Pieter Coecke van Aelst
Pieter Coecke van Aelst (4 augustus 1502 - 6 december 1550) was een Vlaams kunstenaar. Hij beheerste meerdere diciplines, zoals schilderkunst, beeldhouwkunst en architectuur. Hij ontwierp tevens gebrandschilderd glas, tapijten en prenten.
Hij kreeg waarschijnlijk les van Bernaert van Orley en verbleef een tijd in Italië waar hij de Italiaanse Renaissance kunst leerde kennen. In 1527 werd lid werd van het Vlaams Gilde. In 1533 vertrok hij voor een jaar naar Constantinopel in een mislukte poging zakenrelaties op te doen voor zijn tapijten. Van Aelst zette in 1544 een atelier op in Brussel, daar maakte hij oa zijn schilderijen, prenten en tapijten. Pieter Brueghel de Oude was een leerling in deze atelier en trouwde uiteindelijk van Aelsts dochter Maaike. Van Aelst heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan het verspreiden van de Renaissance naar het noorden door zijn werk maar ook door zijn boeken en vertalingen. Zo vertaalde hij in 1539 Sebastiano Serlio's Architettura. Van Aelst is vlak voor zijn dood nog kort de hofschilder van keizer Karel V geweest. Veel van zijn werken zijn vernietigt tijdens de beeldenstorm en er zijn nu nog weinig werken van hem bekend.
