The Sisters of Mercy
The Sisters Of Mercy zijn en waren een van de meest baanbrekende groepen van de jaren tachtig. Als een van de eerste groepen die met drumcomputers werkten, stonden ze via de Post Punk beweging aan de wieg van New Wave- en Gothic-muziek.
Inhoud |
[bewerk] Bezetting (vroeger en nu)
Huidige bandleden staan vetjes aangegeven.
- Gary Marx, gitaar, zang op een vroege track (1980-1985)
- Andrew Eldritch, zang, keyboards, gitaar, Doktor Avalanche (1980-)
- Craig Adams, bas (1981-1985)
- Ben Gunn, gitaar (1981-1983)
- Wayne Hussey, gitaar, backing vocals (1984-1985)
- Patricia Morrison, (misschien zogezegd) bas (1985-1989)
- Andreas Bruhn, gitaar (1989-1993)
- Tony James, bas (1989-1991)
- Tim Bricheno, gitaar (1990-1992)
- Adam Pearson, gitaar, backing vocals, bas (1993-2006)
- Chris Sheehan, gitaar, backing vocals (1996; 2000-2003)
- Mike Varjak, gitaar (1997-1999)
- Chris May, gitaar, backing vocals (2005-)
- Ben Christo, gitaar, backing vocals (2006-)
Let wel: deze lijst bevat niet enkele bandleden die slechts korte tijd van de band deel uitmaakten in 1980-1981, en live bandleden vanaf 1990 (tussen 1990 en 1991 hadden ze een toetsenist; vanaf 1992 - 1993, één toetsenist en één toetsenist/zanger; en vanaf 1996, een operator voor Doktor Avalanche)
[bewerk] Geschiedenis
The Sisters Of Mercy is een in 1980 gestarte band, opgericht door Andrew Eldritch en Gary Marx. Met Andrew Eldritch als drummer en slechts 1 gitaar en een oefenversterker van 3 Watt nemen ze een single op om zichzelf te horen op de radio. Ze richten hun eigen label op, Merciful Release om zo zelfstandig hun platen uit te kunnen geven. Zo worden er van de single The Damage Done / Watch / Home Of The Hit-Men 1000 kopies gemaakt.
Volgens de groep zelf was deze single slecht gemaakt en daarom wilden ze opnieuw beginnen. Andrew koos ervoor om leadzanger te worden en liet het drummen over aan een drumcomputer die ze Doktor Avalanche doopten. Gary nam de gitaar voor zijn rekening en Craig Adams gaat voor de bas en ze versterkten hun band met een tweede gitarist, Ben Gunn.
The Sisters Of Mercy creëerden een geweldige nieuwe sound die het publiek wel wist te appreciëren. Vanaf dit moment was het succes niet meer te stoppen. De tweede single Body Electric / Adrenochrome werd single of the week in Melody Maker. Het duurde bijna drie jaar vooraleer één van hun songs niet ergens een Record Of The Week was. Na Alice / Floorshow domineerde de band de alternatieve charts. In dit jaar (1983) werd ook de monsterhit Temple Of Love uitgegeven.
In 1984 sloot Wayne Hussey zich aan bij The Sisters Of Mercy. Hij concentreerde zich op de akoestische en doubleneckgitaar. Ook in dit jaar ging de band op tour naar New York en speelden ze ook in verscheidene Europese landen. In 1985 na de Tune In, Turn On, Burn Out-tour verliet Gary Marx de band. Aan het einde van hun tour in Londen sloot Andrew niet af met het gebruikelijke Goodnight maar met Goodbye. Na dit concert speelden The Sisters Of Mercy gedurende 5 jaar niet meer live.
In 1986 verlieten Craig Adams en Wayne Hussey de band door onenigheden over materiaal en tournees om de band The Mission op te richten. Na vriendschappelijk afscheid te nemen wilden Adams en Hussey eigenlijk verder gaan onder de naam The Sisters Of Mercy, maar Andrew Eldritch stak hier een stokje voor. Hierna kozen ze voor de naam The Sisterhood, waar Eldritch ook niet mee akkoord ging. Hij bracht daarom haastig het album Gift uit met zijn The Sisterhood. Hij behield zo de rechten op ook deze naam. Adams en Hussey kozen dan maar voor de naam The Mission, naar het projectalbum Left On Mission And Revenge waar ze voor hun vertrek mee bezig waren geweest.
