Jan Gruszczyński

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Herb Poraj

Jan Gruszczyński herbu Poraj - (ur. 1405, zm. 1473), arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski, biskup krakowski i kujawski, kanclerz wielki koronny.

Był synem chorążego sieradzkiego Jana z Gruszczyc i Iwanowic w ziemi sieradzkiej i Małgorzaty z Naramowic. Od 1431 r. podjął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim pracując jednocześnie w kancelarii królewskiej. W 1440 r. był w orszaku króla Władysława Jagiellończyka, który udał się na Węgry w celu objęcia tronu. W 1442 król protegował go na probostwo w Sieradzu. Pracował także w kancelarii Kazimierza Jagiellończyka będąc jednym z współtwórców polityki centralizacyjnej. W 1450 r. został biskupem włocławskim wyświęconym w Kościele św. Krzyża w Kole, utrzymując ścisłe związki z antykrzyżackim Związkiem Pruskim stając się zwolennikiem na polu zjednoczenia Prus z Polską. W 1454 r. otrzymał kanclerstwo koronne co uczyniło go kierownikiem polskiej polityki w okresie wojny trzynastoletniej. W 1463 r. został biskupem krakowskim i arcyb. gnieźnieńskim. W 1455 r. przeznaczył na cele wojny złote i srebrne wota kultowe ze skarbca archikatedry. W 1463 r. stał na czele polskiej delegacji do rokowań z Krzyżakami w Brześciu Kujawskim, a w 1466 r. był obecny przy zawieraniu z Krzyżakami pokoju w Toruniu. W 1469 r., częściowo sparaliżowany, złożył kanclerstwo, nie zerwał jednak bliskich kontaktów z królem, któremu nadal towarzyszył w licznych podróżach i naradach. Zmarł nagle w Krakowie 9 października 1473 i pochowany został w katedrze gnieźnieńskiej gdzie jego następca Jan Łaski poświęcił mu okazałą płytę nagrobną z czerwonego marmuru – dzieło Jana Florentczyka z Ostrzyhomia. Kanclerz Jan Gruszczyński spoczywa obecnie nie w Katedrze Wawelskiej, a w kościele ufundowanym przez Gruszczyńskich w ich dobrach – Iwanowicach.