Statiegeld
Statiegeld (ook: stageld) of consigne is een klein bedrag dat wordt geheven bij de aankoop van een product, en dat wordt terugbetaald als de koper de verpakking van het product na gebruik teruglevert.
Statiegeld is ooit begonnen als methode van de leveranciers van producten om de kosten voor hun verpakkingsmateriaal zo laag mogelijk te houden. Door hergebruik van flessen werden de kosten gedrukt. Vanaf rond 1980 werden de kosten van verpakkingen, zoals glas, echter zo laag, dat hergebruik om die reden niet meer kosteneffectief is. Gebruikt glas wordt inmiddels vooral ingezameld via de glasbak, waarna het tot nieuw glas wordt omgesmolten, in plaats van de oude flessen te reinigen en opnieuw te vullen. Want ook het transport en reinigen van flessen is milieubelastend.
In de jaren 50-80 van de twintigste eeuw werd in Nederland en België vooral statiegeld geheven op de flessen waarin melk werd verkocht. Nadat melkflessen meer en meer verdwenen en vervangen werden door het melkpak, verdween deze vorm van statiegeld. Daarvoor in de plaats kwam statiegeld op PET-flessen voor frisdrank. In 2006 bedroeg dit statiegeld € 0,25 per fles.
Statiegeld wordt ook op bierflessen en kratten geheven, en in Duitsland en Zweden ook op blikjes.
Statiegeld is nu eerder een middel geworden om de hoeveelheid zwerfafval te verminderen. De overheid is van plan statiegeld te gaan heffen op andere verpakkingsvormen, tenzij het bedrijfsleven erin slaagt op een andere manier de hoeveelheid zwerfafval terug te dringen.
