Slow Food
De Slow Food beweging zet zich af tegen de zogenaamde fastfood en beoogt de culturele of traditionele keuken te behouden en daarmee ook het oorspronkelijk gebruik van gewassen, zaden, dieren en landbouwgebruiken van een regio. De beweging is opgezet door Carlo Petrini in Italië, maar heeft ondertussen meer dan 80.000 leden in 50 landen. Slow Food wordt wel eens beschreven als de "culinaire vleugel" van de anti-globalisten of de "eco-gastronomische fractie" van de ecologische beweging.
Carlo Petrini en Massimo Montanari zijn de leidende figuren in het opzetten van een Universiteit van Gastronomische Wetenschappen, in Piemonte, die als doel heeft het bewustzijn ten aanzien van goed eten te bevorderen.
Critici van de organisatie vinden haar elitair, aangezien goedkopere methoden van voedselproductie en bereiding verguisd worden. Slow Food bestrijdt dit echter aangezien zij van mening is dat lokaal geproduceerd voedsel uiteindelijk goedkoper is, als ook de kosten van transport en allerlei chemische bestrijdingsmiddelen worden doorberekend in de prijs. Hiermee plaatst de organisatie zich tussen de anti-globalisten, milieuorganisaties als Greenpeace en groene partijen, die zich verzetten tegen monocultuur en genetisch gemodificeerde gewassen GMOs.
De Nederlandse tak van de organisatie is a-politiek en zet zich in voor diverse traditionele, hoogwaardige producten van kleine producenten (boeren, vissers, slagers, tuinders, enz). Zonder steun dreigen zulke producten te verdwijnen in het commercieel geweld van grote voedselproducenten en supermarktketens. Door middel van gezamenlijke maaltijden, proeverijen en educatieve projecten probeert Slow Food consumenten, koks en (detail)handel te interesseren voor de unieke smaak van deze producten.
