Louis le Roy
Louis G. le Roy (Amsterdam, 1924), is een Nederlands beeldend kunstenaar, schrijver en leraar tekenen. Hij is bekend van de Ecokathedraal die hij bouwt in Mildam (bij Heerenveen).
Centraal in zijn ideeën staat dat de mens de natuur niet moet beheersen, maar samen dient te werken met haar groeikracht om zo de hoogste graad van complexiteit te bereiken. Deze complexiteit vereist niet een korte periode, maar een langdurige interactie tussen mens en natuur. In de jaren zestig kreeg de oorspronkelijk uit Amsterdam afkomstige Le Roy van de gemeente Heerenveen een stuk plantsoen aan de Kennedylaan ter beschikking om zijn ideeën over de juiste verhouding tussen mens en natuur in praktijk te brengen. Hij verwerkte hier veel restmateriaal van stratenmakers en bouwde er stapelmuren, zonder gebruik te maken van cement. Dit moest een uitgangsituatie bieden voor de natuur om het weer te begroeien. De tegenstelling van deze tuin met de keurig aangeharkte en gemaaide gazonnetjes leverde hem de bijnaam "wilde tuinman" op.
In 1973 verscheen zijn boek Natuur uitschakelen, natuur inschakelen waarin hij zijn ideeën ontvouwt over de manier waarop natuur en cultuur geïntegreerd dienen te zijn. Door dit boek geïnspireerd zijn veel mensen begonnen aan een natuurtuin.
In de jaren zeventig startte Louis Le Roy zijn ecokathedraalproject in Mildam. Hij had hier een stuk grond verworven waar hij eerst een aantal bomen plantte. Daarna maakte hij met gemeente Heerenveen de afspraak dat puin van de gemeente op zijn land zou worden gebracht. Zo kwamen tot op de dag van vandaag vele vrachtwagens puin storten op zijn land. Le Roy begon te bouwen. Hij maakte van de stenen, stoepranden, en putten op zijn land muren, torens en platforms, zonder daarbij cement te gebruiken. Hij zette ook planten uit, en gaf aan een bekende toestemming om rotsplanten uit te zetten. De bedoeling van de ecokathedraal is dat er langdurig aan gebouwd wordt, net als de kathedralen in de Middeleeuwen. Als men hem vraagt hoe lang het gaat duren voor het project af is, antwoordt hij dat het duizend jaar gaat duren. Als men hem vraagt hoe hoog het wordt, zegt hij dat de ecokathedraal driehonderd meter hoog wordt.
Maar het gaat Le Roy veel meer om het proces dan om het resultaat. Mens en natuur moeten in een langdurig proces een grote complexiteit ontwikkelen. Dat proces vergt lange tijd. Daarom is ook de Stichting Tijd opgericht om het bouwen aan de ecokathedraal en het uitdragen van zijn ideeën na zijn dood voort te zetten. Deze stichting organiseert elk jaar op 31 oktober een evenement, waarbij de betekenis van zeer langdurige processen wordt bekeken vanuit verschillende vakgebieden als psychologie, economie, kunst, overheid, etcetera.
In 2000 won Le Roy de oeuvreprijs van het Fonds voor beeldende kunsten, vormgeving en bouwkunst. In 2003 verscheen een nieuw boek van zijn hand, getiteld "Retourtje Mondriaan" waarin hij op het gebied van kunstgeschiedenis, natuur en wetenschap de ontwikkelingen laat zien van de afgelopen honderden jaren, en een voorschot neemt op de komende ontwikkelingen op deze gebieden.
Le Roy bezit ook een bijzondere verzameling glaswerk.
