SG-1000
|
|
 |
|---|
| Eerste generatie |
| Odyssey | Pong | Telstar |
| Tweede generatie |
| 2600 | 5200 | Arcadia 2001 | ColecoVision | Intellivision | Odyssey² | SG-1000 | VC4000 | Vectrex |
| Derde generatie (8-bitstijdperk) |
| 7800 | GX4000 | Master System | NES |
| Vierde generatie (16-bitstijdperk) |
| CD-i | Mega Drive | Neo-Geo | PC Engine | SNES | SuperGrafx |
| Vijfde generatie (32-bits/64-bitstijdperk) |
| 3DO | Jaguar | Nintendo 64 | Panther | PC-FX | PlayStation | Saturn |
| Zesde generatie |
| Dreamcast | GameCube | PlayStation 2 | Xbox |
| Zevende generatie |
| PlayStation 3 | Wii | Xbox 360 |
De SG-1000, wat staat voor Sega Game 1000, is een door Sega ontwikkelde op het cartridgesysteem gebaseerde spelcomputer. Dit systeem markeerde toetreding door Sega van de spelcomputermarkt en waarop zij actief zouden blijven tot het einde van de Dreamcast in 2003. Hoewel het systeem niet bijster populair was lag het aan de basis voor het meer succesvolle Sega Master System.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
[bewerk] SG-1000
Het systeem werd in 1981 op de Japanse markt getest en in juli 1983 gelanceerd voor ¥15.000. Het spelsysteem behaalde slechts een beperkte mate van marktsucces. Het systeem verkocht goed op de Aziatische markt tot 1985. Het werd daarnaast ook verkocht in Australië, Nieuw-Zeeland, Italië, Spanje en Zuid-Afrika. De spelcomputer bereikte, althans niet in zijn originele vorm, nooit Noord-Amerika. Spelfabrikant Tsukada Original maakte de Othello Multivision, een SG-1000-kloon. Bit Corporation's Dina 2-in-1, een ColecoVision-kloon werd in Noord-Amerika door Telegames op de markt gebracht. Telegames noemde zijn kloon de Telegames Personal Arcade en deze kon zowel Colecovision als SG-1000 spellen weergeven. De SG-1000 is tegenwoordig een uiterst zeldzaam en gezochte spelcomputer.
[bewerk] SG-1000 Mark II
In juli 1984 introduceerde Sega een bijgewerkte versie van de spelcomputer onder de naam SG-1000 Mark II. Deze beschikte over een aansluiting voor een optioneel aan te sluiten SK-1100-toetsenbord. De introductieprijs bedroeg ¥15.000. Een computerversie van deze spelcomputer, met een ingebouwd toetsenbord, werd de SC-3000 genoemd. Deze zou de SG-1000 ruimschoots overtreffen in verkoopaantallen.
De SG-1000 kan alle SC-3000 spellen en toepassingen weergeven, met uitzondering van de Muziek- en Basiccartridges. De spelcomputer zou precies als een SC-3000 kunnen worden gebruikt, op voorwaarde dat het optionele toetsenbord was aangesloten. Het systeem beschikte verder over een optioneel verkrijgbare spelkaartlezer genaamd Card Catcher waardoor software uitgebracht op Sega Game Card-spelkaarten konden worden gelezen. De Card Catcher zou uiteindelijk worden ingebouwd in de SG-1000 Mark III net als in de eerste versie van de Sega Master System.
[bewerk] SG-1000 Mark III
De SG-1000 Mark III, een nog nieuwere in Japan geïntroduceerde versie met verbeterde videohardware en een grotere hoeveelheid RAM-geheugen. De interne componenten waren doorontwikkelde, maar vrijwel gelijk aan de componenten die gebruikt werden in een MSX- en SG-1000-computer. De SG-1000 Mark III voldeed grotendeels aan de MSX-computerstandaard maar was niet volledig MSX-compatibel. De SG-1000 Mark III zou later worden herontworpen en verbeterd en Sega Master System worden gedoopt. Een toevoeging was bijvoorbeeld FM-geluidgeneratie.
[bewerk] Technische specificaties
- CPU: NEC 780C (een Zilog Z80-kloon)
- kloksnelheid: 3.579545 MHz (NTSC) en 3.546893 MHz (PAL)
- RAM-geheugen: 16 kbit (2 kB)
- Video RAM: 128 kbit (16 kB)
- Geluid: Texas Instruments SN76489
- 4-kanaals mono geluid
- 3 geluidsgeneratoren met 4 octaven elk, 1 white noise generator
- Schermresolutie: 256x192 met maximaal 16 kleuren
- Aansluitingen:
- 1 parallelle poort
- 1 cartridgepoort
- 1 compact audio cassette
- 1 composite video-aansluiting
- 2 joystick
- 1 toetsenbordaansluting (enkel met Mark II)
