Willem Cornelisz Schouten
Willem Corneliszoon Schouten (? - 1625) was een ontdekkingsreiziger uit Hoorn. In 1601 maakt hij als schipper op de Duyfken voor de Oude Compagnie (een voorcompagnie van de VOC) een eerste reis naar Bantam. In 1603 voer hij voor de VOC als schipper op de Delft naar Atjeh. Hij is echter vooral bekend geworden door de reis die hij samen met Jacob le Maire ondernam om een nieuwe westelijke doorgang naar Azië te vinden. Op 25 januari 1616 ontdekten ze ten zuiden van Straat Magellaan een nieuwe doorgang naar de Grote Oceaan, door hen Le Maire Straat gedoopt. Op 29 januari ontdekten ze het zuidelijkste punt van Zuid Amerika, Kaap Hoorn. Aan de noordkust van Nieuw Guinea werd een eiland naar hem vernoemd: Schouten Eiland heet tegenwoordig Pulau Superio. Het schip en goederen van Schouten en le Maire werden bij aankomst in Jacatra door Jan Pieterszoon Coen geconfisqeerd onder verdenking van het schenden van VOC-octrooien. Schouten en le Maire werden met de vloot van Joris van Spilbergen teruggestuurd naar Nederland, maar le Maire overleed tijdens de terugreis. Schouten voer na terugkeer in Nederland opnieuw voor de VOC en overleed 1625 in Madagaskar. Hij werd begraven in de Noorderkerk in Hoorn.
De reisbeschrijving van de ontdekking van Le Maire Straat en Kaap Hoorn Iournael Ofte Beschryvinghe van de wonderlijcke reyse, ghedaen door Willem Cornelisz Schouten van Hoorn, inde jaren 1615.1616 en 1617. werd onder zijn naam in 1618 uitgegeven, maar eigenlijk was dit het verslag van Jacob le Maire. De VOC was namelijk in conflict met Isaac le Maire over de rechten op reizen naar de Oost. Deze geschiedsvervalsing werd later door Joris van Spilbergen rechtgetrokken.
Joost van den Vondel, die familie was van Schouten, drukte zijn bewondering voor de ontdekking van de Le Maire Straat en Kaap Hoorn uit in een klinkdicht:
Klinckert,
Op de vvonderlicke reyse vanden Hoornschen Meyr-man
Willem Cornelisz. Schouten.
Als over Hooren blies de faem haer gulden horen,
Hoe Schouten d'aerden-kloot op nieus was omgegaen,
Niet als meer and're, door de Straet van Magellaen,
Maer d'engte van le Mair, zoo niemand dee te voren
Nu is sprack Ferdinand mijn eeren-krans verloren
Draeck vyer en vlam uytspoogh, en Thomas zaghmen staen
Versuft door wangeloof: van Noord sprack wel beraen,
'Tis oly in het vier om nae yet nieuws te sporen.
En Speilberg naulijcx noch 't gherucht en quam verrasschen,
Nu legghen (riep hy) al mijn spillen inder asschen!
O Magellaen! vaert wel, Draeck, Candisch, Olivier,
En Speilberg, die tot noch gheweest zijt trouwe mackers,
'Tis heel met ons ghedaen, de Schout komt met zijn rackers,
Flucx jongens op een zy, en packt u wech van hier.
I.V. Vondelen.
| Bron(nen): |
|
