Polinezja

Z Wikipedii

Polinezja (z gr. πολύς polys „liczny” + νῆσος nesos „wyspa”) – wschodnia część Oceanii, położona w środkowej części Oceanu Spokojnego, po obu stronach równika i po obu stronach linii zmiany daty. Wyspy Polinezji są pochodzenia wulkanicznego lub koralowego. Klimat wysp jest gorący i wilgotny; porasta je bujna roślinność międzyzwrotnikowa.

Ogólna powierzchnia wysp tej części Oceanii wynosi 25,8 tys. km², a zamieszkuje je blisko 1,7 mln osób (1993), z czego około połowa to rodowici Polinezyjczycy, posługujący się językami polinezyjskimi.

[edytuj] Wyspy Polinezji

Grupa wysp	Powierzchnia w km²	Ludność w tys.	Główne miasto¹
Hawaje	16760	1121,0	Honolulu
Wyspy Line	512	2,6
Wyspy Feniks	28	-
Wyspy Tokelau	10	1,6	Fakaofo
Wyspy Ellice	25	13	Vaiaku
Wyspy Samoa	3028	208	Apia / Pago Pago
Wyspy Tonga	780	98,0	Nuku'alofa
Wyspy Cooka	236	17,0	Avarua
Niue	259	2,0	Alofi
Wyspy Tubuai	164	6,3
Wyspy Towarzystwa	1600	149,3	Papeete
Wyspy Tuamotu	885	11,0
Wyspy Gambiera	30	0,6
Markizy	1300	8,6	Taiohae
Pitcairn	5	0,1	Adamstown
Wyspa Wielkanocna	163	2,0	Hanga Roa
Polinezja	25785	1677,8

¹ – główne miasto: stolica, ośrodek administracyjny, względnie największe miasto; jeżeli wyspy podzielone są na więcej jednostek politycznych podane są oba ośrodki administracyjne

[edytuj] Podział polityczny

Podział polityczny wysp Polinezji jest następujący:

• niezależne państwa: Kiribati (część wschodnia), Niue, Samoa Zachodnie, Tonga, Tuvalu, Wyspy Cooka;
• posiadłości amerykańskie: Samoa Amerykańskie, Hawaje (stan USA);
• posiadłości brytyjskie: Pitcairn;
• posiadłości francuskie: Polinezja Francuska;
• posiadłości nowozelandzkie: Tokelau.

[edytuj] Zobacz też:

• Mikronezja, Melanezja, Nowa Zelandia.