Ameryka Łacińska

Z Wikipedii

Mapa Ameryki Łacińskiej obejmująca kraje gdzie używane są języki hiszpański, portugalski i francuski

Ameryka Łacińska, Iberoameryka - Ameryka Południowa wraz z Ameryką Środkową. Termin po raz pierwszy pojawił się w 1856 roku w pismach kolumbijskiego pisarza i publicysty, żyjacego i tworzącego na emigracji w Paryżu: Jose Marii Torresa Caicedo. Niemal równocześnie zaczął używać takiej nazwy pisarz chilijski Francisco Bilbao. Nazwa ma uzasadnienie historyczne - jest to część kontynentu amerykańskiego skolonizowana prawie w całości przez dwa państwa położone na Półwyspie Iberyjskim - Hiszpanię i Portugalię. Z tego powodu we wszystkich państwach latynoamerykańskich mamy do czynienia z podobnymi strukturami społecznymi, gospodarczymi, kulturowymi (w tym językiem urzędowym, którym jest język hiszpański - z wyjątkiem Brazylii, w której mówi się po portugalsku), wyraźnie różnymi od pozostałej części Ameryki, zwanej Angloameryką (Ameryką Anglosaską).

Część hiszpańskojęzyczną Ameryki Łacińskiej nazywa się Hispanoameryką, a portugalskojęzyczną - Luzytoameryką.

Ameryka Łacińska zajmuje obszar ponad 21 mln km², z ludnością sięgającą 549 mln mieszkańców (2006).

[edytuj] Bibliografia

• Tadeusz Łepkowski (red.) "Dzieje Ameryki Łacińskiej od schyłku epoki kolonialnej do czasów współczesnych" Warszawa, "Książka i Wiedza"

Zobacz też:

• Ameryka Anglosaska