Live hadden ze hun hoogtepunt bereikt op dit moment. En in ditzelfde jaar brachten ze ook hun nummer 1-hits in de alternatieve charts uit (This Corrosion, Torch en Colours). Ook nog in dit jaar sluit Patricia Morrison zich bij de band aan en hier eindigde dan ook voor even hun bandledenuitbreiding .
In 1991 sluit zich nog maar een gitarist aan bij de groep: Andreas Bruhn. Hij en Andrew schrijven de songs voor de nieuwe plaat. De herstructurering lijkt nog niet te stoppen, want door Patricia Morrison's vertrek moest er weer een vervanger gevonden worden. Dit wordt Tony James. Om er voor de trieste verandering ook nog maar eens een gitarist bij te laten komen, wordt Tim Bricheno de zoveelste gitarist. Hier stopt dan ook eindelijk hun line-up.
In dit jaar speelt The Sisters Of Mercy enkele verrassingsconcerten in Ierland, na 5 jaar niet meer op de planken te hebben gestaan. Na deze verrassingsconcerten volgde er ook een Europese tour die van start gaat in de Londense Wembley Arena.
In 1991 verraste The Sisters Of Mercy hun Reptile House-leden met 2 shows ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van de groep in hun geboorteplaats Leeds. Op 25 maart dat jaar opende ze hun Noord-Amerikaanse tour in Ontario. De eerste concerten waren in 2 uur al uitverkocht. Nog een Europese trip volgt in april en mei om daarna terug te keren naar Amerika voor een amphitheatertour met Warrior Soul, Gang Of Four en Public Enemy als opening acts.
In 1992 had de band veel succes met hun herwerkte versie van Temple Of Love en dit werd ook hun grootste internationale hit uit hun carrière. Het laatste concert van het jaar werd gegeven op Pukkelpop in de aanwezigheid van 30.000 fans.
Na een tijdje geen gitaristen meer aangeworven te hebben, moest het er toch nog eens van komen: Chris Sheehan versterkt het gitaristenleger van The Sisters Of Mercy nog wat. Slechts een jaar na zijn aansluiting verlaat hij de groep en wordt vervangen door Mike Varjak. We (?) zitten nu in 1997.
Na een paar interne problemen herpakt de groep zich en gaat op tour door Europa en Amerika, met als hoogtepunt de headliner te zijn op het Deense Roskilde Festival. Eenmaal terug thuis gaan ze rond de tafel zitten om na te denken over een nieuw album.
In 2001 na een fans-only verjaardagsconcert, vertrekken ze op tour door Duitsland, Spanje en België. Terug thuis steken ze terug de koppen bij elkaar om nog maar eens het nieuwe album te bespreken. Daarna volgden er enkele jaren van touren en rusten tot op heden.
In 2005 volgt er dan een korte tour door Nederland, België, Zwitserland, Oostenrijk, Polen en Duitsland met als tweede gitarist het jonge Leedse talent Chris Catalist, ook wel Robochrist. Een try-out werd in Leeds gespeeld onder de naam Near Meth Experience.
Eind december 2005 verscheen plots de raadselachtige tekst Sisters Bite The Silver Bullets over hun ganse webpagina, en dit mondde uit op een Amerikaanse tour en talloze website updates. Voor deze nieuwe tour, die The Sisters Of Mercy langs maar liefst 22 plaatsen in Amerika zal leiden - de tweede grootste tour die ze ooit ondernomen hebben - werd ook Adam Pearson vervangen als gitarist, door jong talent Ben Christo. Over try-outs is nog niks bekend, maar de geruchten over een nieuwe release worden dankzij een dergelijke tour weer des te luider.
[bewerk] Biografie beginjaren
[bewerk] 1980
Gary Marx nodigt Andrew Eldritch uit om een groep op te richten. Er wordt een eerste single opgenomen, waarop Eldritch drumt, bijgestaan door drummachine Doktor Avalanche, en waarop Marx bas en gitaar speelt. De single Damage Done/Watch/Home of the Hitmen wordt uitgebracht op het label Merciful Release, opgericht door Eldritch, en wordt gedrukt op 1000 exemplaren.
[bewerk] 1981
Er wordt een demo opgenomen dat als bootleg bekend wordt onder de naam 'The Floorshow E.P.'. Hierop staat een primitieve versie van Floorshow, een eerste versie van Lights, de Leonard Cohen-cover Teachers dat overloopt in een eerste versie van Adrenochrome. De drumpartijen worden nu volledig overgenomen door Doktor Avalanche, zodat Eldritch zich op de zang kan concentreren. Het allereerste optreden van The Sisters of Mercy vindt plaats op 16 februari 1981 in het Alcuin College op de Universiteit van York. Ondertussen heeft Craig Adams de groep vervoegd op bass. Later dat jaar wordt Ben Gunn tweede gitarist.
