Jacek Szymanderski
Z Wikipedii
Jacek Szymanderski (ur. 21 lutego 1945 w Radomiu) – polski działacz polityczny, związany z opozycją w latach 1980-1989, poseł Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie na Sejm kontraktowy, socjolog.
Pochodzi z rodziny inteligenckiej, jest synem inżyniera. Uczęszczał do Liceum św. Augustyna w Warszawie, w latach 1962-1968 studiował socjologię na Uniwersytecie Warszawskim. Po studiach pracował kolejno w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN oraz w Instytucie Historii PAN.
Od 1980 działał w "Solidarności", był m.in. członkiem zarządu Regionu Mazowsze oraz delegatem na I Zjazd związku w Gdańsku-Oliwie. W czasie stanu wojennego był internowany. Później działał w duszpasterstwie byłych internowanych i więźniów politycznych oraz Ruchu "Wolność i Pokój". Po zabójstwie ks. Popiełuszki współtworzył Komitet Obywatelski Przeciw Przemocy. W latach 1985-1986 więziony.
Brał udział w obradach Okrągłego Stołu w podzespole ds. rolnictwa. W czerwcu 1989 został wybrany do Sejmu z okręgu w Białej Podlaskiej, w parlamencie był wiceprzewodniczącym Komisji Obrony Narodowej. Później był dyrektorem Ośrodka Badań Opinii Publicznej (do 1993 r.) oraz doradcą ministra rolnictwa i gospodarki żywnościowej. Obecnie (2005) dyrektor Fundacji skarbu państwa Agencji Rozwoju Komunalnego.
Obecnie członek Platformy Obywatelskiej na Mokotowie
[edytuj] Źródła
- Nasi w Sejmie i Senacie (pod red. Hanny Malareckiej-Simbierowicz), Oficyna Wydawnicza "Volumen", Warszawa 1990.
