Speculaas
Speculaas is snoepgoed dat vooral rond het sinterklaasfeest populair is. De laatste decennia is het echter normaal geworden het hele jaar door speculaas te eten. Speculaas wordt voornamelijk in Nederland en België gemaakt en gegeten.
Er zijn twee verklaringen voor het woord speculaas:
- Het Latijnse woord speculator ('hij die alles ziet'); wat tevens de bijnaam is van Sint-Nicolaas
- Het Latijnse woord speculum (spiegel), omdat een speculaaspop het spiegelbeeld is van de afbeelding op de koekplank waarmee het gemaakt is
Speculaas is een gebak dat weinig rijst, het bevat enkel bakpoeder als rijsmiddel, waardoor het een vaste structuur heeft. Speculaas wordt gemaakt door boter te mengen met speculaaskruiden, en dit dan te mengen met de bloem en het bakpoeder. Bij het maken van het deeg is het belangrijk om de temperatuur van het deeg niet te snel te laten stijgen. Dit deeg wordt liefst een nacht in een koude omgeving gezet zodat de smaak van de kruiden het deeg terdege kan doordringen, waarna het in vormen gebakken wordt in een warme oven.
Kenmerkend voor speculaas zijn de speculaaskruiden die bestaan uit een mengsel van kaneel(8), nootmuskaat(2), kruidnagel(2), gemberpoeder(1), kardemom(1) en witte peper(1).
De meeste speculaasproducten zijn gemaakt van bloem, bruine suiker, boter en speculaaskruiden.
Hasselt is zeer bekend voor de zogenaamde "Hasseltse speculaas".
Producten met speculaaskruiden:
- Amandelspeculaas
- Roomboterspeculaas
- Kruidnoten
- Gevulde speculaas
- Speculaasbrokken
- Speculaaspop
[bewerk] Vrijer
Een grote speculaaspop wordt een vrijer genoemd. Vroeger versierde een jongen een speculaaspop met bijvoorbeeld glazuur en noten. Deze bracht hij naar een meisje om haar te laten merken dat hij gevoelens had voor haar. Als de pop door het meisje werd aangenomen, waren de gevoelens wederzijds. Hier komt de uitdrukking iemand versieren vandaan.
