Teun de Nooijer

Teun de Nooijer bron:www.postproduktie.nl

Teun Floris de Nooijer (Egmond aan den Hoef, 22 maart 1976) is een Nederlandse hockeyer. Hij speelde 316 officiële interlands (157 doelpunten) ^[1] voor de Nederlandse hockeyploeg.

Van jongs af aan hockeyede Teuntje met zijn broers op een garagepleintje in Egmond aan de Hoef. De Nooijer begon pas 'officieel' met hockeyen, bij Hockeyclub Alkmaar, toen hij elf jaar oud was. Zijn dertiende verjaardag vierde hij in het vliegtuig, opweg naar zijn eerste internationale toernooi, in Lyon, met het Nederlands B (Nederlandselftal tot 16 jaar).

Met de jeugdelftallen van Alkmaar werd hij meerdere malen Noord-Hollands kampioen. Op zijn vijftiende debuteerde hij onder trainer/coach Cees Koppelaar in Alkmaar heren 1(in de overgangsklasse uit tegen Rotterdam). Twee seizoenen later debuteerde hij in de hoofdklasse met het eerste herenelftal van Bloemendaal waar hij nadat Martijn van Westerop was gestopt met tophockey rugnummer 11 omwisselde voor 'zijn' nummer 14. Sindsdien wordt hij vaak vergeleken met Johan Cruyff, de nummer 14 uit het voetbal. Zijn groot ruimtelijk inzicht, goede passes, fluwelen techniek en kapsel doen hem qua speelstijl en uiterlijk ook denken aan stervoetballer Zinedine Zidane.

De Nooijer maakte zijn debuut in het Nederlands elftal op 4 juni 1994, in het met 5-0 gewonnen oefenduel tegen Nieuw-Zeeland in Liempde. Hij geldt als een van de grootste talenten dat het Nederlandse hockey ooit heeft voortgebracht.

De Nooijer kan zowel op het middenveld als in de aanval uit de voeten, en speelde in eigen land voor achtereenvolgens Alkmaar en HC Bloemendaal. Met die laatste club won hij meerdere landstitels. Ook speelde hij een paar maanden in Duitsland, bij Harvestehuder, waarmee hij in 1998 kampioen van Duitsland werd.

De Nooijer won reeds drie Olympische medailles. In 1996 in Atlanta en in 2000 in Sydney won de Nederlandse heren hockeyploeg Goud. In 2004 in Athene verloren de hockeyers de finale van Australië (de Nooijer viel aan het einde van de eerste helft geblesseerd uit) en moesten ze genoegen nemen met zilver.

De balvirtuoos maakte in 1998 het winnende doelpunt (golden goal) in de verlenging van de finale van het wereldkampioenschap in Utrecht, waarin Spanje, na een 0-2 voorsprong, twaalf minuten voor tijd, alsnog met 3-2 verslagen werd.

Na drie keer te zijn genomineerd riep de wereldhockeybond FIH hem in 2003 uit tot Wereldhockeyer van het Jaar. Deze onderscheiding kreeg hij opnieuw in 2005 en 2006. Hij is nu de enige hockeyer die tot drie maal toe werd uitgeroepen tot beste hockeyer van de wereld. De Nederlander Stephan Veen kreeg de onderscheiding twee maal. In eigen land werd Teun vijf keer verkozen tot beste hockeyer van de hoofdklasse.

Bij het achtlandentoernooi in Amstelveen speelde De Nooijer op woensdag 17 augustus 2005 zijn driehonderdste interland voor de nationale ploeg: de met 2-1 verloren wedstrijd tegen Zuid-Korea. In 2006 scoorde hij de winnende goal in de finale van de Champions Trophy tegen regerend wereldkampioen Duitsland.

[bewerk] Internationale erelijst

JAAR	TOERNOOI	PLAATS	RESULTAAT
1994	Wereldkampioenschap	Sydney, Australië	Tweede plaats
1995	Europees kampioenschap	Dublin, Ierland	Tweede plaats
	Champions Trophy	Berlijn, Duitsland	Vierde plaats
1996	Olympische Spelen	Atlanta, Verenigde Staten	Eerste plaats
	Champions Trophy	Madras, India	Eerste plaats
1997	Champions Trophy	Adelaide, Australië	Vierde plaats
1998	Wereldkampioenschap	Utrecht, Nederland	Eerste plaats
	Champions Trophy	Lahore, Pakistan	Eerste plaats*
1999	Champions Trophy	Brisbane, Australië	Derde plaats
	Europees kampioenschap	Padua, Italië	Tweede plaats
2000	Champions Trophy	Amstelveen, Nederland	Eerste plaats
	Olympische Spelen	Sydney, Australië	Eerste plaats
2001	Champions Trophy	Rotterdam, Nederland	Derde plaats
2002	Wereldkampioenschap	Kuala Lumpur, Maleisië	Derde plaats
	Champions Trophy	Keulen, Duitsland	Eerste plaats
2003	Champions Trophy	Amstelveen, Nederland	Eerste plaats
	Europees kampioenschap	Barcelona, Spanje	Vierde plaats
2004	Olympische Spelen	Athene, Griekenland	Tweede plaats
	Champions Trophy	Lahore, Pakistan	Tweede plaats
2005	Europees kampioenschap	Leipzig, Duitsland	Tweede plaats
	Champions Trophy	Madras, India	Tweede plaats
	Champions Trophy	Barcelona, Spanje	Eerste plaats