Vierslagstelsel
Het vierslagstelsel is een methode van vruchtwisseling waarbij de grond verdeeld wordt in 4 zones, waarbij rapen, klaver, wortelgewassen en grassen en graanteelt elkaar afwisselen.
De klaver zet de stikstof uit de lucht om in nitraat en draagt zo bij tot de versterking van de bodemvruchtbaarheid. Ze zorgen er ook voor dat er voeder is om de dieren op stal te laten overwinteren en dat aldus meer mest ter beschikking komt.
[bewerk] Geschiedenis
Het vierslagstelsel is een verbetering van de landbouwtechnieken in de Nederlanden en Engeland en werd vanaf de 18e eeuw ingevoerd. Het knelpunt van het drieslagstelsel, namelijk de braakliggende gronden, werd uitgeschakeld.
Het goedkoper wordende ijzer werkte het gebruik van ijzeren ploegen in de hand, die lichter waren dan de houten. Ze waren gemakkelijk hanteerbaar en dreven het tempo van de ploegen op. Hierdoor steeg ook het rendement van de boer.
