Stadhuis Antwerpen
 Deze pagina is buiten gebruik genomen 
De volgende reden is hiervoor opgegeven: Kopie van http://www.belgiumview.com/belgiumview/tl1/view0000189.php4. Het is mogelijk dat de tekst met toestemming van de auteur of van een andere bron gekopieerd is, maar dat dit niet duidelijk gemaakt is bij het aanmaken van dit artikel. Indien dit het geval is, kaart dit dan a.u.b. aan op de overlegpagina van dit artikel en op de betreffende verwijderlijst. Als je een auteursrechtvrije invulling voor deze pagina weet, aarzel dan vooral niet en vervang deze tekst door jouw bijdrage. Vergeet deze pagina dan niet van de verwijderlijst te halen! Als het artikel dusdanig is verbeterd en aangepast dat het wel binnen Wikipedia past, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dit aan op de lijst door het toevoegen van de reden. (↓) |
Het Stadhuis van Antwerpen is ongetwijfeld het meest opvallende gebouw op de Grote Markt in Antwerpen. Dit gebouw uit de vroege renaissance is van architect Cornelis Floris de Vriendt, en was af in 1564. Het is daarmee één van de oudste renaissancegebouwen (en misschien ook één van de geslaagdste) uit de Lage Landen.
In het begin van de 16de eeuw had de stad plannen gemaakt om een gotisch stadhuis te bouwen, in de stijl van de Hallen van Leuven, Brussel en Oudenaarde. Ze moesten echter hun bouwmaterialen aanwenden bij de verdediging tegen de aanvallen van het leger van Maarten van Rossem uit Gelre. 20 jaar later was de financiële positie van de stad zo goed, dat een nieuw, groot stadhuis kon gebouwd worden. Maar ondertussen was de mode veranderd. De gotiek was vervangen door de renaissance.
De stijl is duidelijk renaissance (let op de superpositie van Dorische Ionische, Korintische en composietzuilen), maar de middensectie herinnert tevens aan de Gotische torens die verscheidene Vlaamse en Brabantse gemeentehuizen sierden. Het is aan deze atypisch renaissanceuitspatting te danken dat het gebouw zo geslaagd is. Denk het middenrisaliet (middenstuk) even weg (hou een blad boven het stuk van de foto, en wat overblijft is een gebouw met de allures van een militaire opslagplaats!
De 45 deuren op grondniveau waren bedoeld voor kleine winkeltjes. De huur die de winkeliers betaalden hielp om het presigieuze gebouw te financieren. Dit gedeelte werd volledig uitgevoerd in gebosseerde stijl zodat het een zware stevige indruk geeft onderaan het gebouw. Deze techniek werd in de renaissance veelvuldig gebruikt bij de Italiaanse paleizen.
De middensectie is gesierd met beelden van Vrouw 'Justitia' en Vrouw 'Prudentia'. De wapens zijn die van de Hertog van Brabant (zwart veld met gouden leeuw), van de Spaanse koning Filips II (midden) en de Markgraaf van Antwerpen (rechts). Boven de wapens staat een Mariabeeld, dat duidelijk te groot is voor de niche. Dit is een resultante van de contra-reformatie waarbij het originele beeld van Brabo de plaats moest ruimen voor iets christelijkers van de Jezuïten.
Reeds in 1576 zou een brand tijdens de Spaanse Furie veel schade toebrengen: enkel de buitengevel overleefde. Na 1579 werd het stadhuis herbouwd. In de periode 1882-1891 werd een grondige renovatie doorgevoerd, waarbij het interieur werd veranderd. De weelderige decoraties van het interieur dateren uit de die periode.
