Owen Willans Richardson
Sir Owen Willans Richardson (Dewsbury, Yorkshire, 26 april 1879 - 15 februari 1959) was een Engelse natuurkundige, een hoogleraar op Princeton University van 1906 tot 1913 en een ontvanger van de Nobelprijs voor de Natuurkunde in 1928 voor zijn werk aan het thermionisch fenomeen en speciaal voor de wet die naar hem is genoemd.
In 1920 kreeg hij de Hughes medaille van de Royal Society (waar hij lid van was) voor zijn werk aan thermionica wat de basis van de vacuumbuis is.
Hij deed ook onderzoek naar het foto-elektrisch effect, het gyromagnetisch effect, de uitstoot van electronen bij chemische reacties, zachte Röntgenstralen en het spectrum van waterstof.
[bewerk] Externe links
- Een biografie door de Nobel Foundation
- Owen Richardson's Nobel lecture on thermionics, December 12, 1929
| Winnaars van de Nobelprijs voor de Natuurkunde (1926-1950) |
|
1926: Perrin | 1927: Compton, Wilson | 1928: Richardson | 1929: de Broglie | 1930: Raman | 1932: Heisenberg | 1933: Schrödinger, Dirac | 1935: Chadwick | 1936: Hess, Anderson | 1937: Davisson, Thomson | 1938: Fermi | 1939: Lawrence | 1943: Stern | 1944: Rabi | 1945: Pauli | 1946: Bridgman | 1947: Appleton | 1948: Blackett | 1949: Yukawa | 1950: Powell |
