Stop de Neutronenbom
Het Comité Samenwerkingsverband Stop de Neutronenbom was een actiecomité gericht tegen een mogelijke productie van de neutronenbom door de Verenigde Staten in de jaren zeventig.
Bij de Tweede Kamer-verkiezingen van mei 1977 verloor de CPN 5 van de 7 zetels. Na dit debacle ontdeed de CPN zich van Paul de Groot en haalde de banden aan met de Sovjet-Unie. De Sovjet-Unie had de CPN al eerder vergeefs benaderd om een actie op te zetten tegen de neutronenbom.
In augustus 1977 zette de CPN het comité Stop de Neutronenbom op. Er werden in eerste instantie handtekeningen verzameld. Deze actie was succesvol: er werden 1,1 miljoen handtekeningen opgehaald (veel meer dan de achterban van de CPN groot was). De gele pamfletten waren op zeer grote schaal verspreid en hingen bij veel Nederlanders voor het raam. In samenwerking met zusterpartijen in Europa werd de actie ook internationaal gevoerd. In maart 1978 volgde een demonstratie in Amsterdam met 50.000 deelnemers. De campagne werd grotendeels gefinancieerd door de DDR.
President Jimmy Carter van de Verenigde Staten besloot in 1978 af te zien van de productie van de neutronenbom.
Na dit succes werd de campagne verbreed en werd de naam van het comité gewijzigd in Samenwerkingsverband Stop de Neutronenbom, Stop de Kernwapenwedloop en werd samengewerkt met andere vredesbewegingen. Deze leidden tot de grote demonstraties van 21 november 1981 en 29 oktober 1983, waaraan een half miljoen demonstranten deelnamen. De rol van het samenwerkingsverband Stop de Neutronenbom, Stop de Kernwapenwedloop was in die jaren al afgenomen ten gunste van het Interkerkelijk Vredesberaad. Ook de relatie met het Oostblok was minder hecht geworden na de inval van de Sovjet-Unie in Afghanistan in 1979 en de opkomst van Solidarność in Polen. Deze leidden tot een verwijding tussen de vredesbeweging en het Oostblok en een kritischer houding tegenover de bewapening van het Oostblok.
