Istari
Z Wikipedii
Istari (quen. Mędrcy) – postaci z fikcyjnego legendarium Śródziemia, stworzonego przez J. R. R. Tolkiena.
[edytuj] Misja
Istari, określani często jako czarodzieje, przybyli na Śródziemie ok. 1000 r. Trzeciej Ery. Byli oni Majarami, wysłanymi przez Valarów aby jednoczyć Wolne Ludy i wspierać je w walce z Sauronem, zabroniono im jednak walczyć tą samą, co Sauron bronią i zdobywać władzę nad elfami lub ludźmi przemocą lub strachem.
Każdy z nich, jako Majar dorównywał mocą Sauronowi, jednak ich misja wymagała od nich ukrycia (możliwe, że zapomnienia) swojej prawdziwej natury. Istari przybrali postać krzepkich starców. Każdy z nich nosił określony kolor szat, a ich moc zogniskowana była w laskach. Tylko jeden z nich wypełnił swoje zadanie i na początku czwartej ery powrócił do Valinoru (według dwunastego tomu Historii Śródziemia Błękitni czarodzieje również wypełnili swoją misję, działając na wschodzie).
[edytuj] Imiona
J. R. R. Tolkien nie podał liczby Istarich, napisał jedynie, że przewodziło im pięciu:
- Curumo (Saruman)
- Olórin (Gandalf)
- Aiwendil (Radagast)
- Alatar i Pallando (Morinehtar i Rómestámo) - Błękitni czarodzieje
