Edward Dwurnik
Z Wikipedii
|
|
Edward Dwurnik (ur. 19 kwietnia 1943 w Radzyminie), polski malarz i grafik; obecnie mieszka w Warszawie.
1963/1970 - studiował malarstwo i grafikę (pracownia Krystyny Łady-Studnickiej), a także przez 3 lata rzeźbę. Planował studia w łódzkiej filmówce, gdyż chciał w przyszłości kręcić filmy. Jak uważa, przez pierwsze lata studiów na warszawskiej ASP, "nie miał żadnej wizji swojej twórczości".
Po zetknięciu się z dziełami Buffeta dostrzegł nowe możliwości malarskie, lecz dopiero doświadczenie wystawy Nikifora w 1965 pomogło mu odnaleźć formę wspierającą realizację własnych pomysłów. Od tego wydarzenia rozpoczęła się jego pasja tworzenia. Wtedy też powstały obrazy zaliczane do cyklów malarskich takich jak: Podróże autostopem, Warszawa, Portret. W latach 1970-1971 namalował Drogę (Dziesięć stacji świeckiego ukrzyżowania).
Edward Dwurnik uważa, że prawdziwie "swój temat" odnalazł w marcu 1968. Natomiast rozwiązaniem artystycznym, w ujęciu tego problemu, było: budowanie kompozycji wieloelementowych, komplikacja, tworzenie związków między przedmiotami obrazu. Dotychczas namalował ponad 3000 obrazów.
Nagrodzony m.in.: Nagrodą Kulturalną "Solidarności" (1983), Nouvelle Biennale de Paris (1985), nagrodą Olimpiady Sztuki w Seulu (1988) i Nagrodą Fundacji Sztuki Współczesnej (1992).
[edytuj] Dzieła malarskie
- 1968 - cykl rysunków Zachwycenie tłumem
- 1969 - cykl Namiętności
- 1970-1971 - Droga (Dziesięć Stacji Świeckiego Ukrzyżowania)
- 1970 - obraz Rycerze słońca
- 1970-1971 - cykl Kolekcja
- Błękitny powiat
- Wymarsz pogodzonych
- W obronie idola
- 1971 - cykl Różne błękity
- Gipsowy plener
- 1971-1972 - cykl Chwila
- 1972 - cykl Sportowcy
- 1971-1974 - cykl Chmury
- 1973-1975 - cykl Obrazy duże
- Klęska urodzaju
- Owoce ziemi
- Konstytucja 3 Maja
- 1975 - cykl Robotnicy
- Zarząd Główny ZPAP
- Warszawskie Stowarzyszenie Krytyki Plastycznej
- Geno
- 1976-1977 - cykl Gazeta
- 1979 - cykl Krzyż
- 1985 - cykl Romantycy
- 1989-1991 - cykl Droga na Wschód
wg "wspomnień i pamiętników Polaków represjonowanych przez władze sowieckie w latach 1939-1956",
poświęcony "zamordowanym na Wschodzie" - 1990-1994 - cykl Od grudnia do czerwca
- 1991-1993 - cykl Niech żyje wojna!
- 1992-1997 - cykl Błękitny
- 1996-1999 - cykl Wyliczanka
- 1998 - cykl Dwudziesty trzeci
- 2000 - cykl Dwudziesty piąty
obrazy abstrakcyjne, nawiązujące do twórczości Jacksona Pollocka - cykl Podróże autostopem
- cykl Warszawa
- cykl Portret
[edytuj] Źródła
- wywiad udzielony Markowi Goździewskiemu.
