Rudi Falkenhagen
Rudolf (Rudi) Johan Falkenhagen (26 mei 1933, Diemen – 26 januari 2005, Breukelen) was een Nederlands acteur.
Falkenhagen werd geboren als zoon van een hoefsmid. Toen hij elf was overleed zijn vader. Tom Manders schakelde hem enkele jaren later in als leerling-toneeldecorateur. In 1953 hielp hij mee bij het opbouwen van Manders' cabaret Saint Germain des Près en vervolgens trad hij er ook op, in het zogeheten 'borstelnummer'. Na een ruzie monsterde Falkenhagen als twintigjarige aan aan bij de Holland-Amerika Lijn, maar het theater bleef trekken. Toen hij na na enkele zeereizen door Manders werd gevraagd in te vallen voor een zieke collega, hapte Falkenhagen toe.
Hij debuteerde als acteur in 1955 bij de Amsterdamse Comedie in het stuk De Spooktrein, en mocht in 1960 invallen bij het Amsterdams Volkstoneel als zoon Geert in Op hoop van zegen. Falkenhagen werd echter vooral bekend van de televisie, waarop hij in diverse series was te zien. Hij speelde in Pipo de Clown de stotterende boef Snuf ("m-m-mooie p-parels, f-f-fijne p-p-parels"), overigens niet vanaf het begin in 1958 want de boeven Snuf en Snuitje kwamen pas later in de serie. In 1978 speelde hij kapelaan (later pastoor) Paulus Lumens in Dagboek van een herdershond en in 1981 de rol van "Dries Rustenburg", directeur van een suikerfabriek in De Fabriek. Eén van zijn laatste rollen op televisie was een gastrol in de Baantjer-aflevering De Cock en de moord op ome Arie (uitgezonden op 17 november 2000).
Falkenhagen speelde daarnaast diverse bijrollen in Nederlandse speelfilms, sprak stemmen in bij nasynchronisatie van buitenlandse films (o.m. bij Ducktales als Turbo McKwek) en las een De Cock-boek van Appie Baantjer voor. Hij had diverse toneelrollen bij de theatergezelschappen Studio en Ensemble en speelde ook mee in een aantal niet-gezelschap gebonden toneelstukken, dikwijls in komedies met Piet Bambergen en René van Vooren.
In de stukken waarin hij meespeelde had hij weliswaar nooit de leidende rol maar wel een belangrijke bijrol. Vooral politie- en misdadigersrollen lagen hem goed.
In 2004 werd bij hem slokdarmkanker vastgesteld. Hij wenste zich daar niet aan te laten behandelen. Falkenhagen overleed op 71-jarige leeftijd in Breukelen. Hij werd gecremeerd in het Crematorium Daelwijck aan de Floridadreef in Utrecht.
[bewerk] Filmografie (selectie)
- 1963 (?) - Pipo de Clown (televisieserie) (als de boef Snuf)
- 1965 - Ik kom wat later naar Madra
- 1966 - Tim Tatoe (televisieserie) (als cowboy Tim Tatoe)
- 1969 - Tien kleine negertjes(televisiespel naar Agatha Christie), als politieinspecteur Blore
- 1973 - De blinde fotograaf
- 1975 - De Verlossing (televisiefilm, naar het boek van Willem Elsschot) (als Pol van Domburg)
- 1978 - Dagboek van een Herdershond (televisieserie) (als kapelaan Paulus Lumens)
- 1980 - Spetters (als de vader van Hans Blaak)
- 1981 - De Fabriek (televisieserie) (als fabrieksdirecteur Dries Rustenburg)
- 1983 - Herenstraat 10 (als cafébaas)
- 1983 - De Zwarte ruiter (als Maurice Truidens)
- 1984 - Ciske de Rat (als cafébaas)
- 1986 - Dossier Verhulst (televisieserie) (als Bolleman)
- 1988 - Laat maar zitten (komische televisieserie) (als gevangenenbewaarder)
- 1992 - Taxfree (televisieserie) (als Bob)
- 1998 - De Poolse bruid (als pooier)
- 2003 - Pipo en de p-p-parelridder (wederom als de boef Snuf)
