Spijkerbroek

Een spijkerbroek (ook wel jeansbroek) is een soort broek. Levi Strauss en Jacob Davis kregen er op 20 mei 1873 een patent op.

In 1847 emigreerde Levi Strauss naar Amerika. Daar maakte hij stevige broeken voor de goudzoekers in Californië, van zeildoek. Deze broeken vielen erg in de smaak bij de goudzoekers, omdat deze steviger waren dan de gebruikelijke broeken.

Toen Strauss door zijn voorraad zeildoek heen was, stapte hij over op een sterke katoensoort, genaamd 'Serge de Nîmes' (keper uit Nîmes). Deze naam verbasterde al snel tot denim. De broeken hadden echter een probleem met de plekken waar veel spanning op staat; met name de broekzakken scheurden nog wel eens uit. In 1872 kwam de kleermaker Jacob Davis met een oplossing hiervoor: klinknagels. Strauss reageerde enthousiast, en gebruikte de klinknagels om de hoeken van de broekzakken te verstevigen. In 1873 vroegen Strauss en Davis gezamenlijk patent aan op deze werkwijze. De broeken die op deze manier gemaakt werden, de taille overalls, hadden een achterzak met het Arcuate Stitching Design, bretels, en een horlogezakje.

De taille overalls werden tot 1920 alleen in San Francisco geproduceerd. In 1920 volgde uitbreiding naar Frankfurt (Indiana). In 1965 werden de eerste fabrieken van Levi Strauss & Co. in Europa en Azië gebouwd.

De stof van spijkerbroeken wordt geweven met een schering die indigo gekleurd is, terwijl de draden van de inslag wit zijn.

In de Tweede Wereldoorlog droegen Amerikaanse soldaten een aangepast model van de taille overall. Hierdoor raakte de "spijkerbroek" bekend in Europa. In 1959 werden de eerste spijkerbroeken naar Europa geëxporteerd. In 1960 werd de term "overall" vervangen door "jeans". Opmerkelijk hierbij is dat de spijkerbroek tegenwoordig zowel door heren als door dames wordt gedragen.