Steralisatie
Deze pagina is genomineerd voor verwijdering
Deze pagina past in deze vorm niet binnen de Wikipedia-encyclopedie. De pagina is daarom aangedragen op de verwijderlijst.
De reden die hiervoor is opgegeven luidt: artikel bestaat reeds al als vasectomie.
Na plaatsing op de verwijderlijst blijft dit artikel twee weken staan, zodat eventuele bezwaren ingebracht kunnen worden. Als je het artikel zodanig kunt verbeteren dat daarmee de redenen voor verwijdering komen te vervallen, aarzel dan vooral niet en verbeter het! Vergeet niet om dit op de genoemde lijst te vermelden.
Als het artikel dusdanig is verbeterd en aangepast dat het wel binnen Wikipedia past, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dit aan op de lijst door het toevoegen van de reden. (↓)
Deze operatie gebeurt meestal poliklinisch en duurt ongeveer 20 min. In de balzak wordt een sneetje gemaakt van een centimeter, waardoor de zaadleider naar buiten wordt gehaald. Deze wordt vervolgens doorgesneden en eventueel wordt er een stukje verwijderd. Daarna worden beide uiteinden dicht gesmolten of gebrand.
Bij het klaarkomen heeft de man na sterilisatie nog gewoon een zaadlozing. Maar hierin zitten geen zaadcellen meer. De weg die de zaadcellen normaal afleggen van de ballen naar de penis is door deze operatie namelijk afgesloten. De zaadcellen komen er dus niet meer uit, maar worden afgebroken en opgenomen door het bloed.
Het sperma ziet er niet anders uit dan bij mannen die niet gesteriliseerd zijn. Dat komt omdat sperma slechts voor 1 tot 3% uit zaadcellen bestaat. De rest is prostaatvocht, dat dun is en melkachtig wit, en vloeistof uit de zaadblaasjes, dat geelachtig is en klonterig. Alleen onder een microscoop kun je zien dat er geen zaadcellen in het sperma zitten.
