję Węgla Kamiennego. Wstąpił do PZPR (1952-1990). W latach 1945-1970 był członkiem Zarządu Głównego Związku Zawodowego Górników (ZZG), w latach 1955-1975 prezes Zarządu Głównego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników. W latach 1961-1975 członkiem KC PZPR, 1962-1975 poseł na Sejm PRL. Od 1935 jest członkiem (seniorem) ZHP. Jest doktorem honoris causa Akademii Ekonomicznej w Katowicach (1972). W latach 1988-2006 jest szefem Fundacji Nagród i Wyróżnień im. Bohaterów Wieży Spadochronowej, która wspiera działania biednej młodzieży. Działa w katowickim kole Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych. Był uważany za człowieka Władysława Gomułki, którego uważa za największego polskiego patriotę po 1945 roku. Wspierał działania generała Mieczysława Moczara na Śląsku.
Jest odznaczony m.in.:
- Orderem Budowniczych Polski Ludowej
- Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą
- Krzyżem Komandorskim
- Sztandarem Pracy (dwa razy)
- Krzyżem Oficerskim
- Srebrnym Krzyżem Zasługi
- Orderem Lwa Białego (Czechosłowacja)
- Zasłużonym Górnikiem PRL
