Maskeramadine
| Maskeramadine | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Poephila personata Gould, 1842 |
De maskeramadine (Poephila personata) is een zangvogeltje behorend tot de familie van de Poephila. De herkomst van dit vogeltje is het tropische gedeelte van Australië.
Inhoud |
[bewerk] Uiterlijk
Bovenzijde is bruin met een rode gloed. Hij heeft een lange, puntige, zwarte staart. Het zwarte masker loopt om de snavelbasis heen, de snavel zelf is geel. Op de flanken heeft hij een zwarte band die niet helemaal doorloopt. Het achterste gedeelte van de buik is wit. Het mannetje van het maskeramadine is moeilijk te onderscheiden van het vrouwtje, vaak heeft het vrouwtje een wat kleiner masker, maar alleen de man “zingt”, alhoewel dat blijft bij een min of meer kwetterend geluid. De totale lengte van de maskeramadine is van kop tot staart ongeveer 13 - 14 centimeter.
[bewerk] Sociaal
Het is een levendige, beweeglijke vogel, die in een in een ruime volière gehouden moet worden. Ze kunnen wat schuw zijn, zorg dus voor voldoende beschutting in de vorm van bosjes en struiken. Het is zonder meer aan te raden te beginnen met een groepje jonge vogels, zodat ze zelf een partner kunnen kiezen.
[bewerk] Verzorging
Het zijn warmteminnende vogels die ’s winters en een zeer goed geïsoleerde en beplante buitenvolière gehouden kunnen worden, mits ze over een verwarmd nachthok met slaapnestje kunnen beschikken. De temperatuur mag nooit onder de 10oC komen. Het menu bestaat uit een zaadmengsel voor kleine tropische vogels, gekiemde en halfrijpe zaden. Ei- en levend voer kan altijd, maar is beslist noodzakelijk tijdens de kweek. Vanzelfsprekend is scherpe maagkiezel en grit nodig voor de vertering van de zaden. Vers drinkwater moet altijd voorhanden zijn.
[bewerk] Kweek
Zorg voor goed nestmateriaal zoals grashalmen, sisaltouw en veertjes. Ze bouwen dan zelf een nestje, in een dichte, beschutting biedende bossage. Ze leggen vier tot vijf eitjes, die afwisselend door het mannetje en het vrouwtje worden bebroed. Na circa twaalf dagen komen ze uit. De jongen blijven nog minimaal drie weken in het nest en worden daarna ook nog ongeveer twee weken door beide ouders verzorgd.
Ze kunnnen meerdere legsels per jaar produceren, hierbij dient opgemerkt te worden dat voor ieder legsel een nieuw nestje wordt gemaakt.
Een ondersoort is de Witoormaskeramadine (Poephila personata leucotis).
