6 Pułk Piechoty Legionów
Z Wikipedii
6. Pułk Piechoty Legionów im. Józefa Piłsudskiego
Spis treści |
[edytuj] Geneza
6. Pułk Piechoty Legionów nawiązywał do tradycji 6. Pułku Piechoty Legionów Polskich.
[edytuj] Wojna polsko-bolszewicka 1919/1920 r.
6. Pułk Piechoty Legionów uczestniczył w 1919 r. w kwietniowej ofensywie grupy gen. Edwarda Śmigłego-Rydza, mającej na celu opanowanie Wileńszczyzny i wyparcie z niej oddziałów sowieckich. Na początku stycznia 1920 r. wraz z oddziałami armii łotewskiej brał udział w walkach o Dyneburg. Następnie walczył w bitwie warszawskiej, kontrofensywie polskich wojsk i bitwie nad Niemnem, a wojnę zakończył na Białorusi, nie opodal Mińska.
[edytuj] Okres międzywojenny
Na początku lat 20. Pułk został rozmieszczony w Wilnie na Antokolu, obok kościoła św. Piotra i Pawła. W 1938 r. Pułk uzyskał honorowe szefostwo zmarłego marszałka Józefa Piłsudskiego. Od tej chwili żołnierze Pułku na naramiennikach munduru nosili inicjały swojego patrona "JP".
[edytuj] Wojna obronna 1939 r.
6. Pułk Piechoty Legionów pod dowództwem płk. Stanisława Engela został zmobilizowany 24 sierpnia 1939 r. Wchodził w skład 1. Dywizji Piechoty Legionów gen. Wincentego Kowalskiego. 12 września stoczył ciężką walkę z Niemcami w rejonie Kałuszyna. Pomimo ciężkich strat (ranny został dowódca Pułku płk Engel, przerwał pierścień okrążenia i całkowicie zniszczył niemiecki 44. pułk zmechanizowany. Następnie wraz z 5 pp Leg. uczestniczył w ciężkich walkach w rejonie Seroczyna, Woli Wodyńskiej, Janowie Lubelskim. Podobnie jak i pozostałe oddziały 1 DP Leg., został rozbity w ciężkim boju pod Tarnawatką.
W kościele parafialnym w Kałuszynie wmurowana jest tablica ku czci żołnierzy Pułku ze słowami: Pamięci żołnierzy 6 Pułku Piechoty I Dywizji Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego w Wilnie, poległych w Kałuszynie w obronie Ojczyzny, Honoru i Wiary Ojców w zwycięskiej bitwie z przeważającymi siłami niemieckimi z dnia 11 na 12 września 1939 roku.