Paul Biya

Paul Biya (13 februari 1933, Mvomeka'a) is de huidige president van Kameroen (sinds 1982).

Biya werd geboren in het dorpje Mvomeka'a in het toenmalige Frans-Kameroen (Cameroun). Hij bezocht de missieschool waar hij opviel vanwege zijn grote intelligentie. Op advies van één van zijn leraren bezocht hij het Edea en Akonio Seminarie om voor rooms-Katholiek priester te studeren. Uiteindelijk zag hij in dat hij niet geroepen was voor het priesterschap en bezocht het Lycee General Leclerc in Yaoundé, de hoofdstad van Frans-Kameroen. Na zijn middelbare opleiding studeerde hij rechten in Parijs.

Na zijn terugkeer in het inmiddels onafhankelijke Kameroen (1962) sloot hij zich aan bij de Union National du Camerounais (UNC) van president El Hadji Ahmadou Ahidjo. Al gauw werd hij adviseur van de president en in juni 1975 werd hij tot premier en minister van Staat van Kameroen benoemd. Ook werd hij lid van het Centraal Comité van de UNC.

In 1982 trad president Ahidjo zonder opgaaf van redenen af en Biya volgde hem als interim-president op. Ahidjo bleef echter als voorzitter van de UNC een machtsfactor. Van 1982 tot 1984 woedde er een machtstrijd tussen Ahidjo en Biya die ten gunste van de laatste werd beslecht. Volgens deskundigen was het niet zomaar een machtstrijd maar speelden ook de afkomst van beide politici een rol (Ahidjo was een uit het zuiden afkomstige Islamiet, Biya een uit het noorden afkomstige Katholiek).

In 1984 werd Biya tot president van Kameroen gekozen en tijdens het partijcongres van de UNC tot voorzitter van de partij gekozen. Direct na zijn verkiezing tot voorzitter wijzigde hij de naam van de partij in Rassemblement Démocratique du Peuple Camerounais/Cameroonian People's Democratic Rally (RDPC/CPDR).

Biya ontsloeg Ahidjo uit al zijn functies en hij werd bij verstek ter dood veroordeeld, later werd deze straf omgezet in een gevangenisstraf.

Werden onder Ahidjo de zuiderlingen voorgetrokken, onder Biya gebeurde het omgekeerde: Hij benoemde noordelingen op belangrijke posten. Nog in 1984 probeerden een groep zuiderlijke militairen tevergeefs het regime van Biya omver te werpen.

Eind jaren '80 stemde Biya onder zware druk van het Westen in om democratische hervormingen door te voeren. In 1991 werd het éénpartijenstelsel van de RDPC/CPDR afgeschaft en werden oppositiepartijen toegestaan. Ook werd het premierschap hersteld. Bij de verkiezingen van 1992, 1997 en 2002 werd Biya herkozen als president.

Biya is geen dictator, maar zeker niet democratisch. Hij doet er alles aan om aan de macht te blijven. Internationale druk op zijn regime is er niet, omdat de conservatieve Biya als pro-Westers geldt. Onder Biya is de situatie in Kameroen redelijk stabiel.