Elżbieta Gabriela Bawarska
Z Wikipedii
Elżbieta Gabriela Waleria Maria Wittelsbach, księżniczka Bawarii, Elżbieta, Królowa Belgów (25 lipca 1876 – 23 listopada 1965), królowa Belgów jako żona króla Alberta I. Matka króla Leopolda III.
Córka Karola Teodora (Karl-Theodor), księcia Bawarii (wnuka króla Maksymiliana I Józefa) i jego żony - Marii Józefy, infantki portugalskiej. Urodziła się w Possenhofen, w Bawarii, w Niemczech. Była siostrzenicą cesarzowej Austrii, po której odziedziczyła swoje imię - Elżbiety Bawarskiej.
2 października 1900 poślubiła Alberta, księcia Brabancji, następcę tronu Belgii. W 1909 jej mąż został królem, a ona została królową Belgów. Podczas I wojny światowej Elżbieta często odwiedzała linię frontu i finansowała szpitale polowe. W 1934 król Albert zginął podczas wspinaczki górskiej, w belgijskiej części Ardenów, niedaleko miasta Namur.
Elżbieta wspierała sztukę i była znana ze swoich znajomości ze znanymi naukowcami jak np. Albert Einstein. Podczas niemieckiej okupacji Belgii, w latach 1940-1944, królowa używała swoich niemieckich znajomości i wpływów do ratowania setek Żydów od deportacji przez nazistów. Po wojnie została nagrodzona tytułem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata przez rząd izraelski. Podczas lat 50, królowa podróżowała do Rosji, Chin i Polski - przez to zyskała miano Czerwonej Królowej.
Królowa Elżbieta zmarła w wieku 89 lat. Została pochowana w krypcie królewskiej, na cmentarzu Laeken, w Brukseli, w Belgii.
[edytuj] Dzieci Elżbiety i Alberta
- Leopold Filip Karol Albert Meinrad Hubert Maria Miguel, książę Brabancji, książę Belgii, późniejszy czwarty król Belgów jako Leopold III (1901-1983),
- Karol (Karel) Teodor Henryk Antoni Meinrad, hrabia Flandrii, książę Belgii, regent Belgii (1903-1983),
- Maria Józefa Charlotta Zofia Amelia Henrietta Gabriela, księżniczka Belgii (1906-2001). W 1930 poślubiła księcia Piemontu, przyszłego króla Włoch - Humberta Nicola Tomasso Giovanni Maria.