Marianne Vaatstra
Marianne Vaatstra (10 augustus 1982 – 1 mei 1999) werd in de nacht na Koninginnedag op 16-jarige leeftijd verkracht en vermoord. Zij was onderweg van Kollum naar haar ouderlijk huis in Zwaagwesteinde. Ze werd vlakbij Veenklooster gevonden.
Het Openbaar Ministerie heeft op 1 juli 2003 het onderzoek afgesloten en sindsdien werkt de politie niet meer actief aan de zaak. Hoewel er aanvankelijk verdachten waren, is de dader nooit achterhaald.
De moord en de nasleep hebben veel aandacht gehad in de pers. Een van de redenen was dat er gewezen werd naar het asielzoekerscentrum vlak bij Kollum als mogelijke locatie waar de moordenaar gevonden kon worden. Een incident, waar op een openbare bijeenkomst over de verplaatsing van het asielzoekerscentrum naar een nieuwe locatie de toenmalige burgemeester van Kollum, dhr. Visser, bekogeld werd door eieren, was voorpagina nieuws. Net voor de bijeenkomst was er een protestbijeenkomst geweest tegen het asielzoekerscentrum door personen uit de omgeving van Kollum en Zwaagwesteinde.
Twee asielzoekers uit Irak en Afghanistan die aanvankelijk waren verdacht, werden op grond van DNA-onderzoek buiten staat van beschuldiging gesteld. De zoektocht ging verder naar een vermoedelijk Nederlandse (lust)moordenaar uit de omgeving.
Op 25 september 2004 werd in Zwaagwesteinde een monument onthuld ter nagedachtenis aan Marianne Vaatstra. De steen werd onthuld op de Landelijke Dag Tegen Geweld, die georganiseerd wordt door de Vereniging Voor Respect en Solidariteit. Het monument is ontworpen door Hans Jouta.
In mei 2006 vroeg het Kamerlid Hilbrand Nawijn (Groep Nawijn) om heropening van het slapende politie-onderzoek. Nawijn had het politie-onderzoek laten nakijken door een oud-rechercheur, die vaststelde dat er enkele sporen na de moord niet waren nagetrokken. Op 24 mei 2006 liet de minister van Justitie Donner weten dat er geen nieuw onderzoek zou worden ingesteld. De aantijgingen van Nawijn en de oud-rechercheur werden door Donner ontkend. Ook zou een grootscheeps DNA-onderzoek eerder al overwogen, maar uiteindelijk verworpen zijn.