[bewerk] 1982
In april verschijnt de tweede single Body Electric/Adrenochrome. De songs klinken heel energetisch en de gitaren klinken vlijmscherp. In de Engelse pers schrijft men: "Compared to this, Motörhead is Mickey-Mouse material". Op 7 september wordt de eerste John Peel-session van The Sisters of Mercy uitgezonden. De groep brengt Alice, Floorshow, Good Things en 1969, een cover van The Stooges. In november komt de derde single uit: Alice/Floorshow. Beide songs zijn geproduced door John Ashton van de Psychedelic Furs.
[bewerk] 1983
In maart verschijnt de vierde single, Anaconda/Phantom. Er wordt een tweede sessie opgenomen voor Radio One, dat ditmaal door David Jensen wordt uitgezonden. Ditmaal worden de songs Burn, Heartland, Valentine en de Dolly Parton-cover Jolene gebracht. Daarna verschijnt de eerste 12-inch van de groep. Daarop staan Alice, Floorshow, Phantom en 1969. In mei komt The Reptile House E.P. uit, waarop Kiss the Carpet, Lights, Valentine, Fix en Burn staan. In het najaar komt de single Temple of Love/Heartland uit, op de 12-inch aangevuld met Gimme Shelter van The Rolling Stones. Na een Amerikaanse tour verlaat Ben Gunn de groep.
[bewerk] 1984
Ben Gunn wordt vervangen door Wayne Hussey, afkomstig van de groep Dead or Alive. The Sisters of Mercy tekenen een contract met platenmaatschappij WEA. In juni verschijnt de nieuwe single Body and Soul/Train, op 12-inch aangevuld met een heropgenomen versie van Body Electric en een nieuwe song Afterhours. In juli wordt een nieuwe John Peel-session uitgezonden. Walk Away, de Hot Chocolate-cover Emma, No Time to Cry en Poison Door zijn de songs die gespeeld worden. In het najaar beginnen de opnames voor de eerste LP van de groep. In oktober verschijnt de single Walk Away/Poison Door, op 12-inch aangevuld met On the Wire. De eerste 5000 exemplaren van de single zijn vergezeld van een flexi-disc waarop Long Train staat, een meer dan zeven minuten durende versie van Train.
[bewerk] 1985
In februari komt de single No Time to Cry/Blood Money uit, op 12-inch aangevuld met Bury Me Deep. Na een tour door Engeland verlaat Gary Marx in april de band en richt de groep Ghostdance op. Na de tour komt het eerste album van The Sisters Of Mercy uit: First and Last and Always. De groep gaat als trio op tournee op het Europese vasteland, waar de onderlinge relaties slechter worden. In de Royal Albert Hall in Londen geven The Sisters of Mercy op 18 juni hun laatste optreden voor een aantal jaren. In de zomer stappen Wayne Hussey en Craig Adams op wegens muzikale meningsverschillen. De twee richten een nieuwe groep op, The Sisterhood genaamd, tot grote ontevredenheid van Eldritch.
[bewerk] 1986
In januari breng Eldritch de single Giving Ground uit, eveneens onder de naam The Sisterhood. Ondertussen treden Hussey en Adams op onder dezelfde naam, maar besluiten uiteindelijk om verder te gaan als The Mission. In juni komt het album Gift uit van The Sisterhood. Eldritch krijgt er de medewerking van Lucas Fox, James Ray, Alan Vega en Patricia Morrison.
[bewerk] 1987
In september verschijnt de tiende single, This Corrosion. Op dat moment bestaan de Sisters of Mercy uit Andrew Eldritch en Patricia Morrison. Eddie Martinez speelt gitaar, en de koorvocalen worden vertolkt door de New York Choral Society. Producer van dienst is Jim Steinman. In de Londense Docklands wordt een video voor de single ingeblikt, geregisseerd door Stuart Orme. Op de b-kant van de single staat Torch, en een opnieuw geproduceerde versie van Colours vervolledigt de 12-inch. In november verschijnt het tweede album van de groep, Floodland genaamd. De productie is in handen van Eldritch en Larry Alexander, bijgestaan door Jim Steinman op de track Dominion/Mother Russia.
