Gandalf (czarodziej)

Z Wikipedii

Gandalf to postać literacka ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia, jeden z głównych bohaterów powieści Hobbit i Władca Pierścieni.

Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Gandalf, zwany także Mithrandirem, czyli Szarym Pielgrzymem, był jednym z Majarów (pomniejszych Ainurów, którzy pomagali Valarom w kształtowaniu oblicza Ardy) o imieniu Olórin. Uchodził za najmądrzejszego wśród innych Majarów mieszkających w Valinorze, przebywał często w domu Lorien (nazwa ogrodu i siedziba Valara (Irma), nazywanego też często Lorienem), wiele wędrował i nierzadko odwiedzał dom Nienny (jednej z Valier, pani współczucia, smutku i żałoby) - od niej to nauczył się on cierpliwości, spokoju oraz umiłowania dla wszystkich istot zamieszkujących Ardę. Olórin kochał elfy, nawiedzał ich w postaci widzialnej lub w postaci jednego z nich i czynił to w taki sposób, że Pierworodni nie wiedzieli skąd pochodzą ich piękne wizje oraz pomysły, które Olórin wlewał im w serca. Z czasem Olórin został przyjacielem wszystkich Dzieci Iluvatara, a ci, którzy słuchali jego rad, dźwigali się z rozpaczy i odpychali od siebie wizje ciemności.

Przybył do Śródziemia w Trzeciej Erze około roku 1100 z woli, jak powiadają, samego Eru, jako czarodziej (jeden z pięciu Istari) razem z czterema innymi: Curumo (Saruman), Aiwendil (Radagast) oraz Alatar i Pallando (Błękitni Czarodzieje), aby służyć radą i pomocą tym, którzy sprzeciwiali się woli Saurona. Gandalf był posiadaczem ognistej Naryi (jednego z trzech Pierścieni Władzy, których Sauronowi nie udało się nigdy zdobyć). Ów pierścień czarodziej otrzymał w momencie swego przybycia do Śródziemia od Círdana Szkutnika, pana Szarej Przystani.

To właśnie pierścień ognia pomógł Gandalfowi w walce z Balrogiem, ponieważ jego różdżka pękła, gdy Gandalf przeciął nią most Khazad-dûm.Gandalf używał w walce miecza Glamdringa.

Według Niedokończonych opowieści niektóre dzieci Iluvatara podejrzewały, że Gandalf jest wręcz Valarem, wcieleniem Manwego, jednak sam autor poddaje tę hipotezę w wątpliwość. Imię Gandalf nadali mu ludzie z północy (znaczy ono najprawdopodobniej "człowiek z różdżką"). Tharkunem zwali go krasnoludowie, imię to znaczy to samo co imię Gandalf. Mithrandirem (sind. szary wędrowiec) zwały go elfy. Imię Incanus jest niepewnego pochodzenia.

Cytat z Valaquenty:

Najmądrzejszy z Majarów był Olórin. On także mieszkał w Lórien, lecz wiele wędrował i często odwiedzał dom Nienny; od niej się nauczył miłosierdzia i cierpliwości. Z "Quenta Silmarillion" można się dużo dowiedzieć o Melianie, lecz o Olórinie opowieść ta nie wspomina. Olórin bowiem, chociaż kochał elfy, nawiedzał je w postaci niewidzialnej lub w postaci jednego z nich, tak że nie wiedzieli, skąd pochodzą piękne wizje i mądre pomysły, które Olórin zaszczepiał w ich sercach. W późniejszych czasach stał się przyjacielem wszystkich Dzieci Iluvatara i litował się nad ich niedolami, a ci, którzy jego rad słuchali, dźwigali się z rozpaczy i odpychali od siebie wizje ciemności.