Revolutionaire Arbeiderspartij
De Revolutionaire Arbeiderspartij (Spaans: Partido Revolucionario de los Trabajadores, PRT) was een trotskistische Mexicaanse politieke partij.
De partij werd opgericht in 1976 als samenvoeging tussen drie kleinere partijen. De partij wist snel te groeien, zodat het begin jaren '80 de grootste linkse oppositiepartij van Mexico was. (Er waren wel andere linkse partijen, maar dat waren satellietpartijen van de regerende Institutioneel Revolutionaire Partij). De kern van de partij werd gevormd door leden van de studentenopstand van 1968, die in Mexico bloedig was geëindigd met het bloedbad van Tlatelolco. De partij had het feminisme hoog in het vaandel staan en kwam ook op voor de rechten van homoseksuelen.
In 1982 deed de partij voor het eerst mee aan de verkiezingen. PRT-kandidate Rosario Ibarra behaalde 1,8% van de stemmen. In 1988 deed Ibarra weer mee aan de presidentsverkiezingen, doch haalde dit keer slecht 0,7% omdat veel linkse kiezers waren overgelopen naar Cuauhtémoc Cárdenas. Hierna verloor de partij snel aan terrein. In 1996 werd de partij hernoemd tot Socialistische Convergentie (CS), die echter al snel uiteenviel.
